Vísir - 31.08.1974, Síða 2

2
Vísir. Laugardagur 31. ágúst 1974.
„Eðlilegt að forsœtis-
og fjórmálaróðherra
séu úr sama flokki"
Halldór E. Sigurðs-
son landbúnaðar- og
samgönguráðherra var
að koma sér fyrir i
nýrri skrifstofu á næstu
hæð fyrir ofan þá
gömlu, þegar Visis-
menn hittu hann að
máli.
Nýja skrifstofan er á annarri
hæð í Arnarhváli, i landbúnað-
arráðuneytinu. Halldór sagði
það óvist, hvort þetta yrði fram-
búðarskrifstofa hans, eða hvort
hún yrði annars staðar í bygg-
ingunni.
Við spurðum Halldór að þvi,
hvort hann saknaði fjármála-
ráðherraembættisins.
,,Já, að sumu leyti, þvi að það
embætti er stundum skemmti-
lega erfitt”, svaraði Halldór.
Hann sagðist hafa lært af
reynslunni frá þvi embætti, að
fjármálaráðherra ætti ekki að
sinna neinum öðrum embætt-
um. „Til þess er allt of mikið á-
lag á fjármálaráðherrann”.
,,Ég hefði gjarnan viljað hafa
betri aðstöðu til að afla meiri
tekna fyrir rikið, sem var nauð-
synlegt. Og ég hefði viljað ljúka
við endurskoðun þá, sem hefur
staðið lengi yfir á tekjuöflun
rlkisins. Sú endurskoðun er
langt komin og liggur nú fyrir til
ákvörðunar. Margt af hinum
nýju tillögum er tekið upp i
stjórnarsáttmála rikisstjórnar-
innar núna”, hélt Halldór á-
fram.
Þrátt fyrir þessa ánægju Hall-
dórs með fyrra embætti sitt,
hélt hann þvi ekki áfram i hinni
nýju stjórn. Við spurðum,
hverju þetta sætti.
„Það var fjarri þvi að sjálf-
stæðismenn vildu ekki hafa mig
áfram sem fjármálaráðherra.
En þegar ljóst varð, að forsætis-
ráðherrann yrði úr þeirra
flokki, þótti okkur eðlilegt að i
embætti fjármálaráðherra og
forsætisráðherra veldust menn
úr sama flokki”, sagði Halldór.
Hann sagðist vera sérstak-
lega ánægður með þau tvö ráðu-
neyti, sem féllu undir hann.
„Þessi mál, og þá sérstaklega
samgöngumálin, hafa löngum
verið hugðarefni min. Sem
þingmaður hef ég mikið unnið
að samgöngumálum. Og ég
þykist geta hælt mér — svona i
gamni og alvöru — af að hafa
sérstaklega einbeitt mér að þvi,
að tekjur fengjust i vegasjóð.
Núna hefur bensinskattur
hækkað, og þessum auknu tekj-
um verður auðvitað varið til
gerðar varanlegra vega i stað
þessara ryk- og forarvega okk-
ar, sem auðvitað ganga ekki til
lengdar. Ég hef t.d. þá skoðun,
að það megi setja oliumöl á þá
vegi á Suð-Vesturlandi, sem
hvaðmesteru þjappaðir af mik-
illi umferð.
Bileigendur hljóta að skilja,
hver ágóði þeirra er að slikum
framkvæmdum”, sagði Halldór
ennfremur.
Halldór nefndi einnig önnur
samgöngumál sem þyrfti að
vinna að, eins og hafnarmál,
flugmál og póstmál.
„Það bætast næstum daglega
við ný skip, en hafnirnar stækka
ekkert og fullnægja alls ekki
þessum skipakosti.
Orbætur i þessu krefjast pen-
inga. Við verðum vist að viður-
kenna það, að i dag er helzt ekk-
ert hægt að gera án þess að hafa
til þess peninga”, sagði fjár-
málaráðherrann fyrrverandi að
lokum — og veit eflaust manna
bezt, hversu bitur sannleiki
þetta er.
—ÓH
KAFLINN m UTANRÍKISMÁL FÉLL NIÐUR
TÍSIBSPTS'-
Teljið þér það ánægjulegt starf
að vera alþingismaður?
Jón Jónsson, innheimtumaður; —
Nei, það álit ég nú ekki mjög
ánægjulegt starf. Þar er margt
sem kemur til, en þó helzt það, að
alþingismenn eru mjög umdeild-
ir.
Einar Vigfússon, sjómaður: —
Nei, i það minnsta vildi ég ekki
þurfa að standa i sliku. Ég tel að
þeir verði svo oft að éta það, sem
þeir einu sinni hafa sagt, ofan i
sig aftur.
Asta Þórðardóttir, hdsmóðir: —
Ég öfunda þá alls ekki, það hlýtur
að vera leiöindastarf að vera
alþingismaður.
ólöf Thorlacius: — Ég get nú
eiginlega ekki svarað þessari
spurningu, þar sem ég hef aldrei
setið á alþingi. En ég held að
starfið sé litið skemmtilegt og
langar sizt af öllu I framboð.
Þórunn Þórarinsdóttir, hús-
móðir: — Ég get ekki tmyndað
mér það. Þaö hlýtur að vera
mjög þreytandi og leiðinlegt
starf, þótt að visu séu þeir marg-
ir, sem sækja i bitann! Ástæðuna
fyrir þvi veit ég ekki.
örn Ingvarsson, neml: — Nei,
það held ég alls ekki. Alþingis-
mennirnir veröa að sinna
leiðindastarfi, að ég tali nú ekki
um allt stressið, sem fylgir með i
kaupbæti.
t birtingu Visis á stjórnarsátt-
mála rikisstjórnarinnar i gær féll
niður að mestu kaflinn um utan-
rikismál. Fer hann þvi allur hér á
eftir:
Rikisstjórnin mun fýlgja þvi
meginmarkmiði I utanrikismál-
um að varðveita þjóðerni, sjálfs-
ákvöröunarrétt og efnahagslegt
sjálfstæði þjóöarinnar.
Við framkvæmd utanrikisstefn-
unnar skal lögð áherzla á þátt-
töku íslands i starfi Sameinuðu
þjóðanna, samstarf norrænna
þjóða, varnarsamstarf vestrænna
þjóða, samstarf þjóða Evrópu og
þátttöku Islands I þeim aðgerð-
um, sem ætlað er að bæta sambúð
austurs og vesturs.
Þá styður rikisstjórnin eindreg-
iö alla viðleitni til að vernda auð-
lindir, umhverfi og mannréttindi
með alþjóðlegri samstöðu.
öryggi landsins skal tryggt
með aðild að Atlantshafsbanda-
laginu. Hafa skal sérstakt
samstarf viö Bandarikin meðan
starfrækt er hér varnar- og eftir-
litsstöð á vegum Atlantshafs-
bandalagsins.
Haldið skal áfram viðræðum
um fyrirkomulag varnarmálanna
með það fyrir augum að Kefla-
vikurstöðin geti gegnt hlutverki
sfnu f samræmi við öryggishags-
muni tslands á hverjum tima.
Stefnt skal að þvi að
tslendingar taki við þeim
verkefnum af varnarliðinu, sem
ekki eru hernaðarlegs eðlis.
öllum aðgerðum i þá átt skal
hraðað svo sem kostur er.
Varnarliðsmenn verði búsettir
á vallarsvæðinu strax og
aðstæður leyfa. Greina skal á
milli starfsemi varnarliðsins á
flugvellinum og almennrar
flugvallarstarfsemi.
Albert Guðmundsson um lokun Keflavíkursjónvarpsins:
„Verið oð skerða hinn helga rétt
einstaklingsins í lýðfrjólsu kindi
til valfrelsis um það sjónvarps-
í boði er hverju sinni"
efni, sem
Albert Guðmundsson
alþingismaður hefur
borið fram á alþingi til-
lögu um að frestað
verði takmörkun
Kef la v ikurs jónva rps-
ins og athugaðir mögu-
leikar á alþjóðasjón-
varpi á , íslandi.
Tillaga hans hljóðar
svo:
Alþingi ályktar að fela rikis-
stjórninni að hefja nú þegar
samninga við yfirstjórn Banda-
rikjamanna á Keflavikurflug-
velli um að fresta um óákveðinn
tima takmörkun á styrkleika út-
sendinga og breytingum á út-
sendingageislum sjónvarps-
stöðvar Keflavikurflugvallar-
ins. Jafnframt felur Alþingi
rikisstjórninni að láta fara fram
athugun á, hvaða möguleikar
eru til staðar fyrir tsland að
komast i samband við
útsendingar erlendra
sjónvarpsstöðva gegnum hið
alþjóðlega fjarskiptakerfi
Telstar, og þá um leið afla
upplýsinga um kostnað við slikt
framtak.
Greinargerð:
Ég leyfi mér að flytja þessa
þingsályktunartillögu, þar sem
ég álit, að með samkomulagi
fyrrverandi rikisstjórnar um að
takmarka útsendingu sjón-
varpsstöðvarinnar á Keflavik-
urflup.velli sé verið að skerða
hinn helga rétt einstaklingsins i
lýöfrjálsu landi til valfrelsis um
það sjónvarpsefni, sem i boði er
hverju sinni.
Þingheimi og landsmönnum
öllum er ljóst, að allan þann
tima, er umrædd sjónvarpsstöð
hefur starfað, hefur fámennur
hópur, sem þjóðin hefur valið
nafnið „menningarvitarnir”,
mótmælt starfsemi stöðvarinn-
ar á þeim forsendum, að starf-
semi hennar geti haft skaðleg
áhrif á islenzkt menningarlif og
þá sér i lagi á málfar okkar.
Mitt mat, og margra annarra,
er það, að Islenzk þjóð og íslenzk
menning sé það rótgróin og
sterk, að hún þoli samskipti við
aðrar frjálsar þjóðir og
menningarsamskipti við hvaða
þjóð sem er.
Enginn sjónvarþsnotandi er
til þess neyddur að horfa á
sjónvarpsstöðina á Keflavikur-
flugvelli, enda fá eða engin
sjónvarpstæki flutt til landsins
þannig hönnuð, að þessi stöð
náist. Eigendur tækjanna verða
þvi aö láta fagmenn breyta
þeim, til þess að mynd frá
útsendingarstöðinni á Kefla-
vikurflugvelli komi á skerminn.
Kostnaður við slikar
breytingar sjónvarpstækja
fólksins og sérstök loftnet til
viðbótar er þó nokkur. Þar sem
vitað er, að tugþúsundir
tslendinga hafa lagt I þann
kostnað, hlýtur það að sýna, að
fólkið velur sjálft þá kostnaðar-
sömu leið til valfrelsis og
mótmælir afskiptum opinberra
aðilja af högum sinum, fram
yfir það, sem réttlætiskennd
þess segir til um hverju sinni.
Ég tel, að hvorki Alþingi né
rikisstjórn hafi nokkurn ihlut-
unarrétt um það, hvaða
dægrastyttingu fólk velur sér
innan veggja sins eigin heimilis,
svo fremi það ekki brýtur i bága
viö landslög. Alþingi ber að
standa vörð um frelsi
einstaklingsins á öllum sviðum.
Auk þess lit ég svo á, að öll
fjarskiptatæki, hvort heldur I
umsjón varnarliðsins á Kefla-
vikurflugvelli eða islenzka
yfirvalda, séu öryggistæki, sem
þjóðinni geta komið að mi'kíu
gagni, ef skyndilega þyrfti til
þeirra að gripa i neyðartilfell-
um.
Jafnframt leyfi ég mér að
benda á, að ríkisstjórninni ber
skylda til að veita sinum þjóð-
félagsþegnum þá sjáifsögðu
þjónustu, að ÞEIR njóti, svo
fljótt sem auðið er og kostnað-
arhlið þess máls leyfir, aðgangs
aö beinu sambandi við
sjónvarpssendingar erlendra
stöðva, á sama hátt og tiðkast
um útvarpsnotkun.
Ég er sammála meiri hluta
þjóðarinnar, að valfrelsi eigi að
rikja á öllum sviðum, enda
sýnir barátta Islendinga, að
hvers kyns kúgun er tilgangs-
laus. Höft og bönn, sem brjóta i
bága við réttarmeðvitund
einstaklingsins, ná aldrei fram
að ganga á íslandi.
„Ég tel, að hvorki alþingi né
rikisstjðrn hafi nokkurn ihlutun-
arrétt um það, hvaða dægrastytt-
ingu fólk velur sér innan veggja
sins eigin heimilis”, segir Albert I
greinargerð með tillögu sinni.