Vísir - 08.12.1975, Blaðsíða 9

9
VISIR Mánudagur 8. desember 1975.
og almenns efnis. Hefði hann
betur einbeitt sér að þeim ráð-
herrum sem hann hefur sjálfur
eitthvað verulegt um að segja, og
þeir eru vissulega allmargir. En
um þá eru dómar hans iðulega litt
rökstuddir og erfitt fyrir lesand-
ann að átta sig á hverju hann vill
vera sammála. En fyrir þá sem
sjálfir muna þessa menn eða hafa
kynnt sér að einhverju marki
sögu þeirra, getur verið dægra-
dvöl og ánægjuleg upprifjun að
lita yfir umsagnir Magnúsar.
Þannig hygg ég að RÁÐHERRAR
ÍSLANDS eigi eftir að verða les-
endum til talsverðrar ánægju,
þótt kannski mætti óska sér bók-
arinnar fróðlegri og vandaðri.
Decamerone
Pecamerone itölsk/frönsk/-
vestur-þýsk 1970.
Leikstjóri Pier Paolo Pasoiini.
Stjörnugjör: Þessi
timamótamynd hins nýlátna
leikstjóra Pier Paolo Pasolini er
orðinn 5 ára gömul, trúi ég, og
eflaust er kvikmyndahúsið búið
að hafa hana hjá sér nokkuð
lengi, rétt eins og aðra mynd
hans „Canterbury Tales” sem
gerð er árið eftir.
Viðfangsefni siðustu mynda
Pasolini voru að mestu sótt i
þjóðsögur og ævintýri, og hér
hefur hann tekið fyrir safarikt
efni, sjálfan Boccacio. Það kann
að koma á óvart, að Pasolini
leikur i myndinni málara, en
ekki sagnaþul, og lætur sjálfan
sig imynda sér hinar einstöku
sögur utan um fólk, sem hann
sér á förnum vegi. Hann kemur
ágætlega fyrir, ofleikur ekki og
treður ekki eigin persónu fram
um of.
Það væri kjánalegt að imynda
sér, að svona mynd, sem sett er
saman úr smásögnum, sé jafn
góð, þegar á heildina er litið.
Stöku brandarar eru góðir, aðr-
ir hallærislegir út hófi fram og
snerta mann engan veginn.
Sögurnar eru of margar, til að
hægtsé að dæma þær hverjar út
af fyrir sig hér, en aðeins hægt
að benda á einstök smáatriði,
sem þar koma fram, s.s. dálæti
leikstjórans á að sýna upp i
munninn á hlæjandi fólki, og þá
helst ef tennur þess eru mjög
skemmdar. Það verkar þreyt-
andi til lengdar.
Tilgangurinn með myndinni
er einnig mjög á reiki. A þetta
að vera saga um nútimann og
hina siðferðilegu hnignun hans?
Gáskafullur leikur með þakklátt
efni? eða þá bara eitt langt
unna-unna framan i kvik-
myndaeftirlit og yfirvöld? Ég
læt aðra um að dæma um það.
En ekki þar fyrir, að..De-
camerone” sé ekki þess viroi að
sjá hana. Hún er það vissulega
og jafnvel mjög falleg á köflum.
innan um allan hroðann.
Óvönduð „dubbun” skemmir
talsvert fyrir.
KVIKMYNDIR
Steinn Bjarki
Björnsson skrifar
Rabbað við
ráðherra
Magnús Magnússon:
RADHERRAR ISLANPS
1904—1971. SVIPM YNPIR Útv.
Skuggsjá.
Ný bók eftir Magnús Storm
hlýtur að vekja nokkra eftirvænt-
ingu, og titill þessa rits mun i ein-
hverra huga bera með sér vonir
um safamikið safn frásöguþátta
með hæfilegum slúðurblæ. Óneit-
anlega flytur bókin nokkuð af
sliku efni, en ekki mikið, bæði er
lesmál hennar stutt (150 f 1 jótlesn-
ar siður) og mestur hluti þess
annars eðlis. Fyrri bækur
Magnúsar munu að mestu hafa
tæmt sjóð hans af sönnum smá-
sögum um framámenn þjóðar-
Bókmenntir
innar, fáeinar bætast þó við hér
Og lifga bókina til muna. Stundum
tekst Magnúsi einnig að kitla
slúðurhvatir lesenda á býsna
ósvifínn hátt án þess að vitna til
neinna sérstakra atburða,
samanber vangaveltur hans um
það hvort Vilhjálmur Þór hafi
verið heiðarlegur eða ekki, eða
yfirlitsmynd hans af ferli Stefáns
Jóhanns Stefánssonar, sem er
dregin af meiri iþrótt en annað i
þes'sari bók, en varla með þeim
hætti sem sanngjarnt er að skrifa
um fólk.
Annars er mestur hluti RÁÐ-
HERRAR ISLANDS gerður af
öðru efni og kurteislegra. Bókinni
er skipt i kafla eftir landshöfð-
ingjum og ráðherrum fram til
1917, en siðan eftir rikisstjórnum
og þá sagt frá hverjum einstökum
ráðherra á einum stað aðallega
þótt hann hafi oftar setið i stjórn.
Með þessum hætti fæst handhægt
yfirlit yfir ráðherra og valdatima
hverrar stjórnar, og um leið
nokkrar upplýsingar um aðdrag-
anda stjórnarskipta og helztu
deilumál flokkanna á hverjum
tima, svo og starfsferil ráðherr-
anna i stórum dráttum. Allt þetta
efni er einnig að finna i riti Agn-
ars Kl. Jonssonar um Stjórnarráð
islandsog er þar bæði skipulegra
og fyllra, en fyiir þá sem Stjórn-
arráðssagan er ekki tiltæk, er
RAÐHERRAR ÍSLANDS hand-
hæg uppsláttarbók um þessi efni.
(Þó ekki alveg nógu nákvæm : t.d.
segir hann frá kosningaúrslitum
1937 og gleymir alveg tveimur
þingmönnum Kommúnista-
flokksins.)
Magnús er ótrauður að túlka og
dæma flokka, stefnur og stjórnir,
og lætur hann jafnan eigin skoð-
anir ráða ferðinni án nokkurrar
viðleitni til óhlutdrægni. Sú að-
ferð er svo augljós að lesendur
munu naumast taka órökstudda
dóma höfundar fyrir annað en
þeir eru, og þá er ekki við hann að
sakast þótt hann noti tækifærið og
boði skoðanir sinar. Þó hefði hann
átt að breyta nokkrum stöðum
sem draga um of dám af dæg-
urmálum þegar þókin var
skrifuð, en siðan eru liðin 4 ár.
Auk allra ráðherra fram til loka
viðreisnarstjórnar lýsir Magnús
sérstaklega landshöfðingjunum
og nokkrum stjórnmálamönnum
öðrum, alls um 60 manns, og er
auðséð að ekki getur hann gefið
persónu hvers þeirra mikið rými
þegar fyrir er svo mikið um al-
menna stjórnmálasögu landsins.
Um marga þeirra tekur hann upp
tilvitnanir eftir öðrum, stundum
alllangar, eða úr minningum
sjálfra þeirra, og umsögn
Magnúsar sjálfs er oft stuttaraleg
BÓKAVERZLUNj
SIGFUSAR
EYMUNDSSONAR
AUSTURSTRÆT118 REYKJAVÍK SÍMI: 13135
Helgi Skúli
Kjartansson
skrifar
leika ykkur...
Málaspilið sameinar tvennt, ánægju af skemmtilegu spili
og nám í erlendu tungumáli.
Til þess að hafa not af spilinu þarf aðeins undirstöðu-
þekkingu í því tungumáli sem við á, hverju sinni.
Nú er tækifærið fyrir alla, bæði unga og gamla!
Málaspilið fæst í næstu
bókaverzlun.
Heildsala - Smásala.