Vísir - 05.04.1975, Qupperneq 9

Vísir. Laugardagur 5. aprfl 1975
Slemman misheppnaðist
ó bóðum borðum
Eins og kunnugt er af fréttum
sigraði sveit Hjalta Eliassonar
sveit Þóris Sigurðssonar i úr-
slitaleik um Reykjavikur-
meistaratitilinn 1975.
Snemma i leiknum kom fyrir
slemmutækifæri, sem mis-
heppnaðist á báðum borðunj-
Staðan var allir á hættu og
austur gaf.
A
V
♦
K-8-4-3
K-G-8
10-9-8-2
* 4-2
*
♦
D-7-6-5-2
A-D-7
K-7-5
A-6
A A-G
V 6-3-2
♦ A-D-6
* K-D-G-9-5
* 10-9
V 10-9-5-4
♦ G-4-3
* 10-8-7-3
t lokaða salnum gengu á þessa leið: sagnir
Austur Suður Vestur Norður
Hallur Hjalti Pórir Einar
1* P 2 + P
:t* P 3 A P
3 G P 4 G P
6 G P P P
Suðurspilaði út tigli og Hallur
átti slaginn á drottningu. Það
eru 11 toppslagir og sá tólfti
verður að koma i spaða eða með
hjartasviningu. Til þess að geta
prófað spaðann fyrst, spilaði
austur spaðaás og spaðagosa.
Norður drap á kónginn og beið
siðan rólegur eftir hjartaslagn-
um. Einn niður. Það er augljóst
mál, þegar maður athugar spil-
in, að hægt er að vinna slemm-
una með kastþröng á norður.
Þegar austur hefur tekið
fimm slagi á lauf, þrjá slagi á
tigul og tvo slagi á spaða með
sviningu, þá er norður i kast-
þröng i þriggja spila endingu.
Við hitt borðið enduðu Guð-
laugur og örn i sex spöðum,
sem aldrei áttu möguleika og
spilið féll.
Frá úrslitaleik Reykjavlkurmótsins — frá vinstri örn Arnþórsson,
Stefán Guðjohnsen, Guðlaugur Jóhannsson og Simon Simonarson.
Einar Guðjohnsen við hljóðnemann, en spilin I leiknum voru sýnd og
útskýrð jafnóðum og þau voru spiluð á sýningartöflu. Ljósmynd
Bjarnleifur.
Tvö pör ó toppnum í BR
Að fjórum umferðum ioknum
i Butler-tvimenningskeppni
Bridgefélags Reykjavikur tróna
tvö pör á toppnum.
Röð og stig efstu para er
þannig:
1.-2. Jakob Ármannsson og
Páll Hjaltason 268
1.-2. Guðmundur Pétursson og
Karl Sigurhjartarson 268
3. Guðlaugur R. Jóhannsson og
örn Arnþórsson 247
4. Ólafur Lárusson og
Lárus Hermannsson 235
5. Sigurður Sverrisson og
Valur Sigurðsson 229
6. Guðmundur Sveinsson og
Þórir Sigursteinsson 228
7. Sigfús Þórðarson og
Vilhjálmur Pálsson 223
8. Magnús Aspelund og
Steingrimur Jónasson 221
9. Simon Simonarson og
Stefán Guðjonnsen 220
10. Ingólfur Jónsson og
Sveinn Sveinsson 219
Næsta umferð verður spiluð
n.k. miðvikudagskvöld i Domus
Medica og hefst kl. 20.
UNDANKEPPNI ÍSLANDSMÓTS í TVÍ-
MENNINGSKEPPNI AÐ HEFJAST
FYRSTU LANCIA-
BÍLARNIR í HÆTTU?
Undankeppni fyrir tsiands-
mót i tvimenningskeppni verður
spiluð dagana 8. og 22. april i
Domus Medica. Þátttökurétt
hafa allir meðlimir bridgefélag-
anna i Reykjavik og skal þátt-
taka tilkynnt stjórn Bridgesam-
bands Reykjavikur.
Úrslitakeppnin verður spiluð
dagana 31. mai og 1. júni. Nú-
verandi tslandsmeistarar i tvi-
menningskeppni eru Hjalti
Eliasson og Ásmundur Pálsson.
1 þau tuttugu og eitt ár, sem
spilað hefur verið um tslands-
titil i tvimenning hafa aðeins tvö
pör unnið hann oftar en einu
sinni. Það eru Asmundur og
Hjalti, sem hafa unnið sjö sinn-
um og Simon Simonarson og
Þorgeir heitinn Sigurðsson, sem
unnu þrisvar. Fyrstu tslands-
meistarar i tvimenning voru
Sigurhjörtur heitinn Pétursson
og örn Guðmundsson og var það
árið 1953.
Fyrstu fimm Lanciabilarnir
gætu auðveldlega hafnað hjá
fyrstu sveitinni, sem öðlast rétt
til þess að spila við Lancia-
bridgesveitina.
Þessi sveit er skipuð þraut-
reyndum landsliðsmönnum:
Edwin Kantar, Bill Eisenberg,
Richard Katz og Larry Cohen.
Omar Shariff, Giorgio Bella-
donna og Benito Garozzo eru
meðlimir Lancia sveitarinnar,
sem spila mun fjóra einvigis-
leiki i Bandarikjunum.
„GO TO HELL AND STAY THERE!"
Það má segja að ég sé alls ófróður um
skáldskap vesturislendinga almennt.
Eins og svo margir aðrir hef ég iesið
kvæði Stephans G. Stephanssonar og vis-
ur Káins. En kveðskapur þessara skálda
gefur trúiega enga mynd af kveðskap
þess fólks, sem fluttist til Ameriku um og
eftir aldamótin siðustu. Stephan G. var
þjóðskáld, Káinn gamanvisnahöfundur.
En hvað ætli margir af þeim 15-20 þúsund
islendingum, sem fóru vestur, hafi getað
sett saman visu? Það hlýtur að hafa verið
nokkuð fjölmennur hópur, þvi að á þess-
um árum var stakan I miklum hávegum á
tslandi.
Fyrir allnokkru barst mér i hendur
kvæði eftir J.H. Húnförd: nefnist það
Trippið og virðist ort i Tantallon árið 1955.
Kvæðið er handskrifað og hefur þann
galla að það vantar i það eina hendingu.
Þrátt fyrir gallann ætla ég að birta það
hér. Jafnframt vil ég mælast til þess, að ef
einhver lesenda þáttarins hefur eitthvað
af kveðskap vesturislendinga undir hönd-
um, að hafa samband við þáttinn. Ef ein-
hver kannast við kvæðið og gæti látið hon-
um I té hendinguna sem vantar er það
mjög vel þegið.
Hér kemur þá vesturheimskur neðan-
viðgerningur, en þannig hljóðar undir-
fyrirsögn kvæð'ísins.
Að komast á treinið var gúddness ei gott,
þó gátti jeg fast eins og bylur,
og komst loks á rönni, mæ hvað jeg var
hott,
jeg krossaði trekkinn, þú skilur,
þvi rótin var moddi og mikið við lá,
og mæ, það var rjúkandi bylur,
en tikket jeg þurfti og tjakk enihá,
fyrir trippið að kaupa, þú skilur.
Svo byrjaði trippið, jeg fílaði fæn,
þótt fengi ei lengi að resta,
þvi leidi þar mætti, forn lovur of mæn,
þá loks hlaut jeg nervina að testa:
þvi vart hana þekkti svo virtist hún
breytt,
og vafin I finasta stöffið,
með nýbobbað ■ hárið og skrautpúðri
skreytt,
og skáldlega hagnýtti pöffið.
Við meikuðum lov þar i leitasta stæl,
(ljúfustu veigar jeg kaupti)
svo spúnuðum saman, hún sendi mér
smæl,
er sig hún I viðlögum staupti:
og svitustu lögin hún söng fyrir mig
og svellustu djassiska hreima,
uns hafði mig flutt á það hrifningarstig,
er heim kom um trippið að dreyma.
Hendinguna innan sviga i kvæðinu setti
ég, en þar vantaði i kvæðið eins og áður
sagði.
Það dylst engum sem kvæði þetta les að
það er ekki merkilegur skáldskapur, en
þvi birti ég það hér að mér finnst
skemmtilega blandað saman islensku og
islenskri ensku. Ekki veit ég hvort slíkur
kveðskaparmáti var algengur vestra. Þó
hef ég það á tilfinningunni að svo hafi ekki
verið, nema i sumum gamankvæðum.
Til samanburðar ætla ég að leita uppi
visur eftir K.N. þar sem hann notar
ensku i sinum visum. t visunni, Þegar ég
sá Káin i Eimreiðinni, notar hann aðeins
eitt orð, sem ekki er islenska.
Ef þessir háu herrar á vorn hluta gera,
ekki má það minna vera
en maður fái að „prótestera”.
Káinn notar einnig eitt orð enskt i kvæð-
inu örin og ljóðið, en fyrsta visan i þvi er
svona.
Upp i loftiö ör ég skaut,
og einhvern fjandann burt hún þaut,
en hrafn, sem sat á hárri grein,
hélt það væri „aeroplane”.
t kvæði, sem flutt er á samkomu i Dul-
uth notar Káinn oft ensk orð. t kvæðinu er
þessi visa.
Á sláturhús fer ég og fæ mér þar svið, —
það er fætur og hausar og vömb:
á kvöldin og nóttunni kem ég þar við,
er ,,killa”-a þeir „pigga” og lömb.
Og garnir og rusl,
sem þeir gefa þeim „poor”-u,
er gott upp úr súru.
t siðustu visu kvæðisins Heiðarbýlið er
helmingurinn á ensku. Ég ætla að birta
allt kvæðið.
Uppi á heiði á isaláði
oft mig dreymir mey;
næturgreiða þar ég þáði
þann, sem gleymist ei.
Frábærlega fögur var hún,
Fallega-Manga hét;
fyrir mig á borðið bar hún
brauð og hangiket.
Drósin klæðin dró svo af mér,
„did the best she could”.
Svo i næði seinna gaf mér
„somthing just as good”.
En það kom fyrir að nauðsynlegt var að
gripa til enskunnar. Við hund sem ekki
skildi islensku segir Káinn.
Berja og skamm'* þyrfti þig,
þrællinn grimmi. „Svei þér!”
Hættu að gjamma og glefsa I mig:
„Go to hell and stay there!”
Þótt ég hafi tint hér til nokkrar af visum
Káins þar sem hann notar erlend orð, er
langt frá þvi að það sé algengt hjá honum.
Alla jafna yrkir hann á góðri islensku en
skýtur stöku sinnum inn i kveöskap sinn
oröi og orði á þvi tungumáli, sem talað
var i þvi landi sem hann nam, á sinum
tima.
Að lokum kvæðið, Hjálpaðu þér sjálf-
ur.
Hjálpaðu þér sjálfur, þá hjálpar
drottinn þér,
það heyrði ég prestinn segja inni
í fjósinu hjá mér.
Svo liafa lika fleiri þennan hjákátlega
sið,
að hjálpa þeim, sem ekki þurfa
neinnar bjálpar við.
Og siðan kemur djákninn. og hann
áskiliðhrós,
með hátiðlegum tignarsvip liann
skálmar út i fjós,
og biður mig að hjálpa til að borga,
„don’t you see”,
á bankann ofurlitla skuld, sem guö
er kominn i.
Ben. Ax.