Vísir - 13.08.1975, Qupperneq 2

Visir. Miðvikudagur 13. ágúst 1975
VÍSDtSm:
— Hvaða þáttur 1 sjón-
varpinu finnst þér
skem mtile gastur?
Sigurður tsaksson, bifrciðastjóri:
Fréttir er það, sem ég vil sizt
missa af. Af einstökum þáttum
hef ég mest gaman af Onedin.
Annars er ég ósköp litið fyrir
sjónvarpið og sit ekki heima yfir
þvi.
Edda Tegeder, húsmóðir: Mér
finnst mest gaman að dýramynd-
um og góðum biómyndum, þegar
þær slæðast með. Ég er hins veg-
ar ekkert mikið fyrir sjónvarp.
Rafn Ólafsson, sjómaður: Ég
horfi yfirleitt ekki á neitt nema
fréttirnar.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
't
Steypustöð hefur verio sett
upp tíl oð þjóna steinfram-
„Það verður ekki þörf á slfk-
um brimbrjótum við norður-
garðinn, þar brimar mun
minna,” sagði Einar Sigurðs-
son, yfirverkfræðingur hjá ls-
tak, sem sér um framkvæmdir i
Þorlákshöfn. Suðurgarðurinn er
myndaður þannig, að risastór-
um T-iaga björgum er komið
fyrir á grjótinu.
Grjötinu er ekið i höfnina úr
grjótnámu skammt frá bænum.
Suðurgarðurinn er orðinn 140 m
langur, en eftir eiga að bætast 60
metrar. Þegar hefur verið kom-
ið fyrir tunnu úti i hafi, sem
markar, hversu langt garðurinn
nær. Hún sést reyndar ekki
nema þegar mikið brim er.
önnur tunna a eftir að koma of-
an á hana og eru þær búnar til
úr digrum viði, sem siðan er
slegiðutan um járngrind. Þarna
myndast eins konar haus i
mynni hafnarinnar.
Steinarnir, sem mynda brim-
brjótinn, eru kallaðir dólossar.
Þeir eru steyptir i húsi einu við
höfnina. Þar var útbúin smá-
steypustöð, þegar ljóst var, að
gera þyrfti 2900 stykki. Hver
steinn vegur um 9 tonn.
Einar sagði, að framkvæmdir
gengju samkvæmt áætlun — og
á öllu að vera lokið þann fyrsta
október 1976. 1 ár er ætlunin að
ljúka við suðurgarðinn og er
vonazt til, að verkinu verði lokið
i nóvember.
Starfsmenn við verkið eru 65,
þar af 20 heimamenn. Aðkomu-
mennirnir búa i búðum við höfn-
ina. Vitamálaskrifstofan lagði
til eina húsalengju til að verkið
þyrfti ekki að tefjast af þeim
sökum.
—B.A.
Það þarf miklar tilfæringar til að koma 9 tonna bjargi fyrir.
leíðslunni
/
í Þorlókshöfn
Páll Valmundsson, leigubilstjóri:
Fréttirnir finnst mér bezti dag-
skrárliðurinn. Þá hef ég einnig
gaman af islenzku skemmtiefni,
sérstaklega leikritum.
Björn Tómasson, 8 ára: Þaö er
enginn ákveðinn þáttur, sem ég
fylgist með. Ég horfi stundum á
Onedin og fréttirnar. Það er helzt,
að ég horfi á barnatimann.
Sigrún Baldursdóttir, húsmóðir:
Onedin finnst mér bezti þáttur-
inn. Fréttir horfi ég yfirleitt á, en
er litið fyrir almennt fræðsluefni.
Annars hef ég engan sérstakan
óhuga fyrir sjónvarpinu.
Hœkka aðgönguverðið
en afhenda ekki miðana
Skrifstofumaður hringdi:
„Það er ekki nóg með að veit-
ingahúsin hafi hækkað aðgangs-
eyri sinn 100% eða 200%, heldur
kom það tvisvar fyrir mig nú
um helgina, að ég fékk ekki af-
hentan tilskilinn aðgöngumiða
að vinveitingahúsi, þegar ég
greiddi minn aðgangseyri að
húsunum.
A þennan hátt eru veitinga-
húsin þvi ofan á allt hitt að losna
við skatta og skyldur af þessum
peningum. í fyrra tilfellinu
krafði ég dyravörðinn um að-
göngumiða og fékk ég hann þá,
en i siðara tilfellinu var sagt, að
þvi miður væru miðarnir búnir
og þvi ekki hægt að afhenda
gestum þá.
Nú er það þannig, að veitinga-
húsaeigendur eru að gera okkur
vesælum lýðnum gustukaverk
með þvi að hleypa okkur inn á
umrædda staði. Hver sá, sem
hreyfir andmælum yfir ein-
hverju þvi, sem honum þykir
óréttlæti við innganginn og neit-
ar að sætta sig við eitt eða annað
er visað á dyr og meinuð að-
ganga að paradis.
Vinkona min mótmælti þeim
órétti I seinna skiptið að fá ekki
tilskilinn miða. Eini réttur gest-
anna er sá, að geta valið á milli
götunnar og gleðskaparins. Hún
gafst upp og fór miðalaus inn.
Það er raunar alveg eins-
dæmi, hversu ógestrisnir is-
lenzkir skemmtistaðir geta
verið. Það er miskunnsemi
frekar en vingjarnleiki, sem
starfsfólkið þar hefur tamið sér.
Ég spyr til dæmis: Hvenær hef-
ur þú heyrt dyravörð á veitinga-
húsi segja: — Gott kvöld. Vel-
komin i eða á þennan eða hinn
klúbbinn? Eða hver hefur heyrt
dyravörð bjóða góða nótt, þegar
gestirnir fara?
Ég veit, að veitingahúsaeig-
endurnir hafa einnig yfir ýmsu
að kvarta i fari gestanna, en ég
tel þó engu að siður, að gengi
starfsfólk húsanna á undan i
þægilegra viðmóti, myndi brag-
urinn á skemmtistöðunum
breytast til hins betra.”
f/
Eigum við ekki þjóðsöng?
##

„Mikið lifandi skelfingar
•; ósköp erum við Islendingar
orðnir miklir ættjarðarvinir og
þjóðernissinnar.
Þjóðsöngurinn? okkar t.d.
(lofsöngurinn frá 1874) er orðinn
það heilagur, að ekki má leika
hann að aflokinni dagskrá Út-
varpsins og Sjónvarpsins nema
á sunnudögum. Alla aðra daga
eru ýmis ættjarðarljóð leikin að
aflokinni dagskrá Rikisútvarps-
ins, sum reyndar mjög falleg.
Hvers vegna má ekki leika
þjóðsönginn okkar eins og aðrar
þjóðir gera, ef við þá á annað
borð eigum þjóðsöng?? Hvers
vegna að vera með þennan
hringlandahátt i þessu máli og
rugla fólk i riminu.
Þeir munu vera ófáir ung-
l—
lingarnir, sem ekki vita hvort
þjóðsöngurinn?. okkar er „Ó,
guð vors lands” eða „Ég vil
elska mitt land”. Þetta lag og
ljóð er nú farið að leika sem
(nokkurs konar) þjóðsöng I tima
og ótima, og fjöldi manns er far-
inn að standa upp úr sætum sin-
um þegar þetta lag er leikið.
Aörir dragast svo til þess að
gera hið sama, með semingi þó,
og botna ekkert i öllu saman.
Fyrir nokkrum árum átti
danskt fyrirtæki útgáfuréttinn
að þjóðsöng (?) okkar, en út-
gáfuréttinn keypti islenzka rikið
svo siðar.
Þjóðsöngurinn? (okkar) var
spilaður inn á plötu i Kaup-
mannahöfn, og var hljómsveit-
in, sem spilaði sönginn inn á
plötuna (mjög vel), engin önnur
en hin fræga TIVOLIHLJÓM-
SVEIT.
Ég hefi hugboð um, að Rikis-
útvarpið leiki enn þessa Tivoli-
plötu með þjóðsöngnum (?)
okkar á sunnudögum I sjálfu
Rikisútvarpinu.
Gaman væri að fá þetta upp-
lýst frá réttum aðilum.
Það er alveg áreiðanlegt, að
t.d. Bretar og auðvitað aðrar
konunghollar þjóðir hafa fastar
reglur um, hvenær þjóðsöngur-
inn skuli leikinn. Þeir hafa
áreiðanlega viðurlög við, sé
þjóðsöngurinn litilsvirtur, þvi
með þvi er i Bretlandi þjóð-
höfðingjanum um leið sýnd
litilsvirðing.
Það vaknar þvi sú spurning.
hvernig þessum málum sé hátt-
að hér heima um okkar þjóð-
söng, ef við þá eigum þjóðsöng i
raun og veru.
Hér á landi eru til lög (reglu-
gerð) um notkun hins islenzka
þjóðfána. Það væri fróðlegt að
fá upplýst frá dómsmálaráðu-
neytinu, hvaða lög (reglugerð)
er i gildi um lofsönginn frá 1874,
sem allir álita að sé hinn eigin-
legi þjóðsöngur okkar Is-
lendinga. Ég hef ekki við hend-
ina lagasafnið okkar.
Kannski er engin reglugerð
um þjóðsönginn (lofsönginn frá
1874) i gildi, og íslendingar eigi I
raun og veru engan ÞJÓÐ-
SÖNG.
Mérdattþetta (svona) Ihug.
7877 — 8083