Lesbók Morgunblaðsins - 03.11.1929, Page 8

352
IJWBÖK M0R0TTNBLABSIN8
Efnilegur unglingur.
í Kristiansand í Noregi kom
nýlega einkennilegt mál fvrir
skólanefnd bæjarstjórnar.
Tólf ára gamall drengur var
kærður fvrir það að vanrækja
skólann vegna drykkjuskapar. I>að
var sagt um hann, að hann kæmi í
skólann á morgnana „grúttimbr-
aður“, sæti þar svona rúmlega
klukkustund en væri þá orðinn
svo aðþrengdúr, að hann hlypi út
til þess að fá sjer í gogginn, og
sæist svo ekki framar þann daginn
í skólanum, en væri að slarka
blindfullur úti í bæ.
Smælki,
— Jeg er viss um, að maðurinn
minn mundi deyja, ef jdg væri
honum ótrú.
— Þetta liggur að! Jeg sje, að
honum hefir stórhrakað upp á síð-
kastið.
kanetinn upp úr. Jeg þarf að nota
hann, því hjer er kominn annar
maður, sem líka biður um sætsúpu.
„Mortado“ heitir fakír nokkur
sem sýnir sig í Berlín og er svo
sagt frá list hans: Hann situr
hreyfingarlaus á stól og á meðan
stfeymir stöðugt hreint vatn af
böndum hans o'g fótum. Þhnnig sit-
Þann 14. f. m. var vígð stærsta hengibrú í Evrópu. Er hún
ýfir ána Rín á milli Köln og Miihlheim.. Brúin er 1.3 km. á
lengd og kostaði 32 milj. mörk. - Myndin er tekin af brúnni á
vígsludaginn; svífur loftskipið „Zeppelin greifi“ yfir, en mikill
mannfjöldi er á brúnni.
ur hann 12 stundir á dag og stund-
um renna ai honum 3000 lítrar af
tæru vatni! Trúi hver sem trú-
að getur.
lestina hlaupa frá mjer — já, 10
mínútum fyrir tímann. Og hjer
er ekkert gistihús, sem maður gæti
verið í næturlangt.
— Fyrirgefið þjer —-----en je'g
skal segja yður, við erum aðeins
tveir hjerna á stöðinni og okkur
vantaði þriðja mann í „l’hombre".
Oluf Poulsen leikari var einu
sinni í húsnæðisvandræðum eins
og fleiri, og sjerstakle'ga gekk hon-
um illa að fá íbúð vegna þess að
hann átti 5 böm. Einhverju sinni
sá hann auglýsmgu um inisnæði.
Þá sendi hann þrjú af bömum sín-
um út í kirkjugarð með blóm, en
fer sjálfur til að spyrjast fyrir
um húsnæðið.
— Hvað eigið þjer mörg börn?
var fyrsta spurning leigusala.
— Jeg á þrjú uppi í kirkju-
garði og tvö heima, svaraði Oluf
Poulsen.
— Vesalings maðurinn, sagði
húseigandi og leigði honum undir
eins!
— Hvernig stendur á því, Lár-
us, að nú gerið þjer ekki annað
en betla. Aður fyr unnuð þjer þó
stundum.
— Já, herra- prestur, maður
vitkast með aldrinum!
lufoldkrpr*ntsml8Ja h.f.