Lesbók Morgunblaðsins - 24.07.1927, Blaðsíða 8

m
LESBÓK MOKGUNBLAÐSÍNS
Þegar Georg II. var konungur í
Englandi, fann Caroline drotning
liaiiíi einu sinni upp á því, að vilja
iáta girða trjágarðana James
Park og Green Park umhverfis
konungshöllina, svo að almenn-
ingur kæmi ekki ]>angað. Henni
var þá bent á það, að þingið
mundi aldrei samþykkja fjárveit-
ingu til þess. „Þá skal jeg sjálf
leggja fram fjeð,“ mælti drotning.
Og svo sneri hún sjer að eini*m
hirðmanna sinna og spurði hvað
hann hjeldi að girðingarnar mundi
kosta. „Þær munu ekki kosta yð-
ar hátign meira en 15 shillings.“
svaraði hann. Drotning lijelt fyrst
að hann væri að draga dár að sjer,
en svo mundi hún eftir því, að 15
shillings eru oft nefndir 3 ltrónur,
og þá skildi hún sneiðina og hætti
við fyrirætlan sína.
Húsfreyja: Það er best að þú
farir reynsluför með ömmu áður
en við látum Gustav litla í hlið-
körfuna (Simplieissimus, Mún-
ehen).
Alla Nazimova, hin fræga rúss-
neska leikkona, er nú hætt að leika
í kvikmyndum og er komin til
London og leikur þar á Coliseum.
Hefir leikur hennar þar vakið al-
menna aðdáun. Þegar hún var
spurð að því hvers Vegna hún
liefði hætt við kvikmyndalistina,
mælti hún: — Vegna þess að jeg
þrái, að taka þátt í reglulegri list,
augliti til auglitis við áhorfendur,
og nú hefi jeg ráð á því.
Hún hefir auðgast svo á kvik-
myndaleiknum, að nú sjer hún
sjer fært að leika í lcikhúsi.
Stórmál 1 stuttu máli.
IMaður mætir dreng á götu:
— Því gengurðu berfættur,
drengur minn?
— Jeg á enga skó!
— Hvað gerir pabbi þinn?
— Hann er skósmiður.
— Hvers vegna smíðar hann þá
ekki skó handa þjer?
— Hann er atvinnulaus!
— Hvers vegna er hann atvinnu-
laus?
— Vegna þess að allar búðir
eru fullar af skófatnaði.
Um íslandsvininn Percy Gra-
inger, er sögðu ]>essi saga:
Hann var einu sinni á ferð i
Evrópu og er liann kom til Lon-
don fjekk einn af vinum lians
hann til þess að leika á klaver fyr-
ir útvalda áheyrendur. Grainger
kom nokkuð seint, en þegar liann
fór að leika, brá áheyrendum í
brún, því að honum, þessum fræga
hljómlistarmanni, mistókst livað
eftir annað. Iiann fann þetta líka
sjálfur.
— Hvað gengur að þjer? spurði
vinur lians að lokum. Ertu veik-
ur ?
— Nei, en það er sótt verra.
Hefirðu ekki heyrt það, að Ástra-
líumenn hafa orðið undir í knatt-
spyrnukappleiknuin við Englend-
inga?
Percy Grainger er Ástralíumað-
ur. —
Ilansen ætlaði að giftast ckkju,
sem hafði verið tvígift. Þegar þau
leiddust inn kirkjugólfið, bar svo
við, að öll rafmagnsljósin slokkn-
uðu. Það varð alment uppþot, en
svo kallaði einliver:
— Haltu ótrauður áfram, Han-
sen! Hún ratar!
f ræðu, sem Mussolini hjelt í
þinginu fyrir skemstu, mælti hann
meðal annars:
— Ef .ítalía á að eiga sjer fram-
tíð, þá verður íbúatalan að hafa
aukist upp í 60 miljónir 1950. Það
er ekki loku fyrir það skotið, að
auk piparsveinaskattsins verðuiu,
við að leggja sjerstakan skatt á
barnlaus, hjón!
Undrabarn. í París er 6 ára
gamall drengur, sem heitir Jean
Chaplain, og hann leikur eins vel
á píanó og margir af þeim, seni
kalla sig snillinga. Ilann þekkir
þó eklci nótur. Hæfileikar hans i
þessa átt koniu í Ijós fyrir liálfu
öðru ári. Var liann þá nýstaðina
upp úr slcarlatssótt. Níi dáist öll
París að þessu undrabarni, sem
menn segja að eigi hvergi smn
lílta.
Maðurinn: Hvar er hatturinn
minn ?
Konan: Hann liggur ])arna á
borðinu?
— Mjer þætti gaman að vita á
live asnalegum stað hann verður
næst!
— Á höfðinu á þjer! (Passing
Show, London).
Það er siður í Japan, að í byrj-
un apríl á hverju ári er haldin hin
svo nefnda „brúðuhátíð“. f vor
bar svo við í fyrsta skifti, að út-
lendar brúður voruj hafðar þar til
sýnis. Ameríkski auðmaðurinn
Vanderlip hafðí sem sje stofnað
fjelag í Ameríku, sem hefir það
verkefni, að vinna að betra vin-
fengi en verið hefír milli Japana
og Bandaríkjainanna. Fann hanrt
nú upp á því að senda ameríksk-
ar brúður á „brúðuhátíðina“ sem
vináttumerki. Var safnað samaii
þúsundum af brúðum um öll
Bandaríkin og á hverri brúðu var
miði með nafni þess barns, sem
liana gaf. Af brúðunum voru vald-
ar úr 48 sem „opinberir fulltrúar
Bandaríkjanna.“ Þessar brúður
eru nú geymdar í keisaralega safn-
inu í Tokíó, sem tákn vináttu
t
Bandaríkjanna í garð Japana. En
Öllum hinum brúðunum liefir ver-
ið dreift víðsvegar um Japan sem
gjöfum til lítilla telpna.
táSRJraWíTffritsmicja h.£.