Lesbók Morgunblaðsins - 22.09.1935, Blaðsíða 5
LESBÓK MORGTTNBLAÐSTNS
301
margs nýtur, en þó alls ekki til
þess að vera eiginmaður. Allir
sátu án þess að xnæla orð. Oliva
fór að skæla. Þá stóð Mark Twain
á fætur og sagði: „Hatturinn
minn, frakki og stafur lianga í
anddyrinu. Jeg skal gæta þess að
taka þetta alt með mjer, því að
hingað kem jeg víst aldrei aftur“.
Svo fór. þó að lokum, að Oliva
„kom vitinu fyrir“ pabba sinn
og fekk Mark sinn. Þau voru
gefin saman árið 1870.
*
Mark Twain skrifaði bækur og
belt fyrirlestra- TJpplagið af bók-
um hans hverri fyrir sig var upp
undir miljón á enskunni einni. —
Fyrirlestra flutti hann um all-
an heim. En í fyrstu var hann
hálf kvíð’nn vegna þessara fyrir-
lestra. „Salurinn verður opnaður
kl. 7, en kvalirnar byrja kl. 8“,
stóð í fyrstu fyrirlestraauglýs-
ingum hans.
*
Mark Twain græddist vel fje;
á „Huekleberry Finn“ þjenaði
hann 100-000 dollara og bóka-
forlagið, sem hann setti á stofn
gaf einnig góðan arð. En
peningamir vom ekki lengi í
handraðanum hjá Mark Twain.
Hann sóaði þeim út m. a. til að
styrkja hugvitsmenn og tapaði f
d. á einu af þessum „fyrirtækj-
um“ meir en 700 þús. krónum.
Einu sinni varð hann gjaldþrota,
én þá hætti hann ekki fyr, en
allir skuldunautar hans höfðu
hver fengið sitt. „Það var í fyrsta
skifti, sem jeg liafði meiri ánægju
af því að borga peninga en að
nurla þeim saman.
*
Enski rithöfundurinn Georg
Ballans skrifaði Mark Twain
einu sinni brjef og bjóst við
að fá svar innan skamms. En eins
og oftar dróst það fyrir Mark
Twain að svara, og þá varð
Georg Ballans hinn réiðasti og
sendi honum skrifpappírsörk og
frímerki. Mark Twain svaraði um
hæl: Hefi móttekið skrifpappír
og frímerki. Sendið undir eins
umslag“.
*
Mark Twain var vinsælasti
maður Bandaríkjanna, sinna sam-
tíðarmanna, og jafnvel fyr og
síðar og era til um hann fjöldinn
allur af smásögum.
Hyatt Smith prestur, sem var
andbýlingur Mark TAvains um eitt
skeið, hefir sagt eftirfarandi sögu:
Jeg sat einu sinni á veggsvöl-
um mínum og var að drekka kaffi,
er Mark Twain fór hjá. Hann
nam staðar og virtist hugsa sig
um, en gekk síðan rakleiðis til
mín og fleygði sjer i hægindastól
og tók djúpt sog úr vindli sínum.
— Gott veður í dag.
— Ágætt veður.
— Hamingjan veit hvort ekki
væri betra að kæmi dálítil rigning.
— Víst væri það gott fyrir
okkur,
— Hvernig líður konunni yð-
ar ?
—’Ágætlega, og yðar?
— Einnig prýðilega.
Nú varð þögn, en því næst
krosslagð.i Mark Twain fæturna
og sagði;
— Þjer eruð kannske hlessa á
að sjá mig í dag. Jeg þyki held-
ur ekki sjerlega fjelagslyndur ná-
búi. En jeg er hingað kominn í
dag vegna þess að jeg helt að
yður kynni að langa til að vita,
að hús yðar er að brenna ....
— Brenna? Öll fjölskyldan
rauk upp til handa og fóta og í
sama bili brutust logarnir í gegn
um þakið.
A. G.
í Abyssiniu er algengt að hermenn greiði með skothylkjum
ef þeir eru auralausir. Þessi hermaður hefir verið að láta gera
v’ð sár sín í sjúkrahúsi og hann borgar fyrir greiðann með skot-
hylkjum úr belti sínu-