Lesbók Morgunblaðsins - 27.03.1927, Blaðsíða 8

Lesbók Morgunblaðsins - 27.03.1927, Blaðsíða 8
9ti ÍÆSBÓK MORGUNBLAÐSINS I fyrra rnánuði brutust út óeirðir í tveiiu helstu borgunum í Portugal, höfuðstaðnum Lissabon og O[)orto. Yoru það aðallega liðsforingjar úr hemum er stóðu fyrir róstunum. Nokkra daga var tvísýnt um þuð, hverjir bera myndu sigur úr bítum, Uppreisnarinenn eða liðsafli stjórnarinnar. — Höfðu uppreisuarmenn yfir miklum herafla að ráða. En stjórnarherinn tók það ráð að hefja skothríð á borgirnar, bæði Lissabon og einkum Oporto, og er mælt að mörg hundruð manna hafi beðið bana. Eftir tveggja daga skothríð gáfust uppreisnarmenn upp. Allmargir for- sprakkanna flýðu, sem skjótast, er þeir sáu hver úrslitin urðu, og komust undan til Spáuar. peir, sem til náðist voru handteknir, og sumir þeirra líf- látnir í skyndi. Orðasveimur hefir heyrst um það, að uppreisnarmenn þessir hafi feugiö fjárstyrk frá Spáni. — A myndinni sjest fvlking Uppreisnarmanna á götu einni í Lissabon. Smælki. Kóngur og bóndi. Veturinn 11100 kom Hákon Noregs- konungur til Lillehammer til þess að vera á vetraríþróttamótinu þar. -- Táigreglustjórinn í Lillehammer fól söðlasmið, sem Imerslund hjet, að vera lífvörður konungs rneðan haun væri í bænum. pegar skíðahlaupið fór fram í Lysgaardsbakken, stóð Imerslund því sem vörður hjá há- palli þeim, sem konungi hafði verið gerður. Alt í einu kallar konungur í Imerslund, bendir á gamlan mann úti í þyrpingunni og spyr, hvort þetta sje ekki hann prándur gamli frá Tóftum. Jú, Imerslund, sagði að svo væri. — Sendið eftir houuin. Mig langar til þess að tala við liann, mælti kon- ungur. Imersluud fór og sótti pránd. —• Hvað skyldi nú kóngsi vilja mjerf hugsaði prándur, en fór þó. pegar hann kom upp á hápallinn til konungs tók hann ofan, var hálf vandræðalegur og fitlaði við húfuna. En kðnungur gekk til hans, tók inni- lega í hönd honum og spurði hvernig honum liði: — Ojæja, maður þarf ekki að kvarta meðan maður heldur heilsu. Svo fóru þeir að tala saman og feimnin fór brátt af prándi. En svo sagði konungur eitthvað, sem prándur skildi ekki. Og vegna þess hvað þeir voru orðnir góðir vinir, leyfði Prándur sjer að hnippa í konung og mælti: Myud þessi er af kínverska hers- höfðingjanum Sun-Chuan-Fang, sem áður var vfirhershöfðingi í Shang- hai og hjeruðunum þar uinhverfis. pað var hann, sem hjelt uppi bar- dögunum við Cantouherinn, cn fór hverja hrakförina aðra meiri, og lagði ,nú fyrir skemstu árar í bát. Pá tók Chang-Chuug-Chang við yfir herstjórn í Shanghai. — Nei, nú skil jeg hreint ekki hvað þú segir, kóngsi! Fylkismaðurinn, sem var með kon- ungi endurtók þá það, sem konungur hafði sagt, og í sama bili gaf Jfránd- ur konungi nýtt alnbogaskot og mælti: — Jú, nú skil jeg hvað þú sagðir, kóngsi! Konungur hafði gaman fcf því, hvað prándur var höfðiugjadjarfur, og þeir töluðu lengi saman sem bestu 'vinir. pegar þeir- kvöddust, mælti kou- ungur: / — Berið þjer nú kveðju mina heim til Voga, prándur! — pakka þjer fyrir og jeg bið Uka kærlega að hcilsa heim til þín, ruælti prándur. Löng bið. Frú A.: (á götuhorni). Jeg hefi nú beðið hjer eftir manniuum mínura síðan klukkan 6, en nú er klukkau orðin 7, og hann er ókominn. Frú B.: Hveuær ætluðuð þið að hittastf Frú A.: Klukkan 5. ftSfðiaáfírenTsiBitija h.T.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.