Tíminn - 26.01.1966, Blaðsíða 11

Tíminn - 26.01.1966, Blaðsíða 11
MDDVlKODAGUH 26. janúar 1966 TÍIVIINN Framtíð bæjarins byggist á þvi að bátarnir stundi vertíð héðan Einn mesti aflamaðurinn í hópi ísfirzku fiskiskipstjóranna er Hörður Guðbjartsson á Guðbjarti Kristjáni, 86 lesta skipi smíðuðu í Noregi 1961, einum af fjórum bátum, sem róa nú á línu fyrir frystihúsið Norðurtangann Hörð- ur er maður á léttasta skeiði, ró- legur í tíðinni, vörpulegur sem og faðir hans, gamall ísfirzkur báta- formaður, kominn í land fyrir fullt og allt, það er sjómennska í blóð- inu Guðbjartur Ásgeirsson er bróðir hins fræga Guðmundar jún ís Ég hitti Hörð um borð, þegar hann var að koma úr róðri, kokk- urinn kom óðara með kaffi og jólaköku, og við Hörður setjumst að spjalli stundarkorn — Finnst þér þetta hentug báta stærð, Hörður? — Þetta er nokkuð góð stærð fyrir veiðar hér á línuveiðum, en netaveiðar stundum við á Breiða- firði, það er æðilöng sigling, eina sjö tíma hvora leið, og ekki heppi legt að hafa minni báta en af þess ari stærð, og á síldveiðum væri æskilegt að hafa ekki minni en 100 tonna báta — Hvað finnst þér nú um stækk un landhelginnar, hvort hún hafi bætt mikið úr skák fyrir ykkur hér á Vestfjörðum? — Því miður hefur hún ekki orðið mikið til bóta Hér heiur aukizt ágangux, sérstaklega erlendra togara Hér er svo fiskur innan 12 mílnanna vegna þess hve grunnt er út á 12 mil- ur víðast hvar nema hér á Djúp- inu Þar af leiðandi nýtist hún ekki þessi stækkun sem sky di Það er heizt steinbítsveiðin, sem hefur glæðzt síðan landhelgin var færð út í 12 mílur Steinbítuilnn gengur svo miklu grynnra en þorskurinn — Eru Itlendu togararnir nær- gönguili en áður við ykkur? — Nei, það finnst mér nú ekki Yfirleítt eru útlendu togaraskip stjórarnir vel kurteisir og ég -il segja nærgætnir. þegar þeir vita, hvar línan liggur — Dg ber mest á brezkum tog urum' — Já, langmest Þeir eru venju lega skafandi hér eins nærri og leyfilegt er, sjálfsagt vegna þess, að þeir leggjí. sig mest eftir flat- fiskinum — Þú hefur náttúrulega verið á margri síldarvertíðinni, en ég hef heyrt að þú hafir í haust hald ið heim af síldinni langt á undan flestum öðrum — Já, það er rétt, aðrir héldu miklu lengur áfram á síldinni, nú eru þeir í klössun eða á síld við Suðurland, en hér höfum við nú róið í tvo mánuði Segja mætti, að þetta stafaði af sérsjónarmiði, sem hér er ríkjandi Við erum þeirrar skoðunar, að skilyrði fyr- ir þvi, að hér haldist byggð, er það að sjómennirnir stundi sjó- inn héðan heiman Ef fiskiflotinn er langtímum ársins á fjarlægum miðum, þá þurfum við í rauninni ekki að vera að búa hér lengur Tilvera bæjarins byggist á því, að Vestfjarðabátarnir stundi vertíð- ina héðan. Og þetta er engin pólitík, þetta er bláköld staðreynd Það er til lítils gagns fyrir byggð- arlög eins og Skagaströnd eða Dal vík að kaupa skip og láta svo heita að þau eigi þar heima, en gera þau síðan út fyrir austan og sunnan Við viljum heldur fórna svo og svo miklum gróða, sem við eigum von á í áframhald andi drjúgri síldveiði til að geta sinnt línu og netaveiðum héðan á næstu mið Þetta þykir kannski ýmsum hjákátlegt, en fyrir olck ur er þetta ekkert sport eða rheppypólitík, heldur fúlasta al- vara Þegar síldin fer að minnka, sem hún efláust gerir, við vitum ekki, að uppgrip á síldveiði naíi staðið í áratugi, hvað eiga xþeir þá að gera, sem setja allt sitt traust a síldina? Hvað skal til bragðs taka, þegar við erum bún- ir að missa alla markaði? Þá verð ur að vinna nýja markaði, sem tekur sinn tíma. Það þarf ekki að búa hér á ísafirði til að veiða síld. Og ég mundi ekk:' heldur telja rétt að leggja svona bæjar- félag niður. Þetta er sjávarbær, hefur alltaf verið Og ætli þessir bátar hér veiði ekk fyrir svo sem fjögur hur.druð milljónir, þrátt fyrir alla erfiðleikana, og það fyr- ir utan síldveiði. — Og í róðri um þossar mund- ir? — Ætli hann fari ekki upp í 13-16 tonn? — En aflinn a síldinni á síð- ustu veftið — Nærri fjögur þús. mál, og við hættum veiðum í október. Nú er Baldur framkvæmdar- stjóri Ndrðurtangans kominn á vettvang, búinn að fá sér kaffi- kollu og þeir taka að skrafa um fiskiríið og ísafjörð og hvort þar eigi að haldast mannabyggð eða láta fuglinn og fiskinn eina um Vestfirðina. — Hvað heldurðu, Hörður, hef- urðu trú á að við höldum þessu áfram gegnum þykkt og þunnt á ókominni tíð? Eða að við förum að axla okkar skinn og leita skjóls í Reykjavík til frambúðar? — Ég hef það ekki í hyggju, anzar Hörður. Fari svo, að ég neyðist til að taka saman mitt hafurtask og flytjast héðan, þá yrði það tæpast til Reykjavíkur, ætli það yrði þá bara ekki eitt- hvað lengra? Mér finnst við ekki hafa notið svo mikið góðs að sunn an hingað i'.i Og líka held ég þyrfti að færa landhelgina meira út, ef hún ætti að koma að veru- legu gagni fyrir okkur á Vest- fjörðum. Annar ísfirzku bátanna kom að landi úr róðri um líkt leyti og Guðbjartur Kristján, og ég nota tækifærið að skreppa þar líka um borð til að hitta skipstjórann, Her mann Sigurðsson á Víking II. — Hefur þú lengi verið með þetta skip, Herniann? — Nei, ég tók við honum í fyrrasumar, byrjaði með hann á færi, og í haust fórum við a lín- una og höfum haldið það út sið- an. Eg var með annan bát áður. Víking litla, 14 tonna bát, og ég var með hann í fjögur ár. Við átt- MENNTIR OG LISTIR Eramhald aí bls. 5. safn stofnað utan Reykjavíkur. Þá ákvað stjórn byggðasafnsins að gefa lis+ ninu málverk úr Skut- ulsf-— eftir ísfirzka listmálarann Kristján Magnússon, sem lézt ung ur fyrir mörgum árum, en þá mynd hafði safnið eignazt úr dánarbúi Guðmundar frá Mosdal. Þá er þess að geta, að er Elín Sig- rí“ .íalldórr’.ótíii L.Í 1962 jm í ljós, að í etfðaskrá mælir hún svo fyrir að öllm.i eigum hennar ski.li varið ; sjóðsstofnun ‘' styrkt ar menntamála á ísafirði. kirkju- mála og listrænnar fegrunar bæj- arins, cg geri hún þetta í mii ;ngu eiginmanns síns, T 'ns Þorkels Ól- afssonar og bróður hans, Rögn- valds Ólafssonar bygging rmeist- ara. Var stofnfé sjóðsins F00 þús- und krónur. Listasafnið fær og 25 þúsund krónur árlega sam- kvæmt fjárlög. þa ; er nú hægt að verja 60 . £ ' ,um til listaverkakaupa f ári. Fyrstu málverkin, sem keypt voru í safn- ið, bæði á UDpboði h. Siguíði Benediktssyni, eru Þingvallamynd efitir Jól.annes Kjarval og mál- verkið Sævarströnd eft ú ari..n B. Þorláksson. Hefur því safnið eignazt þessi þrjú málverk, og ■ rða þau geymd í by jðasafninu fyrst um .nr.. ión Grétar Sigurósson, héra8sdóms»ögmaður Laugavegi 28 B II hæð sími '8783 Hermann Sigurðsson. um hann saman fjórir bræður, en svo keyptum við þennan 60 tonna bát í félagi við Norðurtangann. Þessi verður sjö ára í sumar. FyTst var ég vélstjóri á honum en bróð- ir minn skipstjóri. Og lengst af á sjónum hef ég verið við vélina, fyrst á bátum með pabba mínum, VáTöísi" JS’dísí og"M5rgúhstjörnun- inni. — Er faðir þinn á lífi? — Já, og enn á sjónum. Hann er orðinn sextíu og þriggja ára og er nú á togaranum Sigurði. — Hvenær byrjaðir þú að stunda sjóinn? — Eg byrjaði tólf ára á snux voð með pabba. Seinna var é þrjú sumur með Bjarna Hávarð. syni, og þá var pabbi vélstjór Við rerum þá mikið á Húnaflc og lögðum upp á Siglufirði o Akureyri. En það er nú orð. langt síðan. — Hvað finnst þér um afl aukningu síðan landhelgi var færð út? — Það er ekki svo mikið, sei breytzt hefur, til hins betra, o. barningur að hafa fyrir tryggingi Helzt er að tala um aflaaukning síðan farið var að stunda neti, en það gerum við nú aðallega su< ur á Breiðafirði og langt að rc þangað. Við getum ekki dregi nema annan hvern dag, hin sólarhringurinn fer í keyrslu fram og aftur. Það er sem sag erfitt að stunda sjó héðan, þega svo langsótt er á miðin, bæí á línu og net. Yfirleitt er þett fimm til sex tíma keyrsla me línuna, og ef við förum austv á Hornbanka, þá erum við át’, tíma, en þeir komast það á sj á gangbetri bátum. — Þið eruð allir ungir hér ui borð. Hafa strákar hér yfirlei áhuga á að fara á sjóinn? — Mér finnst nú ekki nær eins mikill áhugi meðal unglin á sjómennsku og þegar ég ve strákur. Trúlega er það svo, a unglingar, sem eiga sjómenn fyr. föður, hænast meira að því e aðrir. T.d. eru strákarnir mín talsvert áhugasamir í þessa át þeir voru með mér á færum sumar sem leið, þrír þeirra t skiptis, og eins á smokkfiskvei um í haust, stundum allir með túr, fjórtán, þrettán og tíu ái gamlir. óskar ísfirðingum til hamingju með aldarafmælið Hörður Guðbjartsson í stjórnklefa sklps síns.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.