Vísir - 18.05.1974, Blaðsíða 8

8
Vlsir. Laugardagur 18. mai 1974.
Lífgum upp á heimilið með sumrinu!
— fljótgerðir og hentugir púðar, sem nota má alls staðar og til gjafa
Þeir, sem finnst
gaman að sauma,
prjóna eða hekla, ættu
að finna eitthvað
skemmtilegt fyrir sig
hér á siðunni, jafnvel
þeir, sem hafa litið sem
ekkert gaman af að
sauma, þvi að púðarn-
ir, sem við sjáum hér,
eru nokkuð sérstakir.
Þegar sólin fer að skina og
fólkið er farið aö finna sumariö
nálgast óðfluga, þá kemur upp
löngun i manni til þess að gera
eitthvað skemmtiiegt fyrir
heimilið. Lifga t.d. svolitið upp
á stpfuna, svefnherbergið eða
barnaherbergið. Og það ætti
ekki að vera erfitt með þessum
púðum.
Að visu birtum við ekki
uppskriftir með þessum púðum,
enda ætti það ekki að vera svo
ÍINNi
= SÍÐAN =
Umsjón:
Edda
Andrésdóttir
t saumuðu púöana má hrein-
lega nota afganga af efnum, nú
eöa þá kaupa i þá ódýra efnis-
búta, þvi ekki þarf kostnaður að
_ vera mikill, ef hægt er að sauma
sjálfur. Einn slikur púði væri til
að mynda tilvalin afmælisgjöf.
Hver og einn getur svo ráöið
stærðinni á púðunum.
Það gæti farið svo, þegar fólk
á annað borð er byrjað á
saumaskapnum, aö það vildi
ekki hætta strax. Það er þá ekki
amalegt að sauma svo mikiö, að
hægt sé aö fylla sófann, þvi sóf-
inn er liklega aldrei þægilegri
en þegar nóg er af púðunum i
honum...
Við fáum vist lika seint nóg af
púðunum. Möguleikarnir eru
lika óteljandi, og hafi maður
bara nóg hugmyndaflug, þá er
hægt að sauma fallegustu púða
úr næstum engu.
— EA
Hér er
púði
saumaður
úr 5
mörgum
efnisbútum.
nauðsynlegt. Púðarnir skýra sig
sjálfir, og það er ekki erfitt að
sauma slika, þó eingöngu sé
stuðzt við þær myndir, sem hér
birtast.
Púðarnir, sem saumaðir eru,
eru ailir saumaðir i léttum og
þægilegum sumarlitum. Flestir
eru i dempuðum bleikum eða
ljósrauðum litum. Myndina af
hekluðu og prjónuðu púðunum
birtum við svo með til gamans.
Þeir púðar eru báðir hvitir og
sérlega fallegir.
Sá kringlótti hviti er heklaður
úr hvitu bómullargarni og i
miðjuna er heklað skemmtilegt
mynztur, sem kemur út eins og
blóm. Rykkt blúnda er svo hekl-
uð utan um púðann. Púðinn er
um það bil 35 sentimetrar i
þvermál.
Ferkantaði púðinn er
prjónaður úr hvitu bómullar-
garni og mynztrið mjög fallegt,
stór blöð innan i ferhyrningi.
Bakhliðin er sléttprjónuð, og
púðinn er um það bil 35x35 cm á
stærð.
Þessi er
bleikur með
hvitum
doppum.
Blúndan
er rauð- og
hvitköflótt.
Kringlóttur
púði,
bleikur i
miðju, en utan
um er hvitt
efni
ineö rauðum
doppgm.
Kringlóttur
púði, bleikur
með hvitum
doppum. Utan
um rykkt
rauð og
hvitröndótt
efni.
Ferkantaður
púði, hvitur
með rauðum
röndum.
Kanturinn er
faldaður með
rauðu skábandi.
Hjartalaga
púði, rauður
og hvitur.
VÍST MÁ RÍKISSTJÓRNIN STÁTA
i
Láttu ganga
Þar sem margir hafa lýst ánægju sinni
mcð siðasta þátt og beðið um meira af svo
góðu, ætla ég að leyfa mér að birta nokkr-
ar visur úr bókinni, Nú cr ég mátulegur.
Gömul kona bað Kristján frá Djúpalæk
að yrkja afmælisvisu til forstjóra elli-
heimilis.
Árum saman okkar þú
ellistyrkinn hirtir.
Hér við saman söfnumst nú,
sem þú ekki myrtir.
Þegar heimsbókmenntasaga K.G. kom
út var næsta visa ort. Kristján orti fyrri-
partinn og Sveinbjörn Beinteinsson
botnaöi.
Allt má prenta á okkar tið,
ckkcrt nennt að laga.
Bezt mun hcnta heimskum lýð
lieimsbókmenntasaga.
Þingeyingar sendu Eyfirðingum næstu
visu.
Þcgar á að sigra sjálfan
Salómon á skáldaþingum,
Kyfirðingar hafa hállan
helming móti Þingeyingum.
„Eyfirðingur” svaraði:
Ef þú segir öðrum frá
orðsnilld þinna manna,
draga tvo frá tveimur má
til að fá hið sanna. —
Ólafur Briem frá Grund i Eyjafirði yrk-
ir þegar hann sér mann teyma naut og
berja það ákaflega.
Nauts á hrygginn maður mátt
meira piskinn spara.
Jafningja þinn aldrei átt
illa með að fara.
Vinnukona ein kærði fyrir Ólafi aðra
vinnukonu, sem hún sagði hafa verið að
kyssa einn vinnumannanna frammi i
göngum.
Ólafur svaraði kærunni.
Þótt kvendi og drengur kvöldum á
kyssist ljúft I náðum,
má þeim enginn maður lá
fyrst munnur er á þcim báðum.
Rósberg orti næstu visu veturinn 1962
þegar nemendur Hólaskóla gengu úr hon-
um og heyþrot voru yfirvofandi fyrir
miðjan vetur.
Hart leikur Gunnar Hólastól,
höfuðból feðra vorra:
Nemendur féllu fyrir jól,
fénaðurinn á þorra.
Sunnudagaskólakennari einn komst svo
að orði, að Jósef, sem var smiður eins og
allir vita, hafi kannski smiðað leikföng
handa syni sinum, ef til vill litinn fallegan
bn.
Gullum missti ekki af,
oft þó brysti á skilning vina.
Jesú Kristi á jólum gaf
Jósef fyrstu bifreiðina.
Það er oft hægt að snúa skemmtilega út
úr fyrirsögnum blaða. Eitthvert sinn
birtist eftirfarandi fyrirsögn i einu Akur-
eyrarblaðanna: Á sama tima hafa húsin
grotnað niður og jafnvel stolið járni af
húsþökum.”
f
- Ekki er gott að gæta bús,
— gegnir margui; illum hvötum,
fyrst að gömul fúin hús
farin eru að stela plötum. —
Annað dæmi um þetta. I einu Reykja-
vikurblaðanna birtist þessi fyrirsögn i
vetur. „Ekkert krufið út af húsnæðis-
leysi.” Orti þá annar hagyrðingur.
i læknadeild engin önd er hress.
Þótt ýmsar drepsóttir geisi,
þeir kryfja ekki i vetur vegna þess,
þá vantar húsnæðisleysi.
Haustið 1961 gaf rikisstjórnin út bráða-
birgðalög um það að læknar skyldu vinna
til næstu áramóta, en þeir höfðu hótað að
leggja niður störf, ef ekki yrði komið til
móts við launakröfur þeirra.
Vist má rikisstjórnin státa
af stjórnarbótum fátiðum:
Okkur skulu læknar láta
lifa-fram að hátiðum.
Þegar þingmenn danska íhaldsflokks-
ins neituðu að skila Islendingum hand-
ritunum, var þetta kveðið.
ihaldið danska cr déskoti flott
og drenglund þess alveg prima.
Nú munaði litlu að það gerði gott,
en gætti sin þó i tima. —
Magnús frá Skógi yrkir næstu visu.
Kom hann i heimsókn til kunningja sins,
sem Arni hét og þar sem kona hans lá i
inflúensu taldi hann sig ekki geta boðið
honum neinar veitingar.
Þegar lasin eitthvað er
eiginkonan góða,
Arni hefur ekki mér
upp á neitt að bjóða.
Ég þakka Rósberg G. Snædal kærlega
fyrir.
Þegar kenningin um það, að maðurinn
væri kominn af öpum, kom fram, orti Páll
Ólafsson.
Nú er ekki á verra von,
villan um sig grefur,
Kristur apakattarson
kannski verið hefur.
Að siðustu er hér visa, sem einn af
velunnurum þáttarins sendi.
Bóndi i sveit missti frá sér ráðskonu,
sem hann hafði lengi verið ósáttur við og
orti þá:
Enn er ég tekinn að elda minn graut,
áfram nú dagarnir tifa.
Ilelvitis kerlingin horfin á braut,
himneskt er aftur að lifa.
Þátturinn þiggur með þökkum visur,
sem honum eru sendar.
Ben.Ax.