Lesbók Morgunblaðsins - 09.10.1927, Blaðsíða 3

LE&BÓK MOBðUNBLAÐSiKB
315
þessar vitranir, ef viðburðina má
kalla því nafni, — menn, sem hafa
numið hið aramæiska tungumál.
Og þeir hafa lagt fyrir hana ýms-
ar spurningar á því máli og hefir
hnn svarað þeim á sama máli. —
Meðal annars spurðu þeir hana
hvað .Tesús hefði sagt á krossinum
Vjett áður en liann dó. Theresa
sagði að hann hefði sagt „Eloi.“
Þetta orð þekkist um hinn kristna
heim og er þangað komið iir he-
bresku, en er þar „Eli.“ Málfræð-
ingarnir margspurðu Theresu
hvort Kristur hefði ekki sagt Eli,
en hún neitaði því harðlega, og
sagði að hann hefði sagt Eloi, en
þannig var jiafnið borið fram á
aramæisku á dögum Krists.
Theresa hefir einnig farið mcð
ýmsar setningar á latínu, eins og
hún var í munni Rómverja á
Krists dögum, og ennfremur hefir
hún farið með ýmsar setningar á
hebresku. Þetta, að fátæk og
ómentuð stúlka talar þessi þrjú
fágætu tungumál, meðan á fyrir-
bnrðunum stendur, hefir valdið
mlklum heilabrotum meðal vís-
indamanna og fá þeir enga senni-
lega skýringu á því hvernig á því
getur staðið. Aramæiska er nú
dautt mál, alveg eins og latínan,
ten mildu færri kunna hana þó en
latínu. Það eru ekki nema fáeinir
hienn í Evrópu, sem þekkja það
mál og það getur ekki átt sjer
neinn stað, að Theresa hafi lært
neina setningu í því. Hún vissi
ekki einu sinni að til hefir ver'ó
það tungumál og hún vissi ekki
heldur hvaða tungumál Kristur
talaði. Henni hefir víst farið eins
og flestum fáfróðum en sanntrfi-
uðum mönnum, að halda að Jesú
hafi talað sitt móðurmál.
Þrátt fyrir framfarir í vísind-
um á seinni árum og aukna al-
þýðumentun trúir kaþólsk alþýða
enn á kraftaverk. Það er því ekki
að undra, að undir eins og fregnir
fóru að berast út um kraftaverkin
í Konnersreuth, tóku pílagrímar
að streyma þangað til þess að sjá
Theresu. Hefir að undanförnu ver-
ið svo mikill fólksstraumur þang-
að, að bæjarstjórnin hefir orðið
að senda marga lögregluþjóna til
þess að halda vörð hjá húsi Neu-
ipanns klæðskera og halda Jiar
uppi reglu meðal þess aragrúa af
fólki, sem bíður þar íiti fyrir tím-
unum saman til ]iess að fá að sjá
Theresu og bevgja knje sín í lotn-
ingu fyrir kraftaverkum þeim, er
gerast í sambandi við hana. Sjer-
staklega er aðstreymi fólks mikið
á föstudögum, þegar Theresa lif-
ir lífi Jesú á Golgata. Hún situr þá
í rúmi sínu og talar annarlegum
tungum, aramæisku, latínu og be-
bresku, eftir því, sem hún heyrir
ir ]iessi tungumál töluð á Golgata.
Hún sjer aftökustað frelsarans og
ræningjanna, og fyrir innri sjón-
um hennar er sá staður alt öðrvi
vísi heldur en hann er sýndur á
biblíumvndum. Að ]>ví levti er það
óhugsandi að hún geti beitt nein-
um brellum eða leikaraskap, því
að hafi lnin nokkur kvnni af því
hvernig umhorfs er á Golgata, þá
ætti þau kynni að stafa frá biblíu-
sögum og myndum af staðnunt,
en þær myndir eru teknar svo
löngu eftir aftöku Krists, að stað-
nrinn er alt öðru vísi en hann var
þá. Meðan á ])essu stendur, og hún
lýsir staðnum nákvæmlega, foss-
ar blóð úr undum á höndum henn-
ar og fótum og úr síðunni, en
höfgir blóðdropar falla úr smá-
stungum á enní hennar og bland-
ast tárum hennar, því að hún þjá-
ist svo mjög líkamlega, að hún
getur ekki tára bundist. Kvalirnar
verða æ sárari og að lokum finst
henni sem hún deyi dauðdaga
Krists. Liggur hún svo í dái dá-
litla stund, en þegar hún rankar
Við sjer er hún eins og hún á að
sjer að vera, stilt og róleg. Dag-
inn eftir fer hún á fætur og er þá
ekki í umgengni öðru vísi en folk
er flest., nema hvað öll sárin eru
opin og úr þeim blæðir. Þrátt fyr-
ir það að hún nevtir einkis matar
er hún frísk og fjörug, en kunn-
ugir segja, að hún sje nokkuð elli-
legri en fólk á hennar aldri er
vant að vera.
1 æsku var Theresa fjörug og
kát eins og börnum er títt, en nú
er hún orðin stiltari og segir bún
.að það stafi af „sjálfsfórn" sinni,
en svo nefnir hún hin undarlegu
fyrirbrigði. En hjer með lýkur
ekki sögunni um kraftaverkin, því
að síðan Theresa reis á fætur aft-
nr, virðist svp sem bún þafj feng-
ið kraft til yfirnáttúrlegra lækn-
inga. Lækningar hennar hrífa þó
ekki á aðra en sanntrúaða ka-
þólska menn, sem eru vissir um
það með sjálfum sjer að alt, sem
gerist í sambandi við hana sje af
guðdómlegum toga spnnnið, og að
hún sje verkfæri í drottins hendi
til þess að sanna mannkyni að alt
sje satt, sem sagt er um guðsson-
inn. Læknirinn í Konnersreuth hef-
ir vottað það, að maður nokkur,
sem árum saman hafði verið mátt-
vana í báðum fótum og staulast
áfram á tveimur hækjum, hefði
'dregist af veikum mætti heim til
Theresu. Hún hefði aðeins lagt
hendur á liöfuð hans og þá liefði
brugðið svo við, að hann kastaði
hækjunum og gekk alheill í burtn.
Sami læknir vottar líka, að gömul
kona, sem um mörg ár hafði þjáðst
af vatnssótt og var komin að
dauða, hafi fengið fullan bata og
lieilsu bara fyrir það að Theresa
fór höndum um hana. Þessi tvö
dæmi eru vísindalega vottfest, en
mörg fleiri dæmi, um yfirnáttúr-
legar lækningar Theresu, eða
kraftaverk, eru sögð þar suður frá
og dirfisj enginn að mótmæla
þeim. Það er sagt, að mörg hundr-
uð manna eigi nú Theresu að
þakka lækning meina sinna, og að
hin kaþólska alþýða trúi því, staít
og stöðugt, að hún geti gert kraftn
verk í umboði guðdórasins, því að
henni sje* gefið sama vald eins og
postulunum.
Það er eftirtektarvert að Riessl
von Mayendorff prófessor lýkur
skýrslu sinni með því að segja, að
hann vilji ekki svi|ta guðhræd la
menn trúnni á ])að, að enn gerist
kraftaverk á jörðu hjer. Anner
nafnfrægur þýskur læknir, sem
hefir skoðað Theresu, byrjar
skýrslu sína til læknafjelagsins
þýslca á þessa leið:
„Jeg veit ekki betur, en að jeg
sje með öllum mjalla. Og þess
vegna ætla jeg nú að reyna að
skýra frá því, sem gerist um sól-
bjartan sumardag hjer í Konners-
reuth, í hjarta Þýskalands. A
morgun og hinn daginn verð jeg
nevddur til að finna einhverja
eðlilega skýringu á fyrirbrigðun-
um. En í dag vil jeg skýra frá
fvrirbrigðunum gagnrýnilaust.“
Mörgum læknum hefir farið sen?