Tíminn - 13.03.1966, Qupperneq 8

SUNNUDAGUR 13. marz 1966
8
r
TÍMINN
Flogið til Fljótsdalshéraðs — Grein og myndir: G.B.
□
Það var komið nærri mið-
aftni, þegar við lentum á Egils
staðaflugevlli, og einhver sagði
við mig, er við komum inn í
þorpið: „Skrambi varstu óhepp
inn að vera ekki hér staddur
í morgun, þá hefðirðu getað
fengið að fljóta með í snjó-
bílnum lengst inn í Hrafnkels-
dal.“ Snjóbíllinn fór þessa ferð
fyrir Ríkisútvarpið, þeirra er-
inda einna að sækja konu, Ingi
björgu húsfreyju að Vað-
brekku í Hrafnkelsdal. Hún er
ein hinna sigurstranglegu í
Ispurningakeppninni „Sýslurn-
ar svara," og nú var aftur kom-
in röðin að henni, þetta þoldi
enga bið, það átti að fljúga
með hana frá Egilsstöðum til
Akureyrar og þaðan til Húsa-
víkur, þar sem heyja skyldi
keppnina og taka upp þáttinn.
Snjóbíllinn var daglangt að
pæla í ófærðinni en hafði ekki
erindi sem erfiði. Hann varð
að snúa við og komst við illan
leik til Egilsstaða eftir fimm-
tán tíma stanzlaust púl. Er síð
ast fréttist, sat Ingibjörg enn
að búi sínu á Vaðbrekku og
Tvær traðir liggja gegnum skafiana heim á hlaðiö að EiSum, og fara þar bílar og menn í hvarf sumstaSar. Til vinstri á myndinni er nýja skóla-
byggingin meS kennslustofum og ibúðum fjær, en í húsbyggingunni nær á að vera samkomusalur og aðstaða til félagslifs nemenda.
Snjóbíll í sendiferð fyrir
útvarpii vari að snúa við
óvíst, hvenær hún gæti keppt
á Húsavík fyrir Múlasýsluna
sína í áheyrn allra landsmanna.
Ýturnar eru þær vélar, sem
sleitulausast hafa gengið
dag og nótt síðustu vik-
urnar á Fljótsdalshéraði. Þær
hafa orðið að fara marga ferð
með sleða í eftirdragi og varn
ing á bæi hér og þar, þær hafa
orðið að troða slóð fyrir jeppa
og jafnvel sjálfan snjóbílinn,
og þær fóru strax að ryðja
snjó af vegum, er snjókom-
unni linnti. Fyrsta leiðin, sem
opnaðist frá Egilsstöðum, var
vegurinn að Eiðum. Þangað
fór olíubíllinn fyrstu ferðina,
sem hann hafði farið út úr
þorpinu síðan í janúar, og Þor-
steinn bílstjóri leyfði mér að
sitja í. Það þarf mikið af olíu
til hitunar að Eiðum. Þar eru
skólar tveir, héraðsskólinn að
Eiðum og heimavistarbarna-
skólinn, og nemendur í báðum
eru hátt á annað hundrað, svo
eru kennarar og annað starfs
fólk skólanna með fjölskyldur,
starfslið endurvarpsstöðvarinn
ar á Eiðum, prestssetrið og
fólkið þar. Prestssetrið var áð-
ur á Kirkjubæ í Hróarstungu,
þar sat síðast prestur séra Sig-
urjón Jónsson fram á elliár
en síðan var prestssetrið flutt
að Eiðum, og fyrstur prestur
þar búsettur er séra Einar Þór
Þorsteinsson, sem og er kenn-
ari við héraðsskólann, en fyrr
á öldum sat prestur að Eiðum.
Það er sem sé margt í heimili
á þessum bæ og þarf mikið
af olíu til að hita öll þessi
hús og hýbýli.
Það vildi svo til, er ég lagði
leið mína inn í skólann til að
litast um á meðan Þorsteinn
dældi olíunni af bílnum á skóla
geyminn stóra, að kennara-
fundur var að hefjast, og þeir
buðu mér óðara að sitja þenn-
an fund. Þar voru nokkur mál
á dagskrá. Skólastjórinn las
upp reglugerð, undirritaða af
forseta íslands, svonefnds
skólamerkissjóðs, sem Þórar-
inn, fyrrverandi skólastjóri
hafði stofnað áður en hann
fluttist burt af staðnum. Þá
urðu og talsverðar umræður
um bókasafn í einkaeign gam-
als bónda í sveitinni. Einn vel-
unnari skólans og uppgjafa
bóndi vill að þetta safn verði
keypt handa skólanum og hafði
borizt bréf til að leita álits
skólastjóra. Eftir nokkurt orða
skak var samþykkt að vissa
fengist fyrir því, að safnið
væri falt, svo og rannsakað,
hvað það hefði að geyma.
Segja má, að komið sé nýtt
blóð í kúna að Eiðum. Kenn-
araliðið er að mestu nýkomið
á staðinn, ungt og gjörvilegt
fólk. Nýr skólastjóri kom að
héraðsskólanum á Eiðum í
haust, ungur maður með fram-
heldsmenntun í íþróttafræðum
frá Svíþjóð, Þorsteinn Steinar
Ellertsson, og það kom á dag-
inn, að skólastjóramaddaman
er fyrrverandi blaðakona við
Tímann, þótt ung sé að árum,
Guðrún Bjartmarsdóttir. Hún
starfaði við Tímann eitt sumar
fyrir nokkrum árum, en fór um
haustið til Svíþjóðar um leið
og maður hennar, og nú eru
þau sem sé orðin húsbóndinn
og húsmóðir héraðsskólans
á Eiðum. Ég spurði skóla-
stjórann, hvort nemendur væru
einungis úr sveitum þar í
kring. Hann sagði það ekki
vera og taldi skólann ekki eiga
að vera einungis fyrir heima-
menn. Það væri æskilegt, að
nemendur kæmu einnig lengra
að, gott að unglingar blönduðu
geði við jafnaldra sína úr öðr
um byggðarlögum og af öllum
landshornum, það mundi auka
fjölbreytni félagslífs nemenda
og jafnvel víðsýni á ýmsan
hátt. Enn væri félagslífi nem-
Eftir kennarafundinn aS EiSum, fremri röS frá vinstri: Hildur SigurSardóttir, GuSrún Bjartmarsdóttir,
(fyrrv. blaSakona Tímans) Þorkell Steinar Ellertsson, Þórarinn Sveinsson og Ármann Halldórsson (þeir
tveir núverandi kennara hafa kennt viS skólann i 20 ár eSa meiri). Aftari röS: Séra Einar Þór Þor-
steinsson, Jökull SigurSsson, Þráinn Bertelsson og Vilhjálmur Ingi Árnason.