Lesbók Morgunblaðsins - 31.05.1931, Page 7

LESBÖK M0RGUNBLAÐ8INS
167
Olíukynding í flugvjelum. Menn mun reka minni til þess að flug-
maðurinn Gronau sagði við Morgunblaðið þegar hann var hjer á ferð
seinast, að tæplega væri að buast við því að flugferðir yfir Atlantshaf
yrði tryggar fvr en hægt væri að nota olíuhreyfla í stað benzínhreyfla
í flugvjehinum. Jafnframt gat hann þess. að í Dessau væri unnið
lcappsamlega að því að finna upp olíuhreyfil, sem hæfði flugvjelum,
Nú hefir þetta tekist. Junkers-verksmiðjurnar í Dessau sýndu nýlega
á Tempelhofer-flugvelli hjá Berlín nýja flugvjel, sem knúin er olíu-
hveyfli, sem liefir 720 hestöfl. Þetta er fyrsta flugvjel í heimi, sem
notar olíukyndingu. — Iiún verður miklu ódýrari í rekstri heldur en
aðrar flugvjelar, því að kyndingarkostnaður er 65% minni heldur en
í þeim flugvjelum, sem nota benzin. En stærsti kosturinn er þó sá, að
hreyfill þessarar flugvjelar er mörgum sinnum öruggari heldur en
benzinhrevflar.
Sjóarasaga. Smælki.
— Ljelegt drykkjarvatn, segir
þú. asninn þinn. Þegar jeg var
uiLgtir lágum við einu sinni í logni
i Kyrrahafinu í sjö vikur sam-
fleytt og liöfðum ekkert drykkj-
arvatn. En menn voru ekki kröfu-
harðir í þann tíma. Matsveinninn
var með vatn á milli liða og þáð
Ijetum við okkur nægja. þangað
til við náðuni höfn.
ilún : Mig langar til þess að
katípa brjóstlíkneski og hafa á
píanóinn. ITvort á jeg heldur að
'kanp'a Mozart eða Beethoven?
ilann: Síjálfsagt Beethoven —
liann var hevrnarlaus.
Ung stúlka í Stokkhólmi fór ný-
lt*ga til spákonu, og spákonan lýsti
því fyrir henni hvemig maður
Itennar mundi verða. hár og dökk-
liærður með amarnef og „tann-
hurstaskegg“. — Stúlkan var trú-
h fitð. en kærasfi hennar var ljós-
ha*rður. með beint nef og skegg-
Jaus. — Áður hafði lnm kynnst
nianni, sem hin lýsingin gat átt
við. Hún sagði því unnusta sínum
upp og fór á fund þess diikkhu*rða
teeð arnarnefið, en hann var þá
giftur. Sá Ijóshærði vTTði' ekki
taka stúlkuna í sátt aftur og sneri
hún sjer þá til lögmanns og bað
liann að höfða skaðabótamál gegn
spákonunni!
Á símstöð baðstaðarins. Allir
karlmenn eru eins. Nú er sá átt-
undi hjer í dag sem símar: „Hvar
er dósahnífurinn ?“
nokkra aura.
— Hjerna er króna handa yður.
og svo getið þjer hitt mig í skrif-
stofu ininni á morgun og þá skal
jeg útvega yður atvinnu.
— Þakka yður kærlega fyrir,
herra minn, en jeg læt mjer nægja
krónunit — jeg ætla ekki að gera
yður ómak.
Hún: Ilugsaðu þjer bara — mig
var að dreyma inömmu í alla nótt.
Hanri": Það kallar maður ekki
dranm — það heitir martröð.