Vísir - 10.04.1975, Page 2

2
Visir. Fimmtudagur 10. april 1975.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
íísmsm:
— Eruð þér félagsbundinn
í einhverju félagi eða
klúbb?
Halldór Þorsteinsson, verzlunar-
maður: — bað er litið sem ég
starfa i félögum núna, enda er ég
tiltölulega nýfluttur frá Akranesi
til Reykjavikur. A Akranesi var
ég aftur á móti i mörgum félögum
og tók virkan þátt i félagsstörf-
um, mest i Sósialistafélaginu
gamla og Iðnaðarmanna-
félaginu.
Ingibjörg Eggertsdóttir, hár
greiðsludama: — Ég er að sjálf-
sögðu i Félagi hárgreiðslusveina,
en annað er það nú ekki. Ég hef
ekki látið verða af þvi að láta inn-
rita mig i önnur félög,
(iuðni Jónsson, járniðnaðar
maður: — Nei.ekkinema þá bara
minu stéttarfélagi. Félagi járn-
iðnaðarmanna. Ég var siðast á
fundi hjá þvi félagi fyrir nokkrum
dögum. Þá var verið að fjalla um
bráðabirgðasamkomulágið.
Asgeir l.eifsson, verkfræðingur:
Nei. engu nema Verkfræðinga-
félaginu og þar er ég ekki virkur.
Maður hefur svo litinn tima af-
liigu. begar ég var strákur var ég
viljugri.
Karl Valgeir Jónsson. kennari.
— Já, ég er félagsbundinn viöa.
Ég er viljugastur að starfa i Tal-
stöðvarklúbbnum og Félagi
áhugaljósmyndara. Tómstunda-
störf min eru nefnilega á þvi
sviði.
I’étur llraunfjörð, verkamaður:
Já, ég er i Dagsbrún. bað er
nóg fyrir mig. Svona smákarlar
eins og ég hafa ekki aðstöðu til að
vera i snobbklúbbum. Það er of
timafrekt og dýrt.
Guðriður Ragnarsdóttir skrif-
ar:
Bls. 82.
— öndin i hálsinum.
Hin langþráða stund er
upprunnin. „.........svo
sleppiðþiðbls. 82-83, en
lesið fyrir næsta
tima......”
— Þetta var upphaf og endir á
fróðleiksmola. Fróðleiksmola
er þú og ég gætum haft að leið-
arljósi sem verur i samfélagi
með öðrum. En liklega hefur
þvottapokaprjónles og vitneskja
um hvað höfuðið sagði þegar
það fauk af bolnum þótt væn-
Íegri heimanmundur heldur en
þekking á starfsemi og útliti
æxlunarfæra karls og konu. Svo
ekki sé minnzt á getnað eða
hvernig megi koma i veg fyrir
hann. Eða hvernig taka megi á
móti velkomnu barni og ala það
upp. Er geta okkar til að gefa og
þiggja i samlffi með öðrum ein-
staklingi hismið eitt?
Ekki áfellast kennarann minn
gamla, hann hafði ekki mikið
svigrúm innan laganna, þvi t.d.
banna lög frá 1935 öðrum en
læknum að láta i té leiðbeining-
ar um getnaðarvarnir. En
vegna þess að kynlif er ekki
sjúkdómur, heldur þáttur i lifi
minu og þinu, samtvinnaður
fjölda annarra þátta, skal kyn-
lifsfræðsla vera i eðlilegum
tengslum við annað námsefni,
s.s. samfélagsfræði.
„Frjálsar fóstureyðingar” er
slagyrði sem glymur i eyrum
okkar. Hvað felur það i sér? Að
skyndilega eigi að þrýsta nýjum
bókstaf inn i lögkrókinn? Nei,
þvi að FÓSTUREYÐINGAR
HAFA VERIÐ 1 LöGUM A 1S-
LANDI SIÐAN ARIÐ 1935. Slag-
orð þetta er villandi og á hvorki
að sjást né heyrast i umræðum
um SJÁLFSAKVORÐUNAR-
RÉTT KVENNA TIL LÖG-
LEGRAR FÓSTUREYÐING-
AR. (leturbreytingar minar)
Ólöglegar fóstureyðingar eða
fjárfrekar utanlandsferðir eru
sneið af neyðarbrauði þeirra
kvenna.sem lotið hafa I lægra
haldi fyrir ákvörðun embættis-
manna sem geta i krafti fræða
sinna sigit framtiðarhamingju
þessara verðandi mæðra i
strand.
Hver tekur ákvörðun fyrii
konu, sem knúin er til slikrar
auðmýktargöngu frá Heródesi
til Pilatusar, i von um ásjá
varðandi aðgerð og fjármögn
un? Hvar er hjálpin brýnust?
Hvers eiga þær konur að gjalda
sem hvorki eru fjáðar, hugaðar
né enskumælandi? HVERSU
Kattavinur skrifar!
„Ég veit ekki, hvernig þetta
endar hér i okkar höfuðborg.
Við mannfólkið megum varla
gera annað en að búa hver i sinu
búri og helzt ekki hreyfa okkur
þaðan nema I vinnuna og svo
gjaldheimtuna.
Við kattavinir eru ekki á móti
hundum, siður en svo. Okkur
vegna mega allir góöir menn
eiga gæludýr, ef þeir hugsa
nógu vel um þau, þvi að það er
okkar skoðun, að nú á þessum
timum vélanna, hávaöans og
mengunarinnar sé okkur mönn-
um nauðsyn að hafa eitthvað
blitt og gott hjá okkur. Eitthvað
mjúkt eins og kött eða hund,
sem ekki rifst og skammasteða
pexar um stjórnmál, sem eins
og allir landsmenn vita, er vita
tilgangslaust að tala um.
Það er llka framtiðin, að all-
flestir muni búa i blokkum og er
bannað að hafa nokkur dýr
nema kannske fugl I búri.
Nei, á meðan einhver býr enn
LENGI EIGUM VIÐ AÐ
VELTA OKKUR UPP ÚR
ÞESSU TVÖFALDA SIÐ-
GÆÐI?
Ég skora á nýstofnuð baráttu-
samtök fyrir sjálfsákvörðunar-
rétti kvenna til löglegra fóstur-
I húsi, þar sem hundur eða kött-
ur má vera eins og einn i fjöl-
skyldunni, þá er kannske ekki
Ilúsmóöir skrifar:
„A hverju ætlar nú hið hjarta-
góða fólk að „traktera” mann,
þegar það er búið að syngja
„Hosianna” um Viet-Cong i
mörg ár? Þetta fólk, sem leyfir
sér að kenna hreyfingu sina við
frelsi. Frelsi er siðasta orðið,
sem hægt er aö nota um slika
menn, þegar horft er á verk
þeirra.
Strax eftir vopnahléð, sem
samið var um, og allar þjóðir,
sem i byrjun höfðu liðsinnt Suð-
ur-Vietnam, voru farnar, þá
héldu þeir áfram og nutu styrks
Norður-Vietnama rétt eins og
þegar þeir byrjuðu.
eyðinga að leggja áherzlu á
aukna fræðslu til almennings
um baráttumál sitt.
Sem áhrifarika lesningu I þvi
sambandi vil ég nefna rit heil-
brigðisráðuneytisins, júni 1973,
nefndarálit, greinargerð og
alveg vonlaust um geðheilsu
okkar mannabarna, þvi að við
erum ekki ein i heiminum og
Alls staðar, þar sem þeir ná
fótfestu, flýr fólk eins og fjand-
inn sjálfur sé á hælum þess. Það
málika til sanns vegar færa, þvi
þeir reyna að eyðileggja allar
undankomuleiðir.
Makalausastaf öllu er það, að
Norður-Vietnamar vilja koma i
veg fyrir það, að ungbörnin
komist undan striðsátökunum
og til annarra landa, og hafa
með þessu slegið út sjálfan
Heródes, sem hingað til hefur
átt metið.
Suður-Vietnamar hafa sýnt
það, að þeir vilja heldur bráðan
dauðann en kommúnismann frá
Norður-Vietnam.
frumvarp til nýrra laga um
fóstureyðingar og ófrjósemisað-
gerðir, og benda sérstaklega á
kaflann sem fjallar um fram-
kvæmd núgildandi löggjafar,
bls. 18-36. Átakanlegri pistil hef
ég ekki augum litið.”
munum vonandi aldrei veröa.
Já, umfram allt, lofum dýrun-
um að lifa”.
Það er kannski hægt að skilja
afstöðu Norður-Vietnama:
Bömin verða að stækka, til að
þau verði góður vinnukraftur i
fangabúðum. Fangabúðir fylgja
alltaf Marx-Leninismanum
engu siður en samyrkjubúin.
Nú er farið að viðra svo vel
hér á Fróni að hópgöngur hinnar
svonefndu Vietnam-hreyfingar
geta farið af stað. Já og Friðar-
og menningarsamtaka kvenna,
Fylkingarinnar og hvað þetta
rauða fólk kallar sig nú aftur.
Hvað skyldi standa á spjöldum
þeirra núna, eftir að fjölmiðlar
hafa flutt fréttir af ástandinu i
Vietnam eins og það er i dag?”
„...ÞÁ ER KANNSKI EKKI VONLAUST
UM GEÐHEILSU OKKAR MANNABARNA"
Ábending húsmóður til Víetnam-hreyfingarinnar:
„Viðrar vel fyrir hópgöngur"