Lesbók Morgunblaðsins - 09.10.1927, Blaðsíða 4

316
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
þessunn lækni, að þegar þeir hafa
fyrst kynst fyrirbrigðunum og
kraf'taverkununi í Konnersreutli,
geta þeir ekki varist því, að: kalla
Svo bar til eitt sinn á Siglufirði
í sumar sém oftar, að xiorskt skiji
kom þar að landi. Haf'ði það ekki
haft samband við íslenska höfn,
og var skipstjóra sagt, að hann
nuetti ekki leggjast að bryggju
fyr en skoðun hefði farið fram.
Skipstjóri varð önugur við, sagðist
hafa nýja sílcl um borð og mætti
ekki bíða, hann hefði samning við
„Brödrene Tvédt.“
„Brödrene Tvedt“ mun vera út-
gerðarfjelag í, Noregi. Er mjer
ekki kunnugt um livar það er bú-
sett. En svo mikið er víst, að á
Siglufirði á það ekkert lieimilis-
fang. . , -
Skipstjóri kunni eigi frekari
deili, á .því, hver ætti að taka við
því sem hann kom með — honum
hafði sem sje láðst að fá vitneskju
um, hver væri „leppur“ . fvrir
„Brödrene Tvedt“ þar á staðnum.
Þessi lítilfjörlegi atburður talar
sínu niáli um það, að Norðmenn
hafi enn í dag leppa á Siglufirði.
Hún ber og vott um, að eitthvað
sje bqgið' við álit Siglfirðinga
.á fiskveiðalöggjöfinni og fram-
kvænid hennar.
Siglfirðingar er jeg átti tal við
í. spmar sögðu sumir sem svo;
þau yfirnáttúrleg. En seinna, þeg-
ar þeir vilja kryfja- þau til mergj-
ar, þá reyna þeir að finna upp ein-
hverjar eðlilegar skýringar.
■ Löggjöfin liefir að því miðað,
að flæma Norðmenn hjeðan. Piski-
veiðalögin urðu t.il þess, að Norð-
menn tóku að leggja kapp á það
að verka síldina fyrir utan land-
helgi.
Þeir geta alveg eins veitt og
verkað fyrir utan, eins og að
leggja síldina á land. Þeir veiða
eins mikið eftir sem áður. Þeir
keppa eins við okkur og fyrri dag-
inn á síídarmarkaðinum.
Við Siglfirðingar sitjum eftir
með sárt ennið, og höfum eigi
þann hag af viðskiftunum við
norska síldveiðamenn, eins og við
gætum haft, eins og við höfðum
áður.
Norðmenn halda síldveiðaflota
sínum hjer upp við land. Veiða
jafn mikið og áður. Munurinn að-
eins sá, að við höfum alls ekkert
gagn af því, sem þeir veiða hjerna
rjett við nefið á okkur. — Þannig
er þeirra röksemdafærsla.
- Þess er ejinfremur að gæta,
segja Siglfirðingar:
Norðmenn geta gert sig ánægða
með minni hagnað en íslendingar
af síldveiðunum. Sá tími, sem fer
í síldveiðaimar hjer er „dauður
tími“ fyrir þá heima fyrir. Þéir
geta, gert sig ánægða með það, ef
útgerðin aðeins ber sig, því ef þeir
sætu heima, hefðu þeir lítið sera
ekkert við skipin að gera.
Svo er annað.
Með því að salta síldina í hafi
verður framleiðsla þeirra ódýrari
en okkar. — Hjer bíður fóllc
til að verka síldina er hún kemur
í land. Síld sú sem á land er flutt,
þarf að bera kostnað af kaupi
skipshafna og verkunarfólks. En
þegar síldin er söltuð utan við
landhelgi, vinna skipshafnir einar
að öllu saman.
— Þá koma íslenskir aðkomu-
menn á Siglufirði og segja:
— Þetta getur alt verið gott og
blessað. En sú síld, sem veidd er
fyrir utan, er aldrei eins góð og
síldin, sem verkuð er í landi, því
það er m. a. ekki hægt að „pælda
á“ tunnurnar úti í skipunum.
— Þessu mótmæla aðrir og segj.i
að Norðmenn sjeu komnir upp á
það, að ldaða tunnunum þannig til
í lestunum, að þeir komist. að því
að verka síldina eins og síld þá,
sem flutt er í land. Þar við bæt-
ist, segja þeir, að Noi’ðmenn, sem
verka „fyrir utan“ eru jafnaðar-
legast fljótari til en íslenskir fram-
leiðendur að koma vörunni á mark
að. —
—- — Það er með öllu ómögulegt
í skjótri svipan, að grafa til botns
í þessu máli. Hver staðhæfing er
upp á móti annari.
Þó| Siglfirðingar líti svo á, að
Norðmenn geti stundað hjer síld-
veiðar eftir sem áður, þrátt fyrir
fiskiveiðalögin, þá sýnir revnslan
í raun og veru alt annað.
Hvers vegna seilast norskir út-
gerðarmenn eftir því að hafa leppa
á Siglufirði? Því verður eigi svar-
að á anuan hátt en þann, að hinir
norslcu útgerðarmenn sjái sjer hag
í því að grípa til þessara ráða.
Hvers vegna er síld flutt milli
norskra skipa inri í landhelgi, inn
á fjörðum?
Vegna þess, að það er hentugra
að( athafna sig þar en úti á hafi.
Og hvers vegna, hvers vegna, —
lengi mætti spyrja — en mjer
dettur í hug síldarsendingin með
Gullfoss, þegar jeg var þar far-
þegi.
Guljfoss er á förum frá Siglu-
----------—
Horðmenn og Siglfirðingar
Frá Siglufirði.