Vísir - 26.05.1975, Síða 2

2
Vísir. Mánudagur 26. mai 1975
vfeiRsro
Hver finnst þér falleg-
asti staðurinn i Reykja-
Sveinn • Stefánsson, starfsmaöur
Vegagerðarinnar: — Það er
vandi að svara þvi, það er svo
viða fallegt i Reykjavik. En ég
held ekki upp á neinn sérstakan
stað.
Kjartan Bjarnason, nemi. Hljóm-
skálagarðurinn held ég. Ég fer
sjaldan þangað samt.
Eyþór Birgisson, nemi: — Ég
veit það ekki. Ég sæki ekki á
neinn sérstakan stað. Ætli það sé
samt ekki Hljómskálagarðurinn.
Kristin Ásmundsd. húsmóðir,
verzlunarkona m.m.: — Það er
erfitt að segja, þeir eru svo marg-
ir fallegirstaðirnir. Ætli það sé þó
ekki helzt Austurvöllur. Ég hef
langmest gaman af að vera þar.
Jóhannes Björgvinsson, rafvirki
frá Siglufirði: — Þar sem ég er
utanbæjarmaður, þá þekki ég
ekki alla staðina. En eigum við
ekki að segja Hljómskálagarður-
inn og svo er Austurvöllur af-
skaplega fallegur staður.
Sæmundur Sigurðsson, hakari:
— Ég bý uppi i Arbæ, og þegar ég
fer á morgnana að heiman og
keyri yfir hálsinn þá er óskaplega
fallegt að sjá yfir sundin. Falleg-
asti timinn er á milli kl. 5 og 7 á
morgnana.
Rósa Bardal, frú: — Það er
fallegast i miöbænum, á Austur-
velli. Hljómskálagarðurinn er
lika afskaplega fallegur. En ég
ann mest miðbænum gamla og
vildi óska að ég byggi þar.
STÚLKA
MJAÐMAR-
GRINDAR-
BROTNAR
í BÍLVELTU
Ölvaður yfir
á rauðu
Nokkuð harður árekstur varð
á gatnamótum Laugavegar og
Nóatúns um miðjan daginn i
gær. önnur bifreiðanna ók þar
yfir á rauðu ljósi og var öku-
maður hennar sendur I blóð-
prufu, sterklega grunaður um
ölvun. —JB
Ung stúika mjaðmargrindar-
brotnaði i bílslysi er varð við
Fossá i Hvalfirði á föstudags-
kvöldið. Með henni i litlum
fólksbil úr Reykjavik var piltur
er hlaut minni meiðsli.
Billinn var úr Reykjavik og
var hann á leið um Hvalfjörð við
Fossá, er bilstjórinn missti vald
á honum i djúpu hvarfi i vegin-
um.
Billinn rann við þetta út i ann-
an vegarkantinn, en bilstjórinn
náði að sveigja honum yfir á
hinn kantinn með þeim
afleiðingum, að billinn fór út af
þeim megin, skall á framend-
ann og valt á toppinn.
Tvo sjúkrabila úr Reykjavik
dreif fljótt á staðinn og var hin-
um slösuðu komið til Reykja-
vikur. — JB
Af slysstað i Hvalfirði á föstu-
dagskvöld. Ljó.Bragi \ ?
SUMARBUSTAÐUR BRANN
Sumarbústaður skammt frá
Geithálsi brann til kaldra kola
aðfaranótt sunnudagsins.
Það var skömmu eftir mið-
nætti á laugardag að eigandi
bústaðar við Litlaland við
Suðurlandsveg tilkynnti um eld
i næsta bústað. Enginn var
staddur i þeim bústað er eldur
kom upp, enda hefur bústaður-
inn verið i byggingu og ekki full-
búinn ennþá.
Slökkviliðið kom á staðinn, en
segja má, að sumarbústaðurinn
hafi orðið eldinum að bráð á
skammri stundu. Eldsupptök
eru ekki kunn, en búið var að
leiða rafmagn i bústaðinn og
gæti það þvi hafa valdið eldin-
um. —JB
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
„Hef ekki öll þessi laun"
Haukur Guðlaugsson, söng-
málastjóri þjóökirkjunnar.
svarar fyrir sig:
„1 lesendabréfi Visis var s.l.
miðvikudag 21/5 bréf með fyrir-
sögninni: „Að næla sér i allt að
fimmföld kennaralaun.” Þar
sem siðari hluti bréfsins er
ætlaður mér og sú óvænta upp-
hefð að geta stundað fjögur störf
samtimis, þá þykir mér tilhlýði-
legt að hið rétta komi i ljós.
Fyrst i bréfinu segir, að ég sé
skólastjóri Tónlistarskólans á
Akranesi. Þegar ég var skipað-
ur i starf söngmálastjóra, var
vetrarstarf skólans þegar hafiö.
Var það mitt fyrsta verk að fá
fund með skólanefnd Tónlistar-
skólans og sagði ég þar á fund-
inum starfi minu lausu, með
samningsbundnum fyrirvara,
sem er 3 mánuðir. Uppsögn min
er bókuð, og er dagsetningin 24.
október 1974, i fundargerðabók
skólanefndarinnar. Ennfremur
fékk ég einn af kennurum skól-
ans til að taka hluta af kennslu-
skyldu minni þar til uppsagnar-
frestur minn var útrunninn og
greiddi honum að sjálfsögðu af
eigin fé. Að liðnum uppsagnar-
fresti, eða 1. febrúar tók svo frú
Anna Magnúsdóttir við skóla-
stjórn tónlistarskólans.
Næst I bréfinu eru mér ætlað-
ar 2 milljónir i laun fyrir starf
mitt sem söngmálastjóri. 1
stuttu máli hef ég laun sam-
kvæmt 27. launaflokki, sem eru
þau sömu og prestar hafa. Hinn
helmingur fjárveitingarinnar
fer i leigu á skrifstofuhúsnæði
söngmálastjóra og Tónskóla
Þjóðkirkjunnar og þvi fylgir
venjulegur skrifstofukostnaður.
Einnig fer hann i kostnað við
gerð námsefnis og fjölritunar-
verkefna fyrir kirkjukórana. (1
kirkjukórunum eru samtals á
öllu landinu um 3000 félagar).
Þá er og af þessu fé greiddur
ferðakostnaður söngmála-
stjóra, ( sem ég get á engan
hátt reiknað mér sem tekjur og
er greiddur samkvæmt
reikningi eða farseðlum), einnig
kostnaður vegna námskeiða-
halds og kennslu annarrar en
þeirra, sem ég annast sjálfur.
Sést á þessari upptalningu að
spart má á halda, ef allt á að
endast.
Þá er i bréfinu sagt: „.Auk
þess hefði hann verið á fullum
launum sem skólastjóri tónskól-
ans....” Ég hef ekki orðið var
við nein sér laun fyrir Tónskóla
Þjóðkirkjunnar. Hann er inni-
falinn i starfi söngmálastjóra og
hefur alltaf verið.
Svo kem ég að siðasta tekju-
liðnum, en þar stendur:
.....og þar að auki hefði hann
100 þús. krónur fyrir að spila I
kirkjunni og æfa kóra.” Ég geri
ráð fyrir að hér sé átt við
mán.laun og upplýsi, að laun
organista fyrir siðustu samn-
inga, sem gerðir voru nú á dög-
unum, voru 56.88% af 22. launa-
flokki. Organista- og kórstjóra-
starf er hjá öllum unnið sem
aukastarf, og fer það að auki
fram að langmestu leyti I næt-
ur og helgid.vinnu, sem sagt ut-
an venjulegs vinnutima. Geri ég
ráð fyrir þvi að hverjum og ein-
um sé frjálst að nota þann tima
sem honum bezta likar, hvort
sem hann vill sjálfum sér til
undirbúpings eða á annan hátt.
Þegar ég tók við hinu nýja starfi
minu, þá var þegar hafið
vetrarstarf Karlakórsins Svana
og æfði ég þá I vetur á föstu-
dagskvöldum. Það var ekki I
mörg hús að venda með stjórn-
anda og varð það að ráöi, að ég
æfði þá og stjórnaði þeim á
samsöngvum þeirra, sem voru i
april s.l. 15. október næstkom-
andi er 60 ára afmæli kórsins, og
verður þá sungið aftur og þar
með kveð ég hina ágætu félaga
kórsins.
Nú kem ég að síðasta atriöi
bréfsins, en það var á þessa
leið: „Getur maður, sem á
starfa sins vegna að vera i
Reykjavik, haft tvöfalt starf úti
á landi og fengið I laun fjór- til
fimmföld laun kennara.”
Siðari hluta þessarar máls-
greinar hef ég nú þegar svarað
en ég get ekki stillt mig um að
svara „sem á starfa sins vegna
að vera i Reykjavik”.
t lögum um embætti söng-
málastjóra frá 1941 er ekki staf-
krókur um það hvar hann skuli
vera búsettur. Þar fyrir utan er
talið mjög æskilegt af organist-
um og kórum, sem hann á fyrst
og fremst að starfa fyrir, að
hann heimsæki sem flesta kóra
og vil ég geta þess hér, að I þetta
rúma hálfa ár hef ég fariö sam-
tals 17 ferðir út á land, en takið
eftir: kórarnir eru margir, um
250, svo að þótt ég heimsækti
einn kór á viku, sem væri sæmi-
legt áframhald, þá kæmust sið-
ustu kórarnir ekki að fyrr en I
lok 5. árs, svo að allir sjá að hér
er ekki um neitt áhlaupaverk að
ræða. Þvi hef ég gert ráð fyrir
þvi I áætlun vegna starfsins, er
ég gerði strax I upphafi, að ná til
organista og kóra jafnframt
ferðalögum einnig á annan hátt,
með útvegun verkefna, kennslu
efnis, aöstoð við hljóðfærakaup
með þvi að hvetja til aukins
fjölda orgelnemenda og margt
fleira, er ég hef komizt aö, að
æskilegt sé að gera, og byggi ég
þá á svörum við fyrirspurnum
minum bæði til presta og organ-
ista er ég hef þegar náö til bréf-
lega. Hins vegar verður
embætti þetta að hafa og hefur
skrifstofuhúsnæöi I Reykjavik
með föstum viðtalstimum tvo
ákveðna daga I viku, en þriðja
daginn eftir samkomulagi og
sinnir þar söngmálastjóri þeim,
sem á ferð eru. Tónskóli Þjóð-
kirkjunnar er einnig I sama
húsnæði. Fyrir utan þessi atriði
er starfið mjög bundið sima.
Frá Akranesi til Reykjavikur
er 55 minútna ferð með Akra-
borg og þeir sem eitthvaö hafa
verið eða starfað erlendis vita,
að það er ofur venjulegur tlmi á
leið til vinnu, 23 km, að visu yfir
sjó. Or Mosfellssveit eru 17 km,
og búa þar margir, sem vinna i
Reykjavlk. Mergur málsins er
auðvitað sá, hvort starfið sé
unnið og að gagni. Þvi svari
minir yfirboðarar og organistar
og kórar.
Þar sem kennarastarfið var
ætið að meginhluta innifalið 1
störfum minum, leyfi ég mér að
vikja að fyrri hluta bréfsins,
sem ekki var ætlaður mér, enr
skrifaöur fyrir hönd nokkurra
kennara.
Þegar við völdum okkur
prest á Akranesi, var kominn
8. desember. Var þá núverandi
prestur okkar þá þegar i miðri
kennslu og spurningar
fermingarbarna hans þegar
hafnar I Keflavik. Ég lái hon-
um ekki þótt hann lyki þvi að
ferma spurningabörn sin, enda
eindregin ósk bæði foreldra og
barna. Einnig má geta þess, að
presturinn hætti kennslu við
Gagnfræðask. i Keflavik frá
áramótum. Ennfremur tel ég
það mjög jákvætt fyrir prest að
kynnast og öðlast itök i
æskufólki einmitt i kennslunni
bæði áður en fermingarundir-
búningur er hafinn, og ekki siö-
ur eftir að fermingu lýkur.
Viða er kennaraskortur og úr
þeim skorti hafa prestar ofl
bætt og hafi þeir á annað borð
kennarahæfileika og tima og
taki ekki vinnu frá öðrum, þá
eru kennslustörf þeirra okkur
mikill ávinningur. Þar að auki
er kennslan þeim einstakt tæki-
færi til kynna við æskufólk og
við að skapa hinn ósýnilega
þráð, sem oft tengir kennara og
nemanda. Slik kynni geta varaC
meðan báöir endast. Þegar ég
hugsa til kennslu, býr méi
margt I hug, og þá fyrst og
fremst virðing fyrir þvi starfi
sem er eitt hið sterkasta
mótunarafl þjóðfélags okkar
Góður kennari er listamaður
segir Þórleifur Bjarnason rit
höfundur. Verum öll listamenn
hvort sem við kennum I skóla
eða annars staðar.”
Samkvcml lólum
mferðarreglurnar, og Fyreta tkrefið *lti að vera að avexlir frelita mn
Að nœla sér í allt að
fimmföld kennaralaun
Arni Sveintvon vkrifar f.h.
nokkurra kennara:
,,Við. nokkrir kennarar við
skóla einn hér I Keykjavlk. höf-
um verið aö vella þvl fyrir okk
ur, hve mikið opinberum emb-
ctlismónnum leyfist að kenna
utan slns eigin staría Baret
talið sérstaklega að prestum I
þessu sambandi. Við nánari
umrcður upplýsti einn kennar-
Inn, að prcsturmn a Akranesi,
eða sá sem a?tU aö vera þar,
kenndi meira en sem svarar
fullrí kennsluskyldu fastraðins
kennara, I Keflavfk Þar v*ri
hann reyndar prestur Ifka og
hefbi embcttisbústaö bcði a
Akranesi og I Keflavik og laun 3
baðum stöðum. Við viljum nú
biðja Vlsi að upplýsa þetta mál
fyrir okkur Fróðlegt vcri að fa
vitneskju um, hvort prestar
verði að fa leyfi biskups til að
kenna.
Þcgar minnzt var a samband
kennara og presta og taliö baret
að Akranesi, þá upplýsti einn
kennarinn, ab skólastjóri Tón
listarskðlans á Akranesi hefði
verið ráðinn söngmálastjóri
kirkjunnarsl. haust. I laun vcru
honum ctlaðar 2 milljónir króna
ð fjárlögum. Auk þess hefði
hann veriðá fullum launum sem
skólast jóri tðnskólans og þar að
auki hefði hann 100 þos. krónur
fyrir að spila f kirkjunni og cfa
kóra.
NU spyrjum við, hvernig mð
þetta viðgangast?
Getur maður. sem á starfa
sfns vegna að vera I Reykjavfk,
haft tvófalt starf uti a landi og
fengið I laun fjór- til fimmföld
laun kennara.”