Vísir - 19.06.1975, Side 6
6
VIsir.Fimmtudagur 19.jiinl 1975.
visir
Útgefandi:' Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnprfulltrúi:, Haukur Helgason
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiösla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Slöumúla 14. Simi 86611. 7 llnur
Áskriftargjald 700 kr. á mánuöi innanlands.
t lausasölu 40 kr.eiptakiö. Blaöaprent hf.
Tölur tala sínu máli
Höfuðsmenn landbúnaðarins kvarta sáran um
það, sem þeir nefna rakalausar fullyrðingar um,
að leggja beri niður landbúnað á íslandi. Eiga
þeir þá væntanlega við lýsingar Visis á mein-
gölluðu fjármögnunarkerfi landbúnaðarins.
Samt hefur Visir ekki lagt til, að landbúnaður-
inn verði lagður niður. Blaðið hefur aðeins lagt
til, að smám saman verði afnumin þau forrétt-
indi, sem landbúnaðurinn hefur umfram aðrar
atvinnugreinar.
Ef höfuðsmenn landbúnaðarins telja afnám
forréttinda i áföngum jafngilda þvi, að land-
búnaður verði lagður niður, þá er það þeirra mat.
En sú vantrú endurspeglar að sjálfsögðu vanda-
mál landbúnaðar i nútima efnahagslifi.
Enn siður hafa lýsingar Visis verið rakalausar.
Af nógu hefur verið að taka fyrir utan þau aug-
ljósu sannindi, að mestur efnahagslegur árangur
næst með sem mestu jafnrétti atvinnuvega.
Samkvæmt nýjustu upplýsingum munu 7-8%
Islendinga starfa i landbúnaði og uppfylla með
afurðum sinum upp undir 50% af neyzluþörfum
þjóðarinnar. Hinn helmingur neyzlunnar kemur
frá sjávarútvegi annars vegar og frá ýmsum inn-
flutningi hins vegar.
1 Bandarikjunum starfa hins vegar ekki nema
2,5% þjóðarinnar i landbúnaði og uppfylla sem
svarar 100% af neyzluþörfum þjóðarinnar. Inn-
flutningur landbúnaðarafurða og neyzla inn-
lendra sjávarafurða standast nokkurn veginn á
við útflutning landbúnaðarafurða.
Það þarf sem sagt þrisvar sinnum færri menn
i Bandarikjunum til að framleiða helmingi meiri
hluta neyzluþarfanna. Af þessum einfalda
samanburði má sjá, að bandariskur landbúnaður
er a.m.k. sex sinnum framleiðnari en islenzkur.
Danmörk er langt frá þvi að vera eins háþróað
landbúnaðarland og Bandarikin, en hefur þó tvis-
var til þrisvar sinnum meiri framleiðni i þessari
grein en við höfum hér.
Til staðfestingar þessari fullyrðingu verða hér
borin saman annars vegar nokkurra mánaða
gömul dönsk útflutningsverð eða fob. verð sam-
kvæmt Nordisk Landbrugsekonomisk Tidskrift
og hins vegar islenzkt heildsöluverð frá sama
tima, hvort tveggja i kilóum og án söluskatts.
Danskt smjör er þrisvar sinnum ódýrara en is-
lenzkt og kostar 277 á móti 731 krónu
Danskur 45% ostur er þriðjungi ódýrari en is-
lenzkur og kostar 302 krónur á móti 444 krónum.
Dönsk egg eru helmingi ódýrari en islenzk og
kosta 177 krónur á móti 320 krónum. Danskir
kjúklingar eru helmingi ódýrari en islenzkir og
kosta 213 krónur á móti 370 krónum. Danskt
svinakjöt er þriðjungi ódýrara en islenzkt og
kostar 262 krónur á móti 351 krónu. Danska
svinakjötið er lika þriðjungi ódýrara en islenzka
dilkakjötið, sem kostar 387 krónur.
Hin gifurlegu fjármagnsforréttindi land-
búnaðarins hafa ekki megnað að gera hann fram-
leiðinn á borð við landbúnað Danmerkur og
Bandarikjanna. Við stöndum andspænis þeirri
dapurlegu staðreynd, að þetta kostar okkur mjög
marga milljarða króna á ári hverju.
Staðreyndin er sú, að við mundum spara millj-
arða á afnámi forréttindanna og aðra milljarða á
innflutningi ódýrra landbúnaðarafurða, aðallega
frá Bandarikjunum. Visir hefur áður lýst þvi
rækilega, hvernig framkvæma megi þetta þjóð-
hagsmunamál á löngum tima. — JK
Hin „friösamlega” kjarnorkusprengja Indverja vakti önnur rlki til umhugsunar. (Newsweek o.fl)
Kjarnorku-
sprengjur
handa öllum
Þeim löndum fjölgar
stöðugt sem hafa tækni-
lega kunnáttu og þau efni
sem þarf til að framleiða
kjarnorkuvopn og ýmsir
sérfræðingar spá þvf að á
næstu árum muni kjarn-
orkuveldum í heiminum
fjölga verulega.
Fyrir nokkrum dögum
samþykkti Vestur-Þýzkaland að
selja Braziliu kjarnorkuver.
Frakkland hefur ákveðið að selja
kjarnorkuver til Pakistan,
Formósu, Suður-Kóreu og
Argentínu og Libya er að kaupa
kjarnorkuver frá Sovétrikjunum.
Þar með hafa öll þessi riki mögu-
leika á að smiða kjarn-
orkusprengjur.
Nóg í 50 þúsund
kjarnasprengjur
Það er auðvitað rétt að þótt
lönd kaupi kjarnorkuver fylgir
það ekki af sjálfu sér að þau
sprengi kjarnorkusprengjur. En
það er staðreynd að hvert það
land, sem á sæmilega stórt kjarn-
orkuver og hefur möguleika á að
aðskilja plútónium og úranium,
getur framleitt sprengjur.
Þar sem svo oliuverð fer
sihækkandi fjölgar stöðugt þeim
rikjum, sem vilja fá kjarn-
orkuver i sparnaðarskyni.í árslok
1974 voru 167 kjarnorkuver starf-
rækt i 17 löndum.l lok þessa ára-
tugar er gert ráð fyrir að þau
verði orðin 500 i 52 löndum.
Aætlanir gera ráð fyrir að um
1980 muni kjarnorkuver heimsins
hafa framleitt milljón pund af
plútónium.Það er nóg i 50 þúsund
kjarnorkusprengjur.
Siðan Indland sprengdi sér leið
inn i kjarnorkuklúbbinn, hafa
menn velt þvi fyrir sér hver yrði
næstur.Bandariskur sérfræðingur
segir: „Indverska sprengingin
var skref fram af klettabrúninni.
Þótt Indverjar hafi talað um
„friðsamlega sprengingu” var
þetta boð til annarra þjóða um að
gera siikt hið sama!’
Enn sem komið er hefur ekkert
land tekið boði Indverja.Visinda-
menn segja hins vegar að fjöl-
mörg ,,ný lönd” séu að þvi komin
að framleiða sprengjur. Nokkur
þau líklegustu eru:
ísrael og Egyptaland
Jafnvel þótt Isráel hafi hvað
eftir annað lýst þvi yfir að það
muni ekki verða fyrsta rikið i
Miðausturlöndum til að kjarn-
orkuvopnast eru margir sér-
fræðingar sannfærðir um að það
eigi „sprengju i kjallaranum,”
þ.e. hafi möguleika á að smiða
sprengju á fáeinum vikum.
Israel hefur starfrækt kjarn-
orkuver i mörg ár og hefur lengi
haft bæði þekkingu og fjármagn
til framleiðslunnar. Egyptaland
hefur einnig þá tækniþekkingu
sem nauðsynleg er og kann að
vera undir vaxandi pólitiskum
þrýstingi að gera það.
Pakistan
Frakkland hefur haft arðbært
„kjarnorkusamband” við
Pakistan um árabil. Frakkar
segja að visu að þeir hafi alltaf
krafizt nákvæmra upplýsinga um
hvað gert væri við plútóniumið.
En sprenging Indverja skelfdi
Pakistani mjög og ef Indverjar
sprengja aðra sprengju (sem
búast má við bráðlega) gæti það
orðið til þess að Pakistanir biði
ekki boðanna.
Japan, Formósa
og Suöur-Kórea
önnur kjarnorkuhættusvæði i
Asiu er að finna I Formósu og
Suður-Kóreu. Suður-Kórea er
kannski hættulegasta landið.Eftir
ósigur Suður-Vietnama og eftir að
kom i ljós að Bandarikin komu
ekki Suður-Vietnam til aðstoðar á
úrslitastund, hefur Suður-Kórea
sankað að sér öllum þeim kjarna-
útbúnaði sem hún hefur komið
höndum yfir. Og ef Suður-Kórea
smiðar kjarnorkuvopn er nær
öruggt að Japan mun endurskoða
afstöðu sina.
Suöur-Afríka
Suður-Afrika býr yfir nægri
tækniþekkingu til að framleiða
kjarnorkuvopn. Landið er nú i
mjög erfiðri aðstöðu, stjórnmála-
lega og hernaðarlega. Ef, þegar
fram I sækir, svarti meirihlutinn i
Afriku er kominn með landið
„upp i horn” þá er alls ekki úti-
lokað að gripið yrði til
sprengjunnar, fremur en láta
veldi hvitra manna liða undir lok.
Brazilía og Argentína.
Þótt þau hafi svo til engar
pólitiskar ástæður til að fram-
leiða kjarnorkuvopn, telja margir
visindamenn að Brazilia og
Argentina verði næstu meðlimir
kjarnorkuklúbbsins. Sérstaklega
er búizt við að Brazilía fái næsta
klúbbkort eftir að Vestur-Þjóð-
verjar seldu þangað stórt og
mikið kjarnorkuver með öllu
tilheyrandi.
Og svo glæpamennirnir
Menn hryllir eðlilega við þess-
ari þróunMörg þessara landa búa
við fremur „óstyrkt” stjórnarfar
og sá möguleiki er alltaf fyrir
hendi að þar taki hreinir
ævintýramenn völdin i einhvers
konar byltingu.
Það er ekki beint tilhlökkunar-
efni að það skuli vera mögulegt
að náungi á borð við Idi Amin, for
seta Uganda, skuli fá kjarn-
orkuvopnabúr til að hrista, þegar
honum rennur i skap.
Og svo er það möguleikinn á að
hreinir glæpamenn smiði sér
kjarnorkusprengjurÞað er hreint
ekki svo erfitt að smiða þær, það
getur hver sæmilega gefinn eðlis-
fræðistúdent. Hráefnin er hins
vegar erfiðara að ná i.En visinda-
menn óttast að eftir þvi sem
kjarnorkuverunum fjölgar,
aukist möguleikarnir fyrir glæpa-
menn að ná sér i plútónium.
A undanförnum árum höfum
við séð margar samvizkulausar
tilraunir til kúgunar, td. með
gislatöku. Hvað gæti ekki
harðsviraður glæpaflokkur með
kjarnorkusprengju i fórum sínum
gert?
Indland setti
skriðuna af stað
Umsjón: Óli Tynes