Vísir - 01.08.1975, Qupperneq 2

2
Vísir. Föstudagur 1. ágúst 1975
fjsntsm:
— Hvernig bil dreymir
þig um að eignast?
Jón Kristjánsson, fiskifræöingur:
— Liklega 4 manna station bil. Ég
nota nefnilega jeppa i vinnuna.
Þar að auki er fólk með allt of
mikla jeppadellu, að minu áliti.
Páll Einarsson, vélstjóri: — Ja,
það er nú erfitt að svara þvi. Lik-
lega 4 manna litinn lúxusbil.
Hann hæfði vel sem f jölskyldubill
og eyðir litlu bensini.
Guðjón Magnússon, biistjóri hjá
Osta- og smjörsölunni: — Land-
rover. Þeir eru sterkir. Já,
bensinbll, ég keyri ekki það mik-
iö.
Guðlaugur Sverrisson, sendill 14
ára: — Pontiac Firebird. Ég
myndi keyra út á Vesturlandsveg
og prófa hann þar. Jú, ég myndi
keyra eins hratt og hann kæmist.
Þorsteinn Pétursson, atvinnu-
laus: — Ég myndi vilja eiga Audi,
5manna bil. Þeir eru kraftmiklir,
sterkir og skemmtilegir I keyrslu.
Ég er þvi miöur of blankur til aö
geta keypt einn.
Óiafur Arni Bjarnason, 13 ára
sendill: Bronco. Hann drifur
mest og er flottastur. Ég myndi
keyra hann austur um sveitir og
auövitað i torfærum.
„Tilraunin hefur gefið
mjög góða raun og verða
væntanlega haldin fleiri
slik námskeið,” sagði
Guðfinnur Kjartansson,
formaður Taflfélags
Reykjavikur.
Félagiö gengst nú fyrir fyrsta
skáknámskeiöinu fyrir börn og
unglinga og er það haldiö i skiöa-
Teflt uppi
ó fjalli:
Guðfinnur og Kristján fylgjast með skákmönnunum, Jóhann Hjartarson er annar til hægri
éní framtíðarinnar?
Friðrik flettir skákblöðum meðan
hann silur hjá.
skála KR á Skálafelli. Þar dvelj-
astnú 15strákará aldrinum 8—14
ára viö skákiökan daglangt.
Guöfinnur sér um aö flytja
þangaö heitan mat i hádeginu, en
Kristján Guðmundsson lltur eftir
strákunum. „Ég telst vist elda-
buska lika,” sagöi Kristján, sem
sjálfur er mikill skákmaður.
Strákarnir voru mjög misjafn-
ir, þegar þeir komu en allir kunnu
þeir mannganginn. Nokkrir höföu
sigraö á taflmótum. Sumir þeirra
hafa engan til að tefla viö og gerir
Taflfélagiö sér vonir um uppgötv-
anir þarna.
Námskeiöiö stendur i viku og er
ýmislegt fleira gert en að tefla.
Forláta borðtennisborð er i skál-
anum og umhverfið gæti ekki
hugsazt betra, þegar veður er
sæmilegt. Gönguferöireru farnar
tvisvar á dag. Strákarnir skiptast
á um að þjóna til borðs og þvo upp
og voru þeir aö sögn lftt hrifnir af
þvi I upphafi.
Fæstir af drengjunum þekktust
áöur en þeir komu að Skálafelli,
en flestir koma þeir af Stór-
Reykjavikursvæöinu.
Umsóknimar voru 15, sem
þýöir, að einn verður alltaf að
sitja hjá, þegar teflt er. Skákmót
fer fram þessa daga, sem nám-
skeiðið stendur, og fá fimm efstu
verölaunapeninga.
Friörik Hallbjörn, sem á heima
I Sæviðarsundi, sat hjá i þeirri
umferð, sem tefld var. Hann lét
sér ekki leiðast, heldur las. Friö-
rik, sem er 9 ára, hefur teflt frá
þvi að hann var 6 ára gamall.
Hann hefur ekki verið hjá ókunn-
ugum áöur, en lætur vel af dvöl-
inni og segist hafa kynnzt strák-
unum mjög vel.
Jóhann Hjartarson, sem er aö-
eins 12 ára, vann unglingameist-
aratitilinn á siðasta Islandsmóti.
Hann hefur teflt i 4 ár og les mikið
skákbækur. Hann hefur ekki
marga til aö tefla viö af félögum
sinum, en raðar upp skákum eftir
skákbókum. Jóhann haföi unnið
allar sinar skákir, það sem af er
mótinu.
Sá, sem lengst að er kominn, er
Ólsari, sem heitir Kristján
Hjelm. Hann er 12 ára gamall og
kveöst taka þátt i taflmótum fyrir
vestan og vera i skákliði Ólafs-
vikur. Hann sagðist hafa komið
seinna en hinir strákarnir, þar
sem auglýsingin heföi fariö fram
hjá sér. En um leið og hann vissi
af þessu námskeiði fór hann suð-
ur og kom degi á eftir hinum.
Er við kvöddum skákmennina,
ætluöu þeir að rétta aðeins úr sér
frá skákinni og fara i gönguferð
um nágrennið, en um kvöldið var
Bragi Kristjánsson skákmaður
væntanlegur.
Kristján færir samvizkusamlega
hjá sér alla leiki.
Góð
einkunn
Arelius Nielsson skrifar:
„Varla mun sá unglingur til,
að ekki vilji hann fá góða eink-
unn. Agætiseinkunn gleymir
enginn.
Þetta er eðlilegur og hollur
metnaöur, undirstaða mann-
gildis og sjálfstrausts, ef hé-
gómagirnd nær ekki tökum.
Eins gæti verið um heila þjóð.
Nú er framundan eitt helzta
þeirra prófa, sem Islendingar
taka árlega um miðsumar.
Prófið er i háttvisi og haldið
um svonefnda verzlunarmanna-
helgi um allt land.
Fjöldi fólks kemur saman i
sumardýrð á fegurstu stöðum
landsins. Reyndar hefur oröið
aö loka sumum þeirra og banna
aðgang harðri hendi undanfarin
ár, vegna þeirra, sem versta
einkunn hlutu.
En nú er meiri von en áður um
góðar einkunnir. En sú von er
bundin við þær staðreyndir, sem
minnzt var á hér I bréfi nýlega.
Engin hvitasunnuundur. Ekk-
ert 17. júni hneyksli. Minni ólæti
á almannafæri.
Þetta eru einkunnirnar I þrem
flokkum. En þær eru góðar.
Sýna að við erum á uppleið.
Þarna þarf ekki að vera vond-
ur yfir nöldri „gamalla presta”
og „ofstæki óþolandi bindindis-
postula”. Það eruð þið sjálf að
verki. Eða við sjálf, sem berum
ábyrgðina. öll erum við ís-
lendingar. Og það á að vera einn
helzti heiður i heimi.
Þann heiöur þarf að vernda,
alla tið.Ekki sizt I þetta sinn,
þegar heilt þjóöarbrot brott-
fluttra Islendinga fagnar I anda
uppruna sinum við hið yzta haf.
Trúir, þótt það búi I farsælu
frjósemdarlandi, aö hér sé lifs-
trúarlindin — „nóttlaus vor-
aldar veröld” viðsýnis og
menntar.
Látum þær einkunnir ekki til
skammar verða. Stöndumst
prófið um verzlunarmannahelg-
ina. 011 með góða einkunn I hátt-
visi, hófsemi, manngildi.
Góða skemmtun.”