Vísir - 02.07.1975, Blaðsíða 7
Vísir. Miðvikudagur 2. júli 1975.
7
DAVID Essex I hlutverki sfnu I
myndinni „Stardust”. Hér
poppsöngvarinn Jim Maclaine á
hátindi frægðar sinnar — að
syngja fyrir milljönir áhorfenda
i beinni útsendingu..
OSVIKIN HASARMYND
NÝJA BIÓ **
„Gordons War”
Leikstjóri: Ossie Davis
Aðalhlutverk: Paul Winfield,
Carl Lee, David Downing, Tony
King og Giibert Lewis.
Óskadraumurinn stóri:
Hreinsa Harlem af eiturlyfja-
sölu og öðrum glæpum. Það er
verkefni, sem margar hetjurnar
hafa ráðizt i að framkvæma i
kvikmyndunum. Og þetta er
einmitt það sem blökku-
maðurinn Gordon ákveður að
gera þegar hann kemur heim úr
striðinu i Vietnam og fær að
heyra hvernig eiturlyfja-
salarnir hafa eitrað fyrir konu
hans og drepið þannig.
Gordon fær þrjá félaga sina af
striðsvellinum I lið með sér og
saman ráðast þeir i að hrekja
eiturbrasarana út úr Harlem.
Þeir búa um sig I yfirgefnu húsi
og safna að sér skotvopnum og
öðrum útbúnaði, sem að gagni
getur komið I átökunum við
illmennin. Kunnátta þeirra i
þessum efnum er mikil frá ver-
unni i Vietnam — og uppeldi
þeirra i Vletnam hefur gert þá
ófeimna við blóð og hrottaskap.
Þeir ganga svellkaldir út I
baráttuna.
Þetta er sagan. Ekkert nýtt I
sjálfu sér, en það er vel vandað
til þessarar myndar. Leikur er
góður, kvikmyndun er góð og
leikstjórn óskeikul.
„Gordons War” er mynd fyrir
þá sem hafa unun af hasar. Það
er hvergi dauður punktur I allri
myndinni. Slagsmálasenur eru
hreinasta sælgæti fyrir
umrædda sælkera og eltinga-
leikurinn undir lokin er stór-
góður. Þar fer mesti fanturinn,
Spanish Harry, undan á flótta
akandi á vélhjóli, en Gordon
vinur okkar á bil á eftir. í þessu
atriði er myndatökuvélinni beitt
skemmtilega. Stundum þannig,
að áhorfandinn gripur næstum
um stólarmana til að halda
jafnvægi.
Eftir þessa mynd vonar
maður, að striðsfélagarnir séu
ekki skildir að skiptum. Það er
hressandi að sjá svona vel
útilátinn hasar og maður biður
um meira. Leikstjóri myndar-
innar, Ossie Davis, virðist
kunna það vel við sig með
myndatökuvélina i Harlem, að
það megi búast við fleiri hasar-
myndum frá honum þaðan. Við
viljum t.d. leyfa okkur að minna
á þá ágætu mynd hans „Cotton
Comes to Harlem”.
Já, vel á minnzt, það eru
fleiri en ég ánægðir með
„Gordons War.” Myndin sló
strax i gegn i New York, en þar
hófust sýningar á myndinni
samtimis I sjö kvikmyndahús-
um og á fyrstu tveim vikunum
gaf myndin þar af sér sem
svarar 45 milljónum Islenzkra
króna: (Ættum við að prófa
Lénharð fógeta á þá?)
vonandi heldur Ossie Davis sig enn
um sinn með myndavélina í Harlem
Hreinsunardeild Gordons að störfum. Þeir ráðast I þaö viöa-
mikla verkefni aö hreinsa Harlem af eiturlyfjum. Tiitöluiega létt
verk fyrir svona klára karla....
Illa faríð með ágœtan efnivið
1 myndinni sjáum viö tvö og hálft bankarán.
„sveitó” og óspennandi á allan hátt.
Óttalega
HASKÓLABÍÓ:
„The Friends of Eddie Coyle”
Leikstjóri: Peter Yates
Aðalhlutv.: Robert Mitchum,
Peter Boyle
Hér finnst mér Peter Yates
bregðast bogalistin. Skyldi hann
vera orðinn svona voðalega
gamall? Eða hvað er langt siðan
hann gerði þá stórgóðu hasar-
mynd „Bullit”?
Þessi mynd er óskaplega
langdregin og þrautleiðinleg.
Eini ljósi punktur myndarinnar
er þokkalegur leikur Roberts
Mitchum. Hann nær þó ekki
einn að hala myndina upp i þann
gæðaflokk, að hún verðskuldi
eina stjörnu, hvað þá meira.
Það verður að segjast, þrátt
fyrir allt, að Peter Yates hefur
valið sæmilega sögu til með-
ferðar. Honum bara tekst ekki
að gera hana að góðri kvik-
mynd. Það vantar kryddið. Eins
og sagan er framreidd er
ómögulegt annað en að kvarta
undan þvi, hversu viðburða-
snauð hún er og tilþrifalitil.
Myndin nær ekki tökum á
áhorfandanum svo mikið sem
eitt einasta andartak. Til-
finningasemin, sem maður veit
að á að vera þarna með i spilinu,
snertir áhorfandann ekki hið
minnsta.
Það sem sagan hefur til sins
ágætis er það, að hún fjallar um
undirheimana á fremur óvenju-
legan hátt. Söguhetjan er
minniháttar bófi i Boston. Hann
á það fyrir höndum að afplána
dóm, en reynir að kaupa sig
undan fangeísun með þvi að láta
lögreglunni i' té upplýsingar úr
undirheimum. Þetta er fjöl-
skyldumaður, sem vill ekki fara
frá konu og börnum, sem þá
þyrftu að fara á sveitina.
(Dapurlegt, en það bara tekst
ekki aö ná alla leið til áhorfand-
ans með tilfinningasemina).
Robert Mitchum er þokkalega
góöur I þessari mynd.
HAFNARBlÓ **
„Stardust”
Leikstjóri: Michael Apted
Aðaihlutv.: David Essex og
Adam Faith.
„Stardust”, sem Hafnarbió
hóf sýningar á um helgina, er
framhaldsmynd myndarinnar
„That’Tl Be The Day”, sem
ekki hefur verið sýnd hér ennþá.
Fyrri myndin átti að gerast á
árunum 1950-60, en hin siðari
tekur upp þráðinn, þar sem frá
var horfið og gerir næsta áratug
skil.
Jim MacLaine (David Essex)
er aðalsöguhetjan i þessari
mynd sem i hinni fyrri, en nú er
Ringó Starr ekki lengur með i
spilinu eins og þar var.
Jim er lagasmiður og
driffjöður hljómsveitar, sem
nefnir sig „The Straw Cats”
(trommuleikari hljómsveit-
arinnar er leikinn af Keith
Moon, trommuleikara The
Who). Þetta er óþekkt hljóm-
sveit, sem rétt skrimtir með þvi
að spila á ómerkilegum skóla-
dansleikjum og minniháttar
samkomum.
Ágætur kunningi þeirra, Mike
(Adam Faith, var eitt sinn vin-
„The Stray Cats” eins og skiliö er viö hljómsveitina I lok myndarinnar „That’ll Be The Day ”, og þeir
koma fyrir I upphafi myndarinnar „Stardust”.
KVIKMYNDIR
sæll dægurlagasöngvari), tekur
að sér „rótarastarf” fyrir
hljómsveitina, og með hans
hjálp fá strákarnir tækifæri til
að leika inn á sina fyrstu hljóm-
plötu. Hún rýkur á toppinn og
fyrr en varir er „The Straw
Cats” heimfræg hljómsveit.
Þessu fylgja hljómleikaferða-
lög, fleiri hljómplötur, sjón-
varpsþættir og stórar fjárfúlg-
ur.
En velgengnin hefur ekki eins
góð áhrif og við var að búast.
Gauragangur og græðgi þeirra,
sem hafa gert hljómsveitina sér
að féþúfu, leiðir til þess, að fé-
lagar Jim yfirgefa hann og loks
missir hann unnustu sina sömu
leið. Hann á þó ennþá góðan vin,
þar sem Mike er.
Hæfileikar Jim eru miklir, og
þrátt fyrir að félagar hans hafa
yfirgefið hann, aukast vinsældir
hans sem söngvara enn að mun.
Hann er orðinn risi risanna i
poppheiminum.
En frægðinni fylgir ein-
manaleiki og eiturlyf, sem
draga sálarlif söngvarans æ
dýpra og loks hleypur hann frá
öllu saman ásamt Mike. Þeir
kaupa kastala á Spáni og þar
grefur Jim sig lifandi....
Þetta er ágætlega gerð mynd
og leikur þeirra David Essex og
Adam Faith allrar athygli verð-
ur.
Umsjón: Þórarinn
J. Magnússon
cTVIenningarniál
Einmana
á toppnum