Vísir - 06.01.1975, Síða 2

2
Vlsir. Mánudagur 6. janúar 1975.
TÍSDtSm:
Hefur þú séð jólamynd-
irnar i kvikmyndahús-
unum?
Karl Garftarsson, sendill: — Já,
eina. Það var Trafic. Hún er
alveg ágæt, ætli ég gefi henni ekki
þrjár stjörnur. Kannski fer ég svo
að sjá Sting.
J.E. Haraldsson Latnbi. borgari:
— Ég hef enga séð ennþá. Og ég
fer sennilega ekki að sjá neina.
Ég er bara blankur, það er allt og
sumt.
Inga Stefánsdóttir, nemi: — Já,
ég sá Fiðlarann á þakinu. Mér
fannst hún góð. Hún fær þrjár
stjörnur af fjórum mögulegum.
Trafic sá ég lika og hún var ágæt.
Stefania Sörheller, nemi: —
Fiölarann hef ég séð. Sennilega
hef ég ekki tækifæri til að sjá þær
fleiri, þviég er áförumtil Noregs.
Arni Geirsson, nemi: — Ég hef
enga séð ennþá. Mig langar að
sjá Disney myndina i Gamla bió
og svo Trafic. Mér er sagt að hún
sé mjög góð.
Vilhjáimur Vilhjálmsson, nemi:
— Ekki búinn að sjá nema eina.
Það er Hættustörf lögreglunnar i
Stjörnubió. Ég gef henni fjórar
stjörnur. Svosá ég jú lika Gatsby.
Mér finnst hún frekar léleg. Ég
hafði gert mér meiri vonir um
hana. Svo fer ég sennilega að sjá
Sting við tækifæri.
„85% VINNUSLYSA ERU AF
VÖLDUM ÓNÓGRA ÖRYGGIS-
RÁÐSTAFANA OG OF LÍTILLAR
FRÆÐSLU UM ÖRYGGISMÁL"
segir ungur húsasmíðameistari og
byggingafrœðingur, sem vill gangast
fyrir frœðslufundum fyrir þá er
vinna að byggingariðnaði
Steingrlmur er sonur Sigurjóns Sveinssonar fyrrverandi
byggingarfulltrúa borgarinnar. — Eins og máltækið segir:
„Sjaldan fellur eplið langt frá eikinni.” —Ljósm.: Bragi.
„Það er óhætt að fullyrða, að
85prósent vinnuslysa hljótast af
vankunnáttu I öryggismálum.
Þessu má hæglega kippa i lag,
og það á ódýran hátt og án
mikils mannafla,” segir Stein-
grimur Sigurjónsson, húsa-
smiðameistari og bygginga-
fræðingur, sem hcfur að undan-
förnu lagt mikið kapp á að
kynna sér þessi mál.
„Ég varð sjálfur fyrir óþægí-
legu vinnuslysi fyrir nokkrum
árum og hef siðan oft leitt hug-
ann að öryggisráðstöfunum á
vinnustöðum,” sagði Stein-
grimur i stuttu viðtali við VIsi. í
gær ráðgerði hann að fljúga til
Danmerkur þar sem hann ætlar
að sitja vikulangt námskeið, þar
sem einvörðungu er fjallað um
ráðstafanir til að fyrirbyggja
vinnuslys.
„Að þvi búnu hef ég hug á að
gangast fyrir slikum fundum
hér heima. Þetta gætu orðið
fjögur kvöld: Hið fyrsta með
iðnnemum og skólafólki, sem
vinnur við byggingarvinnu i
, sumarleyfum slnum, næsta með
.iðnaðarmönnum I byggingar-
ið'naði, þriðja — og þýðingar-
mesta — með húsbyggjendum
og verktökum og loks það
siðasta með hönnuðum ýmis-
konar mannvirkja,” sagði
Steingrímur.
,,í Danmörku, þar sem ég er
við nám i arkitektúr, gengu i
gildi fyrir þrem mánuðum ný
lög um öryggi og eftirlit á
vinnustöðum,” hélt Steingrimur
áfram máli sinu. „Af þvi tilefni
var um leið efnt til yfirgrips-
mikilla funda með tækni-
menntuðum mönnum þar sem
lögin voru kynnt og rædd.
Þennan fund sat ég sjálfum mér
til mikils fróðleiks.”
„Sviar lengst
komnir.............”
„Hér heima er mikil þörf fyrir
ný og haldbetri lög um öryggi
og eftirlit á vinnustöðum. Það
vantar lika fræðslufundi með
þeim aðilum, sem ég nefndi
áðan, og þá er ekki síður mikil-
vægt, að eftirlit með öryggi á
vinnustöðum verði hert,” sagði
Steingrlmur. „Við getum tekið
lög Dana okkur til fyrirmyndar
— en þau eru aftur á móti sniðin
eftir lögum Svia, sem eru lengst
komnir i þessum efnum. Ég
vann lengi i Sviþjóð og kynnti
mér þá lög þeirra og reglu-
gerðir, sem snúast um öryggi á
vinnustöðum.”
„Fundirnir, sem ég vil halda
hér heima, mundu skiptast I
þrjá aðalþætti,” segir
Steingrimur. „1 fyrsta lagi
mundi ég taka fyrir skipulagn-
ingu öryggismála, i öðru lagi
það, hvernig haga megi
öryggisráðstöfunum á þann
veg, að þær verði ekki of
kostnaðarsamar en nægilegar.
Og loks I þriðja lagi mundi ég
rekja helztu öryggisráð-
stafanir.”
Til að gefa hugmynd um
siðastnefnda dagskrárliðinn út-
skýrði Steingrimur: „Þar yrði
fjallaðum rétta skipulagningu á
vinnustöðum, réttan frágang
handriða og hættulegra opa,
eins og t.d. lyftuopa, réttan
frágang vinnupalla og stiga svo
eitthvað sé nefnt.”
,,Öryggisleysið
er dýrara.........”
„Viðmegum ekki gleyma þvi,
að þó að það kosti nokkrar krón-
urnar að hafa öryggi- og eftirlit
á vinnustöðum I lagi, er
„öryggisleysið” dýrara. Vinnu
slys eru dýr, og ekki aðeins fyrir
þá sem fyrir þeim verða, heldur
einnig þá sem, sem greiða þurfa
slysabætur. Og hver er það, sem
ekki borgar I þann sjóð?”
Og Steingrimur segir að
lokum: „Ég kom hingað aðeins i
stutt jólafri. Ég á eftir að vera
við nám i Danmörku i að
minnsta kosti tvö ár i viðbót.
Siðan er jafnvel hugsanlegt að
ég haldi áfram enn um sinn og
fari i akademiuna. En ég er til-
búinn til að koma hingað heim
til að halda fundi, sem ég hef
talað um. t viðtölum minum við
borgarstjórann, byggingarfull-
trúa borgarinnar og formann
Meistarasambands byggingar-
manna, hef ég boðið fram alla
þá aðstoð, sem ég get veitt I
sambandi viö fundahöld. Og það
má kannski lika geta þess, að ég
hef lagt fyrir heilbrigðis- og
tryggingarnefnd alþingis
dönsku lögin um öryggi og
eftirlit á vinnustöðum, auk
ýmissa annarra gagna, sem
skipta máli og ég hef safnað að
mér.” —ÞJM
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Óánœgður með
íbúðaúthlutun
Ævar Sigurdórsson hringdi:
„Ég vil lýsa yfir furðu minni á
öllum gangi úthlutana ibúða hjá
Framkvæmdanefndinni.
Fyrst og fremst hefur verið
alveg ómögulegt aö afla sér
nokkurra upplýsinga um hvern-
ig úthlutun gengi.
Það var alveg vonlaust að
hringja I Framkvæmdanefnd-
ina. Ég reyndi þá oft og
mörgum sinnum hjá Dagsbrún,
en þar voru yfirmennirnir
aldrei við. Mér var visað á
starfsfólk sem ekki vissi neitt i
sinn haus um málið.
Nú mun vist búið að úthluta
öllum ibúðum, en enn þann dag i
dag hef ég ekki fengið tilkynn-
ingu frá nefndinni um.hvort ég
hafi fengið ibúð eða ekki. Tel ég
fullvist, að ég hafi ekki fengið
ibúð. Enda er óánægja min
orðin svo mögnuð, að ég vil ekki
standa i svona þrasi. Þess
vegna mun ég aldrei framar
sækja um ibúð hjá þessari
stofnun og dreg umsókn mina til
baka.
Maður hefur svo sem heyrt
út undan sér hverjir hafi hlotið
Ibúðir, og sýnist mér margir þar
standa miklu betur að vigi en ég
T.d. veit ég um a.m.k. þrjú
barnlaus pör, sem fengu Ibúð
hjá nefndinni. Sjálfur er ég
giftur og á tvö börn, en virðist
ekki koma til greina.”
Heppnir landar
S.S. hringdi:
„Okkur fslendingum finnst
við oft afskiptir hvað snertir
komu góðra erlendra skemmti-
krafta hingað. Þeir vilja ekki
koma eða þykjast ekki fá nóga
peninga fyrir.
Þetta held ég að ein stórkost-
leg söngkona hafi bætt okkur
mikið upp. Það er Wilma Read-
ing, sem kom hingað i fjórða
skiptið nú um áramótin. Þessi
stórkostlegi skemmtikraftur
virðist hafa tekið einhverju ást-
fóstri við landið. Ég hlustaði á
hana I Glæsibæ á nýársdag og
get ekki annað sagt en að aðrir
blikni i samanburði við hana.
Við erum heppnir, Islending-
ar”.