Tíminn - 14.06.1966, Blaðsíða 3

/
ÞRIÐJUDAGUR 14. júlrf 1966
TÍMINN
FEGURÐ FRA YMSUM LONDUM
Samband ísl. fegrunarsérfræð-
imga gjdkfkst fyrir sýningum á
snyrtitæikjum, sl. helgi í Tiarnar-
búð. Allar fáanlegar vörur frá
fyrirtækiuim Max Factor Yardley,
Lancaster, Innoxa, Tokalon, Or-
lane, Monsieur Robert og Lady
Rose voru sýndar, og vei'ttu lærðar
snyrtidömur konum leiðbeiningar
um rétta notkun þeirra. f snyrU
vörufraimleiðslunni, svo sem ann
ars kionar framleiðslu eru sífellt
nýjungar að koma á markaðinn o-g
það er vitaskuld mjög vel þegið af
kvenþjóðinni, að gengizt fyrir
kynningu á þeim, því að ekki er
gaman að kaupa köttinn í sekkn
um.
Þetta var þó ekki einungis sýn
ing á fegrunarbrögðum nýtímakon
unnar heldur gafst gestum einnig
kostur á að kynnast því, hvernig
kynsystur þeirra, frá ýmsum tím
um við misjafnar aðstæður gerðu
sitt bezta til að lappa upp á þá
fegurð, sem þeim hlotnaðist í
vöggugjöf, en sú fegurð hefur frá
upphafi wga reynzt konunni
öldungis ófullnægjandi, því er nú
verr og miður. Meðan sýningar
gestir drukku kaffi, gengu þær
um salinn, hver af annarri. Eva, |
fonmóðir okkar allra, sem huldi
KramhaJd a hls ií>

wm

/
\
uí
jS
i
k
■’=vm
Á VÍÐAVANGI
Inn og út um glugg-
ann . . .
Samtíningurinn í Alþýðu-
bandalaginu hefur haft mikið
að gcra síðustu daga. Klíkurn
ar 20 hafa verið á stjái um
bæinn við að rægja hver aðra
og skýra út, hvað þær eiga við
með , sósíalisma”, og hver
stefna Alþýðubandalagsins eigi
að vera. Magnaðastur er á-
greiningurinn uip það, livort
„sósíalistar" eigi að vera í Sós-
íalistafélaginu og bara í því og
þá ekki í Alþ.bandalaginu, lield
ur aðeins Sósíalistafélagið. Því
eins og þeir segja í Þjóðviljan
um, þá er ekki hægt að ætl-
ast til þess, að þeir, sem stefna
að hreinum sósíalisina séu bein
ir félagar í flokki, ,,þar sem
sundurleit stjórnmálaöfl eigast
við” svo að notað sé orðalag
Æskulýðssíðu Þjóðviljans.
Jafnframt þessum dcilum er
Iýst hinni megnustu fyrirlitn-
ingu á stjórnmálum og þjóðfé-
lagsháttum á Norðurlöndum
og áhrifum Jafnaðarmanna
þar. Félagslegt réttlæti mun
hvergi meira en á Norðurlönd
um og er það almennt viður-
kennt og leita þjóðir, sem
skemmra eru á veg komnar,
mjög fyrirmynda þar. Meira
að segja Nikita Krustjoff varð
á einu sinni að fara viðurkenn-
ingarorðuin um stjórnarfarið á
Norðurlöndum, en hann er nú
fallinn cngill og víst óhætt að
afneita honum núna.
Fyrirlitning á stjórn-
arfari á Norðurlönd-
um
Fyrirlitning Þjóðviljans á
stjórnarfarinu á Norðurlöndum
og starfsemi jafnaðarmanna er
lýst með þessum orðum:
„Þetta ályktum við í trausti
þeirra lærdóma, sem við drög
um af áratuga gömhi basli sós
íaldemókrata við endurbóta-
starfsemi innan ramma auð-
valdssamfélagsins, sem hefur
leitt til þess. að þeir eru orðn
ir svo þétt riðnir í net borgara
legs samfélags, að þeir mega
sig þaðan hvergi hræra og
lcika það hlutverk stærst að
vera dragbítur á uppgangi bylt
ingarsinnaðra flokka”.
Það má segja, að háleitar eru
hugsjónir þessara manna og
ekki má setja markið lágt. Það
cr ckkcrt minna en bylting,
sem kemur til greina og sæld
og réttlæti hins kommúniska
þjóðfélags ,sem koma skal ís-
lenzkri þjóð til hjálpræðis!
Halda menn virkilega, að það
sé leiðin til að koma íhaldinu
á íslandi á kné að eiga „sam-
fylkingu” með mönnum, sem
Iifa í heimi kreddudraumóra
austan og ofan við allan raun-
veruleika stjórnmála á fslandi?
Það cr erfitt að komast til
botns í þankagangi þessara
manna og þótt menn reyni að
skoða þetta með góðvild og
skiiningi hljóta menn að kom
ast að þcirri niðurstöðu , að
hugsanagangur þessara furðu-
fugla stappi geðveiki nærri.
Og það er sorgleg staðreynd en
furðuleg. að mönnum með slík
ar hugsanir slculi hafa tekizt
að margkljúfa vinstri menn í
landinu og því rniður virðist
sem enn ætli þeim að takast
að fá menn til fylgilags við
sig. Það eru ill örlög að láta
leiða sig í svona félagsskap.