Lesbók Morgunblaðsins - 03.01.1926, Side 2

2
LESBÓK M0RGUNBLAÐ3INS
3. jan. ’26.
MANIFEST. FARMSKIRTEINI.
UPPRUN ASKÍRTEINI.
Fjölritunarpappír (duplicator) i folio og 4to Þerri-
pappír, skorinn niður ókeypis, eftir i'skura. Karton,
límpappír, kápupappír, prentpappír, skrifpapp-
ír, ritvjelapappír, alt í mörgura litum. Nafnspjöld,
ýmsar stsrðir Umslög, stórt úrval. Faktúru- o*> reikn-
ingseyðublöð, þverstrikuð og óþverstrikuð
selur ISAFOLDARPRENTSMIÐJA H.F.-SIMI 48.
öllum áttum. Húsið okkar stendur
á fögrum völlum, þa r sem eru stór-
vaxin trje í hæfilegri fjarlægð.
Breitt marmararið liggur upp að
aðaldyrunum....... Vjer liöfum
herhergi til aS æfa líkamann. Ver-
ið getur, að þjer þyki þetta und-
arlegt, en vjer höfum líkami, sem
vjer þvirfum að halda vel á sig
komnum, þó að þeir sjeu andlegir
(spiritual though they aue). ■—■ Jeg
tel víst, að þessi síðustu orð sjeu frá
miðlinum sjálfum. því að hinn
framliðni er einmitt að koma því
fram, að lífið eftir dauðann sje
ekki eingöngu andlegt heldur einn-
ig líkamlegt. Og vert er að taka
það fram, að „ajidlegur líkami“ er
vandræðalegra orðatiltæki en svo,
að þaö geti stafað þaðan sem
þekking er lengra komin en hjá
oss; líkami er altaf líkamlegur. pá
er í húsi þessu, sem verið var að
lýsa, salur, er kalla mætti Hlið-
skjálf, því að þaðan má skoða verk
og athafnir þeirra sem aSrar jarð-
stjörnur byggja. Þá er getið um
bókasöfn geysistór og lestrarsali,
þar sem liagar til mjög líkt og hjer
á jörðu. Mesta herbergið í höll
þessari, sem framliðnir byggja, er
söngsalurinn. Þar er orgel með
pípum úr skínandi silfri og öðrum
málmum. Einnig málverkasalurinn
er nokkurskonar hliðskjálf, því að
þeir geta þar skoðað landslag á
öðrum stjörnuin. Stórt og fagurt
fuglahús hafa þeir, þar sem er til
hver fugl sem þeir geta fræðst eitt-
hvað á að athuga. Nægir þetta, sem
nú befir verið ritað. til að svua.
frambaldslíf það. spm verið er rff
segja frá, er ekki eingöngu and-
legs eðlis, En ekki verður sjeð, að
miðillinn, sem bókina ritar, hafi
nokkurn grun um, að þarna er
framliðinn, sem er að reyna til að
segja frá því, að liann eigi heima
á annari st.jörnu.
IV.
Þá vil jeg geta bókar, sem heitir
The Witness (Vitnið). Ensk prests-
kona, mrs. Jessie Platts, hefir þar
ritað fyrir áhrif frá syni sínum
sem hún kallar Tiny; fjell hann í
ófriðnum mikla. ' Bókin er fróðleg
mjög og með því besta sem jeg
hefi lesið af því tagi. Tiny er
auðsjáanlega ágætur drengur og
berst mjög hraustlega við þá erfið-
leika, Sem eru á að koma fram
fróðleik um lífið eftir dauðann,
og aldaskifti þau, sem fvrir hönd-
um eru. Margt er þar að vísu aflag-
að mjögog misskilið, enþómargt
sem vel hefir tekist, sakir þess,
hvaS prestskona þessi er gáfuð og
frjálslynd. Af brjefaskiftum við
hana veit jeg, að henni hefir aldrei
til hugar komið sá skilningur, að
sonur hennar væri að reyna til að
lýsa lífi á annari stjörnu. Hjerna
hjá okkur, segir Tiny. eru allskon-
ar furðuleg blóm, fuglar, ár og
vötn. Stundum veiða þeir í vatni
þar, segir hann, en sleppa fiskun-
um aftur og meiða þá ekki (s. 21 ;
s. 23). Afarfróðlegur kafli er á
s. 176—7. Þegar menn vita, segir
Tiny, að andalieimurinn er ekkert
annað en annar hluti af efnisheim-
inum (the spirit world is only an-
other part of the material), alveg
eins o<r Ameríka er hlnti af gamln
| ;mi - þó að hafið sje I » illi
þá mun þeim undir eins verða
ljóst, að fólkið á okkar sviði er
engu síður lifandi en. á ykkar.
(Hjer hefir Tiny sennilega ætlað
að fá móður sína til að skrifa, að
fólkið sem dáið er, og koinið fram
í öðru lífi, sje líkamlegt, engu síð-
ur en hjer á jörðu.
En þetta hefir ekki tekist,
af því að það er nú einmitt
höfuðsannfæring hjá frú Platts, aö
lífið eftir dauðann sje eingöngu
andlegt). Þá segir Tiny: þvínær
allir ímynda sjer fastlega, að stað-
urinn þar sem við eigum heima,
sje einliversstaðar í lausu lofti
(some plaee hung up in the skv).
Okkur finst þetta svo hlægilegt. A
s. 219 er þetta svo enn frekar
skýrt. (Hjernamegin grafar og
hinumegin) er í raun rjettri, alt
sami heimurinn, og mjög líkt í
sumum greinum, þó að munurinn
sje aftur að sumu leyti mjög mikill.
A s. 67 segir þessi ág.vti drengur:
Við erum nú að læra um líf á öðr-
um jarðstjörnum, því að á flestum
þeirra er fólk. Okkur þotti þetta í
fvrstu ákaflega undarlegt, og við
ætluðum varla að geta trúað því,
en brátt komumst við að raun um,
að það er satt. T3rúnó kennari minn
segir okkur margt um Venus, hann
hefir átt þar heima lengi og er því
vel kunnugur þeirri stjörnu. Hann
segir, að það sje mjög fagurt að
eiga heima á Venus, ekki mjög líkt
því sem er á jörðinni, en miklu lík-
ara þeim hluta andaheimsins þar
sein jeg á lieima nú. — í þessum
oröum kemur skemtilega fram, að
andaheimurinn er á stjörnunum.
Það er á annari stjörnu, sem Tiny
á heima. Hann á heima þar sem er
líkara jarðstjörnunni Venus, en vor
iiirð er. En annars mun hjer ekki,
•
í raun rjettri, vera um Venus að
ræða, heldur stjörnu í öðru sól-
hverfi.
Tiny segir, að Brúnó veiti hið
mesta athygli því sem nú er að ger-
ast á jörðu hjer. Og þaö. er ekki ó-
trúlegt. Ilann var einn sá maður,
sem merkilegast verk hefir unnið
til undirbúnings liinni stórkostlegu
stefnubreytingu sem nú fer í hönd,
og mest lagði í sölurnar. Hann
gerði meira til að bjarga mannkyn-
inu en nokknr maður annar, og hon-
nm var launað moð því að leilta
verstu vtegund. Það væri ekki lítið
fróðlegt að vita hvað drifið hefir á