Lesbók Morgunblaðsins - 29.08.1926, Blaðsíða 2

2 ____________________LESBÓK MORGUMBLAÐSÍNS_______________29. á-úst ’2ti.
sig-i engu betri en á Rússlandi.
Uað var komin endalaus spilling
í embættismannaliðið á ítalíu. —
Mussolini afsetti ótal ónýta og
óþarfa starfsmenn. Með járnhendi
setti hann eftirlit með öllum opin-
berum störfum og ljet leita uppi
fanta og fúlmenni. Það er orðið
óhult öllum að ferðast um Italíu
nú, þar sem víða var ófarandi
vegna stigamanna og illvirkja.
Hann hefir stöðugt gert sjer
far um að efla atvinnuvegina og
útrýma atvinnuleysi í landinu og
yfvdeitt- skapa reglu og rjettlæti
þar feem áður var óregla, og
órjettlæti. Og hans hugsjón er að
gera Italíu enn að stórveldi meö
góðum nýlendum í Afríku þar
sem atvinnuleysingar geti sest að
í stað þess að svelta í þrengsl-
unum heima. Jeg trúi því, að
Mussolini hafi frelsað þjóð sína
úr vandræðum a. m. k. í bili
betur en nokkur þingræðis-
stjórn gat gert með sínum ait
of mörgu þingmönnum og þeirra
bakdyramakki og hrossakaupum
og núlli með nefndum og nefnd-
arálitum og fánýtu kjaptæði (líkt
og á Frakklandi) og einlægum
bræðingum og grút.
Jeg trúi því að Mussolini sje
eins og aðrar þjóðhetjur kall-
aður til þess á neyðartíma, að
taka í taumana og stjórna landi
sínu með einræði eftir bestu getu.
Væri jeg á ítalíu mundi jeg vera
Fascisti og eins og þeir hrópa:
Eja — eja — la — la! Mussolini!
Lifi Mussolini!
HVERSVEGNA JEG FJEKK
MÆTUR Á MUSSOLINI.
Sins og áður c>r sagt hafði jeg
ógeð og ótrú á Mussolini þegar
jeg kom til ítalíu. Jeg hafði, af
myndunum sem jeg liafði sjeð af
honum, hugsað mjer hann sem
haírðvítugan og lijartakaldan
hermann og þjösnalegan í fram-
komu. En þegar j<‘g nú sá alt
það dálæti sem n houuni var og
alt það fylgi sem liann liafði mcð-
al æskunnar og mentamanna
ítalskra, þá skildi jeg, að hann
hlaut að hafa einhverja mikla
kosti til að bera.
Mjer varð í fyrstu starsýnt á
alla hermennina, sem alstaðar
voru á vakki líkt og á Þýska-
landi fyrrum. Og lionuennirn.il-
ítölsku eru glæsilega klæddir og
áberandi í fjöldanum. Ekki síst
Karabinierarnir með liatta og
búning líkt og Napoleon « og
Bersagliera«rnir með barðastóru
hattana og hanafjaðrir svartar,
slútandi fram af hattbarðinn öðru
megin.
Á liverri jávubrautarstöð sáust
ætíð hermenn á verði, fiíðir og
státnir litlir Napoleonar með
sverð við hlið í hvítu ridda.ra-
bandi og með skammbyssu hlaðna
við beltið. Og stundum fóru ridd-
arasveitir ríðandi um göturnar.
En })íw að auki voru lögreg'.u-
þjónar á liverju strái. Það var
auðsjeð að landinu var stjórnað
með harðri hendi. Og svo Fas-
cistarnir, ungir, vaski.v menn, sem
fóru í hópum um götur og torg
þogar eitthvað stóð til, funda-
liöld eða annað. Allir í svört-
um skyrtum >neð svarta.r húfur
á höfði. — Ilvarvetna sáiist stór-
lctraðar auglýsingar á götuhoru-
um um stjórnarnýjungar <.g
fundahöld og lilöðin vo»ru full af
frjettum og hrósi um il duce —
foringjann, — en það er tignar-
nafnið, sem Mussolini hefir fengið.
Og hvar sein Mussolini fcr, þar
þyrpast menn saman til að hylla
hann og hlusta á Iivert <v.-ð sem
hrýtur af hans vörum. Mjer var
sagt að stöðugt ykist honvui
fylgi og allir ungir menn keptust
um að ganga í 'Fascistaflokkini:.
Jeg var nú eigi að síður van-
trúaðiur framan af og vildi ekki
trúa að Mussolini ætti alt þetta
fylgi skilið. Það var fyrst þegar
jcg lieyrði hann tala og þegar
jeg á eftir var kyntur honum og
liorfðist í augu við hann, að jeg
fjekk v«rulegar mætur á honum.
Og ekki spilti tU þegaj, hann þar
á eftir var skotinn í andlitið af
írsku kerlingunni, þá varð jeg
líka skotinn þ. e. skotinn í Musso-
lini,
BANATILRÆÐIÐ VIU
MUSSOLINI.
Það var miðvikudaginn 7. apríl
að handlæknafundivrinn skyldi
settur uieð mikiLli viðhöfn.
Til þess var valinn merkasti
staðurinn í Rómaveldi, hið forna
Kapitolium. í sal einum miklum
sem kendur er við Horazius skáld
söfnuðumst vjer saman allir lækn-
arnúr um 5—600 og þar að auki
mesta margmenni annað. Og úti
fyrir hópaðist saman enn fleira
af fólki, því allir vissu að il duee
átti að mæta fyrir hönd konungs
til að bjóða okkur lieknana vcl-
komna. *
Nú gengum við læknar upp i
hátíðasalinn upp eftir mörgum
Iv.’eiðum stigum, sem breiddir
voru skrautofnum dúkum. En alia
leið frá salardyrunum stóðu í röð-
um yi beggja handa skrautklædd-
ir hermenn með alvæpni og skygða
hjáhna. — Uti fy,rir hljómafti
lúðraspil og t,rumbusláttur og
þegar allir voru sestir gekk inn
Mussolini um hliðardyr og séttist
í öndvegi. Við lilið honum settusi
þeir borgarstjóri Rómabo»rgar og
formaður læknafundar. Voru þeir
allir í óbreyttum jakkafötum
dökkum (smokiug.)
Fy.-stur talaði borgarstjóri og
bauð okkur lækna velkomna tii
Róm í stuttri ræðu. Næstur honuin
talaði Mussolini. Okkur liafði
verið gefin ræða hans prentuð
á þremur tungumálum, ítölsku,
ensku og frönsku.
Jeg sat í te’emstu röð, sem einn
af liinum 32 þjóðafulltrúum lækua
er mættir voru og gat því fylgt
vel því er fram fór. — Þegar
Mussolini gckk til sætis stóðu
allir upp og heilsuðu lionurn að
forn.rómverskum sið' með því að
rjetta upp og fram á við hægri
handlegg með flötum lófa.
Mussolini er í meðallagi hár,
lijlcgur og vel vaxinn, Hauu
hefir rakað skeggið, svarthærð-
iM' og hárið silkimjúkt, vcl sU'ok-
ið. Hapn er nokkuð breiðleitur,
nefið allstórt, beinvaxið og vel
farið andlitinu. Augun eru dökk,
snör og vel hreyfileg. Svipuriun
er venjulega alvarlegiw og verð-
ur liarður ef því cr að skifta og
þungbrýnn, cn bregður fljótt t il
bross og blíðu er liann takw- uin
hugnæmt cfni.. Manna er ' íianu
málsnjallastur, skýrt oi'ðfallið og
rómurinn s^ro mikill yfir málinu,
að þó hann þyki ekki hátt mæla
þá skilja allir þó fjanri sjcu (cr
þetta líkt því, sem sagt var um
Sverri konung). Hann fylgir
.ræðuuni eftir með kuguæmun