Vísir - 21.10.1975, Page 19

VÍSIR. ÞfíQjudagur 21. október 1975
19
Hjá okkur eru
fimleikarnir
stjórnmálalegs
eðlis
— Viðtal við einn kínversku
fimleikamannanna
Kinverski fimleika-
flokkurinn sýnir nú i
Reykjavík. Og einn
vinsælasti listamaður
hans er Wang-Kwei
Hua og sýningaratriði
hennar: Jafnvægislist
með skálastafla.
— Segðu okkur svolítið af
sjálfri þér, frk. Wang!
' Ég er 25 ára gömul og fædd og
alin upp i milljónaborginni
Tientsin (Frb. á kinversku
Tianjin). Ég byrjaði að æfa sýn-
ingaratriði mitt sex ára að
aldri. Faðir minn þjálfaði mig
og systur mina Wang Chu -Huq
sem einnig er i fimleikaflokkn-
um. Ég var ráðin sem listamað-
ur árið 1960 og þá byrjaði einnig
sýningaratriði mitt: Skálastafl-
inn.
— Hvers vegna er stjórn-
málalegur boðskapur svona á-
berandi i fimleikum ykkar?
Af þvi að við setjum samasem-
merki milli fimieika og stjórn-
mála. Við framkvæmdum list
okkar i þágu alþýðunnar.
T.a.m. lærði ég sýningaratriði
mitt af bændunum — þeir hafa
þannig átt þátt I þróun listgrein-
ar okkar, segir Wang skinandi
af stolti.
Við reynum að endurbæta og
efla tækni forfeðra okkar. Pabbi
var lika fimleikamaður og hann
minntist oft á deyfðina og niður-
niðsluna, sem listgreinin var I,
áður en byltingin frelsaði landið
árið 1949. En ég, systir min og
allir aðrir af minni kynslóð höf-
um vaxið upp undir merkjum
kommúnismans. Flokkurinn og
rikið hafa kennt mér og hjálpað
mér.
Þessir kinversku áróðursfras-
ar koma vafalaust frá Wang
eigin brjósti og sendiráðsfull-
trUinn, Mr. Tsui Tsien-chao
(sem talar ágæta sænsku) kink-
ar kolli samþykkjandi.
Að vera stjórnmálalega virk-
ur hefur það einnig i för með
sér, að maður á einnig að þjóna
alþýðunni. Mér hafa verið fald-
ar allmargar pólitiskar trUnað-
arstöður. 1 fyrra var ég valin i
stjórn kvennasamtakanna i
heimaborg minni. Og ég er lika
meðlimur byltingarráðs sýning-
arflokks mins.
Það þýðir, að við erum þjálfuð
og skóluð i anda Maó formanns.
Jafnvel þó að „rauða kverið”
hafi ekki jafnmikla þýðingu
nUna og fyrir nokkrum árum.
— Hefur þU gengið i einhvern
sérstakan fimleikaskóla?
Heima i Tientsin hefur nUna i
mörg ár verið starfræktur sér-
stakur fimleikaskóli, sem tekur
fimm ár. Til þess að komast i
hann, verður maður að vera
orðinn 10 ára.
Auk hins venjulega náms-
efnis er kenndur dans, tón-
list og fimleikar.... Allir hafa
jafnan möguleika á inntöku, frá
öllum heimilum — þess vegna
hafa fimleikar okkar orðið mjög
alhliða listgrein.
— Flestir sk. „verkamenn
með forréttindi” veröa vissa
mánuði ársins að fara Ut og
vinna „meðal alþýðunnar” i
bókstaflegri merkingu. Gildir
það lika um ykkur listafólkið?
Já, það á við um alla. Flokk-
urinn og Maó formaður hafa
innrætt okkur þessa heilbrigðu
skoðun. A hverju ári vinnum við
i verksmiðjum og við jarðyrkju
a.m.k. fjóra mánuði. Við tökum
þátt i vinnunni, en höldum lika
sýningar við og við.
A þann hátt vex list okkar
fram Ur hugrekki og visku al-
þýðunnar, bætir Wang við og
herra Tsui kinkar kolli til sam-
þykkis.
— Er þetta i fyrsta skiptið,
sem þU ert erlendis?
Nei, ég og nokkrir aðrir Ur
flokknum höfum farið Ut áður,
en annars hafa þeir flestir
aldrei verið erlendis fyrr. Ég
hef heimsótt sjö lönd i Afriku og
Asiu. Og nUna erum við mjög
glöð og hreykin yfir þvi að fá að
koma til Sviþjóðar.
— Segðu okkur eitthvað af
sýningaratriði þinu.
Ég byrjaði með það fyrir
nokkrum árum. Mér tókst að
æfa þetta jafnvægisatriði á
þremur mánuðum. Það saman-
stendur af tveimur „pagóðum”.
Ég stend uppá höfði eins félaga
minna og held tólf skálum á
höfðinu með aðstoð vinstri eða
hægri fótar.
— Og þetta geta fáir leikið
eftir af þvilikúm glæsibrag seni
Wang. Venjulega tekur það heilt
ár að læra það!
Bein spurning um, hvað Wang
hefði i kaup, hefði verið til-
gangslaus, svo þess vegna
spurði ég hana, hvort laun henn-
ar væru jafnhá og t.d. laun
verkamanns i verksmiðju?
— I menningarbyltingunni
var okkur kennt, að drepa meö
okkur alla persónulega met-
orðagirnd, þ.e.a.s. lita aðeins á
listgreinina, sem leið til frægðar
og tekjuaukningar. NUna höfum
ég og félagar minir álika há
laun og öll alþýða.
En það fær nU bara ekki stað-
ist. Eftir öruggum leiðum hefur
blaðið fregnað að frægur kin-
verskur fimleikamaður (eins og
Wang) hefur um 20.000 kr. i
mánaðarlaun að viðbættu fæði,
en meðafíaunþegí f mesta lagi
1200.
Þvi þrátt fyrir breytingar i
launakerfinu við og eftir menn-
ingarbyltinguna þá eru. hlut-
föllin nokkurn veginn þau sömu
með launaskala og „bónus-
kerfi”.
Stéttaskipting er þvi enn við
lýði i Kina i dag, þótt eitthvað
annað sé nU fullyrt, og sist af
öllu vill Wang hin unga viður-
kenna það. Til þess eru of marg-
ir ungir upprennandi fimleika-
menn heima i Kina....
— Hvernig eyðirðu helst fri-
stundum þinum?
— Fristundum....? Ég hef nU
varla neinar.... Æfi minnst fjóra
tima á dag sex daga i viku, svo
þarf ég mikið að lesa. En stund-
um kemur það þó fyrir að við
systir min förum i Utikvik-
myndahUs eða leikhUs.
— Ertu bUin að sjá mikið af
Sviþjóð?
Þvi miður ekki mikið... timinn
fer mest allur i æfingar og sýn-
ingar. En fyrir svolitlu siðan
vorum við öll I kinverska sendi-
ráðinu hér, til móttöku hjá
sendiherranum Chin Li-chen og
öllu starfsliðinu.
Wang-Kwei Htia segist hafa byrjað að æfa sýningaratriði sitt sex
ára að aldri.
Fró sýningu Wang-Kwei Hua I LaugardalshöII á sunnudag. —
Ljósm.: Einar.