Tíminn - 11.11.1966, Qupperneq 9

FÖSTUDAGUR 11. nóvember 1966
TÍMINN
MINNING

BENEDIKT G. WAG
heídursforseti Í.S.Í. - f. 14. júlí 1889 d. 8. nóvember 1966
Siður er það orðinn við upp-
haf nútíma Olympíuleika, að
kveikja eld af sólargeislum við
rásmark leikvangs hinna fornu
Olympíuleika í Grikkiandi og
flytja hann boðfluttning til þess
leikvangs þar sem olympískir
leikir skulu háðir og tendra
með honum bál, hinn oiymníska
eld, sem síðan logar á háu
altari meðan leikarnir fara
fram.
Þegar hinn boðflutti eldur
tendrar bálið á altarinu og ein?
þegar hann slokknar við lok
leikanna, birtast á tilkynninga
töflunni orðin: „Citius (hraðar)
— Altius (hærra) — Fortius
(öflugar).“
Þó ólympískur eldur hverra
leika slokkni, lifir hann í hug
um sannra íþróttamanna, sem
leiðarljós í starfi og leik að
leitast við að ná ávallt hærra
í hverri viðleitni.
í dag verður hér í Reykjavík
jarðsunginn sá maður íslenzkur,
sem var ötulasti boðflytjandi
hins olympíska elds og merkis-
beri hvatningarorða leikanna.
Margar eru orðnar ræður
Benedikts G. Wáge, margorð
skrif hans og langar fundasetur
að því að treysta, örva, skipu-
leggja og leiða til sigurs þau
málefni íþróttamanna, sem
íþróttasamband íslands hefur
tekið sér fyrir hendur allt frá
því, að Benedikt ásamt hópi
frábærra áhugamanna hleyptu
þeim samtökum af stað fyrir
nær 55 árum.
Samtök, sem við rásmark
voru skipuð 12 félögum, hafa
nú eftir rúmt hálfrar aldar skeið
náð með sér 233 félögum sem
skipa sér í 26 héraðssambönd,
og 8 sérsambönd, starfað að
eflingu íþróttalegrar aðstöðu,
svo að sundhallir hafa leyst
af hólmi sundskála við grýttar
sjávarstrendur og í stað hol-
klaka mela eru komnar stinnar
gjallsallabrautir og mjúkar gras
flatir og undir hvelfdum þök
um fjaðrandi viðargólf fyrir al-
þjóðlega kappleiki.
Fram til keppni á alþjóðleg-
um mótum hafa samtökin leitt
íslenzka æsku það vel íþróttum
búna, að þjóðin hefur fyJlzt
stolti við fréttir af 'að íslenzkur
fáni hafi verið dreginn að húni
á sigurstöngum.
Með hvatningum sínum um
gildi íþróttaleiks geta samtökin
í dag sýnt að til eru á íslandi
þéttbýli þar sem að meðaltali
hver íbúi leggst 5 sinnum á ári
til sunds í laug og 17% þjóð
arinnar synda 200 metra á einu
sumri meðan þátttaka hjá sam-
keppnisþjóðunum er 1%—3%.
Það þarf kyndilbera olympíu-
elds til þess að ein þjóð nái
slíkum árangri á rúmlega hálfri
öld. Benedikt G. Wáge gerðist
snemma slíkur kyndilberi, sem
varðveitti og nærði logann með
árvekni sinni. Sá kyndilburður
leiddi ekki samtökin á villigöt- Við, sem starfað höfum að
ur. íþróttamálum með Benedikt,
knattspyrnukappleilcurinn, þátt
urinn Æskan spyr, og stuttur
fréttaþáttur um handritamálið.
Bilunin var þó ekki mjög al
Ivarlegs eðlis, og kom ekki
tfram við flutning hinna lengri
Iþátta, en ekki þótti hlýða að
flytja hinn stutta iþátt um hand
ritamálið við þessi skilyrði.
Tveimur klukkustundum áður
en útsendingar áttu að hefj-
ast sendi ^ stjórnandi frétta-
flutnings Ólafur Ragnarsson út
eftir bókinni Handritaspjall eft
ir Jón Helgason, reif þaðan út
fjölda handritamynda og voru
þær notaðar með texta Páls
S. Pálssonar frá Kaupmanna-
höfn. Tókst þetta vonum fram
ar, og sýnir, að sjónvarpsmenn
kunna vel að bregðast við ýms
um vandamálum. sem að hönd
um ber.
Þátturinn Æskan spyr, var
um margt fróðlegur. Prófessor
Matthías Jónasson svaraði
skemmtilega spurningum unga
fólksins, en hins yegar er ekki
hægt að segja, að nokkuð nýtt
hafi komið fram varðandi
Rétt áður en útsendingar
áttu að hefjast á miðvikudags
kvöld vildi það óhapp til, að
myndsegulbandið bilaði litils
háttar, og var það skiljanlega
mjög bagalegt, þar sem mikili
hluti efnisins var þar á, m. a.
Gunnar G. Schram
Savanna-tríóiS.
lausn á þeim vandamálum æsk
unnar, sem rætt var um.
Dagskráin í kvöld hefst kl.
20 með því að dr. Gunnar G.
Schram hleypir af stokkunum
kappræðuþætti, er nefnist á
Öndverðum meiði. í þetta skipti
hefur hann fengið til viðtals
við sig Andrés Finnbogason for
mann útvegsmannaféiags
Reykjavíkur og Tryggva Ófeigs
son togaraútgerðarmann, og
munu þeir færa rök með og
móti því að leyfa auknar tog
taraveiðar í landlhelgi. Þessi
þáttur tekur hálfa klukkustund
og að honum loknum er kom
ið að Þöglu myndunum, í þetta
skipti verða sýndir kaflar úr
kvilanyndum bandaríska gam
anleikarans Will Rogers, og
flytur Andrés Indriðason skýr
ingar. Kl. 21 er skemmtiþáttur
Savannatríósins, Það gerðist
hér suður með sjó. Þessi þátt
ur er hedgaður sterkasta afli
veraldar, ástinni sjálfri, og
auk Savannatríósins koma
þarna fram Valgerður Dan leik
kona og Harald G. Haralds.
Þetta er annar þátturinn af
6, sem Savannatríóið flytur í
sjónvarpinu. Og þá fáum við
að sjá lcvikmynd um Don Qui
xote. Síðast á dagskránni er
„Dýrlingurinn", og heitir þátt
urinn Rómantík í Buenos Air
es. Þula kvöldsins er Ása Finns
dóttir.
i
____________________________ 9
minnumst margs í fari hans,
sem verður ógleymanlegt. Hann
virtist alltaf glaður og léttur í
spori. Ég minnist þess ekki að
hafa séð hann reiðani Spaug
samur gat hann verið og fund
vís á græskulaust gaman.
Á fundum, og þar sem hann
vár oddamaður gat manni á
stundum fundist hann einkenni
lega skoðunarlaus, en þar lá
ef til vill styrkleiki hans, að
sleppa sér ekki út í orrahrið
ina en leitast við að halda sam
an liðinu. Ná mönnum saman
til funda er erfitt og oft þraut
leiðinlegt verk en að slíku
starfaði Benedikt af stöðugri
og ódrepandi elju.
, Benedikt hafði unun af því
að íslenzka útlend íþróttaheiti
og hugtök. Honum tókst það
oft vel. Eins fékkst hann við
að mynda orðatiltæki, sem nota
mætti, til þess að örva íþrótta
iðkanir. Máltæki hans var oft
í ræðu og riti um tilgang
íþrótta: — — að gera drengi
að mönnum og menn að góðum
drengjum-------“.
Við dauða Benedikts G. WÍge
hverfur úr íslenzku þjóðlifi hlýr
og sérstæður maður, sem var
nærgætinn og góðgjarn.
Minning hans mun um lang
an aldur með þjóðinni standa
upplýst af sólareldi hins ólymp
íska kyndils.
Hinir fjölmörgu íþróttavinir
Benedikts G. Wáge minnast
hans með virðingu og í þakk-
læti — og senda ástvinum hans
samúðarkveðjur og fullvissa þá
um, að öllu því sem hann fórn
aði til þjónustu við íþróttaleg
verkefni hefur eflt framtaks-
semi og heilbrigði þjóðarinnar.
Þorst. Einarsson.
Nýtt jéh-
kort frá
Asgríms-
safninu
Jólakort Ásgrímssafns þetta ár
er gert eftir vatnslitamynd frá
Krýsuvík, máluð um 1948. Ásgrim
ur Jónsson fór nokkrar ferðir það
ár til Krýsuvíkur, og var þetta sú
myndin sem hann hafði einna mest
ar mætur á.
Þetta nýprentaða kort er í sömu
stærð og hin fyrri litkort safnsins,
með íslenzkum enskum og dönsk
um textn á bakhlið, ásamt mynd
af Ásgrími, sem Ósvaldur Knudsen
tók.
Ásgrímssafn hefur þann hátt á,
að gefa aðeins út eitt litkort á
ári en vanda því betur tj.l prenl
unar þess. Myndaimót er gert í x
Prentmót h. f. en Víkingsprent hef
ur annast prentun.
Einnig hefur safnið gert það að
venju sinni, að byrja snemma sölu
jólakortanna, til hægðarauka fyrir
þá sem langt þurfa að senda jóla-
og nýárskveðju. Og einnig þá sem
hafa hug á að láta innramma kort
ið til jólagjafa.
Listaverkakortin eru aðeins til
sölu í Ásgrímssafni, Bergstaða-
stræti 74, og Baðstofunni í Hafnar
stræti, þar sem safnið er ekki opið
nema 3 daga í vikn, sunnudaga,
þriðju- og fimmtudaga frá kl.
1,30—4.