Tíminn - 29.03.1966, Blaðsíða 5

Tíminn - 29.03.1966, Blaðsíða 5
ÞRIÐJUIIAGUR 29. marz 1966 TlMIWN 17 MINNING Cuðmundur Krístjánsson frá Víkingavatni Gcuðmundur Kristjánsson, bóndi \ að Nópi í Öxarfirði .andaðist á hjálkrunarlieimili Hrafnistu í Reyijsrfk hinn 18. desember síð- astfiðinn eftir nokkurra missera vambeilsu. Hann var jarðsettur í heimagrafreit að Víkingavatni 5. janúar að viðstoddn fj'ölmenui. Gnðmundur var fæddur að Vík ingavatni 1. júni 1884, sonur hjón anna Jónínu Þórarinsd., Bjöms- sonar, Þórarinssonar á Víkinga- vaíni og Kristjáns Kristjáossonar, Ámasonar, Þórðarsonar, frá Kjama í Eyjafirði. Var foður- annna Guðmundar Sigurveig Guð niu-mLsdóttir, en móðuramma Guð rún Ámadóttir. Bjuggu foreldrar Gnðmundar á hálfu Víkingavatni allan sinn búskap og ólst Guðmund ur þar upp ásamt tveim systkin mn, Bimi, sem er etetur, lengi kanpfélagsstjóri á Kópaskeri og um skeið alþingiismaður og Gnðrúnu nú húsfreyju í Reykjavík, yngst þeirra sys®na. Guðmimdur Kristjánsson vakti snemana eftirtekt vegna mann- dóros og glæsimennsku, enda hlaut hann hið bezta uppeldi og var góð um gáfum gæddur, vel menntur og gaf ekki eftir þeim, sem skóla gertgnir voru. Hann var ágætur stærðfræðingnr og las Norður- landamálin eins og sitt eigið móðnr mál. Víkingavatosiheimilin voru með miMnm myndarbrag í uppvéxti Guðmundar og búskapur þar. Á hálflendunni móti foreldrum hans bjuggn frændsystkin hans í móður ætt. Var sambýli í bezta lagi og enginn kotungsbragur á, enda Vík ingavatn höfuðból, setið af sömu ætt síðan á átjándu öW. Þó var þar naumast auður í búi, en af- koma trygg, snyrtimennska mikil og fyrirhyggja um búskap og heimilishald. Var Vikingavatn stór jörð á mælikvarða þeirra tíma, en mannfrek og erfið emk um vegna votlendis, sem mikið var nýtt í þá daga. Á Víkingavatni var margmennt og gestkvæmt vegna þéttoýfis, fé- lagsmálafomstu og þjóðleiðar. Sá var fastur siður á Víkingavatni á vetram að lesið var upphátt á kvöldvökum fyrir fólkið allt, með an það vann að heimilisiðnaði. Les efnið var þá fslendingasögur og hverskonar bókmenntir, sem til náðist, og til fróðleiks _ máttn verða og skemmtunar. Á upp- vaxtarárum Guðmundar naut hann í nokkra vetur tilsagnar hins þjóðkunna æskulýðsfræðara og leiðtoga, Guðmundar Hjaltason ar. Er óhætt að fullyrða, að leið sögn nafna hans hefur verið Guð mundi boll vakning sem fleirum. Guðmundur og systkini hans störfuðu að búi foreldranna í æsku og þegar móðirn dó tók dóttirin við hússtjóminni, þó ung væri. Smám saman gerðust bræðurnir meðeigendur í búskapnum og færðu út kvíarnar. Þegar Björn hvarf frá búskapnum 1916 og tók við stjóra Kaupfélags Norður- Þingeyinga var Guðmundur kvænt ur fyrir tveim árum. Kona hans var Björg Indriðadóttir frá Keldu nesi, búfeona ágæt, gáfuð og glæsi- leg. Árið 1920 bre/gða þau búi á Víkingavatni og flytja til Kópa- skers, en hverfa heim aftur í Vík ingavatn eftir tvö ár. En þremur áram síðar (1925) deyr bin unga kona eftir 11 ára hjónaband. Höfðu þau Björg og Guðmundur þá eignazt fimm börn en misst tvö. Nokkru síðar giftist Guðrún, systir Guðmundar, Birni Gunnarssyni frá Skógum. Gerðu þau hjón þá fé- lagsbú með Guðmundi. En árið 1930 er því búi brugðið og flyzt fjölskyldan öll til Kópaskers. Gerð ist Guðmundur þá í annað sinn starfsmaður Kaupfélags Norður- Þmgeyinga. Tveimur árum síðar (1932) kvæntist Guðmundur öðru sinni ungri og myndarlegri konu Árdísi Pálsdóítúr frá Svínadal. Líða þá emi sex ár. Þá losnaði um vildisjörð eina í Öxarfirði. Gerðist Guðmundur þá bóndi enn, keypti jörðina Núp, hvar hann bjó til æviloka. Þeim Árdfsi og Guð mundi varð þriggja bama auðið, og eru tvö þeirra heima á Núpi við lát föðurins, en annar sonur þeirra hjóna er fluttur til Reykja víkur. Tfl hinztu hvíldar er svo stefnt heim að Víkingavatni. Aðalstarf Guðmundar Kristjáns sonar var búskapur, enda var hann bóndi af lífi og sál, og búrekstur hans til fyrirmyndar. En þar fyr- ir utan lagði hann gjörva hönd á margt, því hann var fjölhæfur mjög. Hvert starf leysti hann af hendi með ágætum og afköst voru eftir því. Hann lærði aldrei að fara sér hægt eða hlífa sér, enda flaug áfram hvert það vérk, er hann kom nærri. Mjög var honum sýnt um að nýta getu annara og fá þá til að vinna glaða. Hann var máske ákafamaður um of, en hann var jafnan sjálfur fremstur í flokki við hvert verk, sanngjarn og réttsýnn í þeirra garð, sem hann átti yfir að segja. Guð- mundur hafði vistráðin hjú, vanda laus lengur en aðrir og kaupafólk fékk hann auðveldlega eftir þörf um. Guðmundur Kristjánsson hafði kvennalán og barna. Konur hans báðar stóðu vel í stöðu sinni og voru honum mjög samhentar. Sama er að segja um bömin. Fjöl skylda hans var jafnan sterk heild og heimilisfólkið allt. Guðmundur keypti Núp með því skilyrði, að fyrrverandi bóndi þar og eigandi jarðarinnar, aldur hniginn ekkjumaður, skyldi hafa á Núpi ókeypis dvöl til æviloka. Þessi vandmeðfarni samningur milli áður ókunnugra aðila, varð þannig ræktur, að öllum var til ánægju og sóma, er hlut áttu að máli. í æsku Guðmundar nálægt alda mótum stofnuðu nokkrir ungling- ar á Vatnsbæjum sjóð af saman- spöruðum aurum sínum í þeim til- gangi að ávaxta þá í félagi. Sjóður þessi nefndist Sparisjóður Keld- hverfinga, sem um 1918 var breytt í Sparisjóð 1 Norður-Þingeyinga. Velta sjóðsins var fyrstu árin að- eins nokkrar krónur, en óx jafnt og þétt fyrir innlög frá unglingun- um og öðrum þeim, er trúðu þeim fyrir afgangsfé sínu. í upphafi skip aðist þannig, að Guðmundi á Vík- ingavatni var falin umsjá sjóðs þessa og mun hann þó hafa verið einna yngstur af stofnendunum. Þessu var ekki síðan breytt þar til Guðmundur lét af stjórn sjóðsins nokkrum mánuðum áður en hann lézt. Ekki er vafi á því, að ungl- ingarnir, sem fólu Guðmundi vörzlu sjóðsins, hafa talið sig eygja þá þætti í fari hans, að til þess mundi hann hæfur reynast. Enda spáðu þeir rétt. í sambandi við þetta starf sem önnur síðar reyndist hann raunsær og glöggur, hreinskiptinn og orðheldinn. Hann hlaut náinn kunnugleika á fjár- reiðum héraðsbúa, einkum þeirra, er fjárhagsleg vandamál höfðu við að glíma. Þessum mönnum reynd- ist Guðmundur í senn hjálpar- hella og hollur ráðunautur. Hvort KRISTINN EINARSSON, héraðsdómslögmaður. Hverfisgötu 50 (gengið inn frá Vatnsstíg) Viðtalstími 4—6.30 sími 10-2-60. Hla&rúm henta alktaSar: i bamaher- bergjð, vngUngaherbergiS, hjónaher- bcrgfti, sumarbústatiinn, veitiihúsiti, bamahcimili, heimavistarshóhf, hótel. Hdztu kostir IilaSrúmanna ctu: ■ Rúmin mi nota eitt og eitt s£r eða hlaða þeim upp 1 tvær cða þrjár hæ'ðir. ■ Hægt er a'ð íá aukalcga: Náttborð, stiga eða hliðarborð. ■ Innanmál rúmanna er 73x184 sm. Hægt erað £á rúmin mcð baðmull- ar oggúmmídýnum eða án dýna. ■ Rúmin hafa þrefalt notagildi þ. e. kojur/einstakliiigsrúmog'hjónarúm. ■ Rúmrn eru úr tekki eða úr brcnni (brennitfúmin eru minni ogódýrari). ■ Rúmin eru öll í pörtum og tekur aðeins um tvær mínútur að setja þau saman eða taka í sundur. HÚSGAGNAVERZLUN REYKJAVIKUR BRAUTARHOLTI 2 - SÍMI11940 tveggja er mælt, að enginn fátækl ingur hafi farið erindisleysu til Guðmundar, ef fé var fyrir hendi í sjóðnum, en einnig hitt, að sjóður- inn hafi aldrei tapað svo miklu sem einni krónu þau 60—70 ár, sem Guðmundur veitti honum for- stöðu. í höndum hans gegndi sjóð urinn því tvíþætta hlutverki að hjálpa þeim fyrst og fremst, sem örðugast áttu, en hins vegar að geyma örugglega það fé, sem sjóðn um var trúað fyrir. Skapgerð Guðmundar frá Vík- ingavatni var ofin mörgum sterk- um þáttum, sumum nokkuð and- stæðum. Af þeim sökum varð lífs- ferill hans nokkuð annar en mátt hefði ætla. Hann virtist til þess vel fallinn að búa á Víkingavatni til lífstíðar og þess átti hann kost. Ekki skorti hann elsku til bernsku- stöðvanna. Hins vegar brá hann tvívegis búi á Víkingavatni og flutti burtu, án þess nauður ræki til, almennt álitið. Orsökin í bæði skiptin mun hafa verið stundarörð ugleikar við búreksturinn, sem hann miklaði fyrir sér um of. Guðmundur var mjög tilfinninga- næmur og skorti nokkuð á þann sveigjanleika, sem útheimtist í lífs ins ólgusjó. í bæði skiptin stefnir hann til Kópaskers og gerist hjálp- armaður bróðurins. Með bræðrun- um var náin frændsemi og sam- vinna í bezta lagi. Engu síður fest ir Guðmundur þar ekki yndi til iengdar. Með vissum hætti ætla ég, að hann hafi verið bundinn heimþrá allan seinni hluta ævi sinnar, þó honum vegnaði hið bezta bæði á Kópaskeri og Núpi. Fyrstu kynni mín af Guðmundi á Víkingavatni voru í sambandi við sundnám hjá honum nokkur vor. Hann var ágætur sundkennari og mjög fær í sinni grein, enda var árangur af kennslu hans mjög góð ur miðað við aðstæður. Seinna höfðum við mikið saman að sælda alla tíð meðan hann bjó á Víkinga- vatni, bæði í sambandi við félags- mál og viðskipti. Varð samvinna okkar því nánari sem lengra leið. Minnist ég hennar með óblandinni ánægju og Guðmundar sem eíns hins traustasta félaga, er ég heí átt. Mestum ljóma er þó vafin minningin um samsöng okkar sex- menninga Vjndir frábærri leiðsögn Árna Björnssonar píanóleikara og tónskálds meðan hann enn yar heima í föðurgarði. Ég hef nú getið látins vinar með fáum orðum og fátæklegum. Þau' eru ekki síður skrifuð sem kveðja til hans en fróðleikur fyrir lesendur. Ég hef skilgreint hann eins og hann kom mér fyrir sjón- ir og freistazt til að reyna að ráða rúnir á lífsbók hans. Að lokum vil ég þó bæta því við, að það, sem kalla mætti þverbrest í gerð hans, tilfinningasemin, muni ekki síður en sterku þættirnir hafa gróður- sett dýpstan söknuð í brjóstum vina hans. Börn Guðmundar frá fyrra hjónabandi eru: Jónína Sigurveig handavinnukennari, Bjöm defldar- stjóri hjá SÍS og Guðrún bókari hjá Áfengis- og tóbaksverzluninni, frá síðara hjónabandi: Kristján bóndi á Núpi, Árni Ragnar raf- virki í Reykjavík og Björg heima á Núpi. Björn Haraldsson. Staða heilbrigðisfulltrúa í Hafnarfirði er hér með auglýst laus til umsóknar. .Laun sam- kvæmt 17. launaflokki launasamþykktar fyrir HafnarfjarðarkaupstaS. Nánari upplýsingar veit- ir formaður heilbrigðisnefndar, Einar Ingimundar son, bæjarfógeti í Hafnarfirði. Umsóknir um starfið skulu hafa borizt skrifstofu bæjarstjóra fyrir 15. apríl n. k. Bifreiðavarahlutir BENZÍNDÆLUR í Chevrolet, Dodge, Ford og Pontiac. SÓLSKYGGNI í bfla. PERUR 6, 12 og 24 volta. LEÐSLUVÍ og LEIÐSLUSKÓR, aflar gerðir. STARTKAPLAR, PERUSTYKKI, margar gerðir. BREMSUBORÐAR og HNOÐ. SMURKOPPAR, aflar teg. SMYRILL, Laugavegi 120, sími 12260. BLABBURÐARFÖLK óskast til að bera blaðið til kaupenda víðs vegar í borginni. BANKASTRÆTI 7 — SÍMI 1-23-23.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.