Lesbók Morgunblaðsins - 27.10.1935, Qupperneq 1

orfliWíiI)I*ií>0ÍiKS
43. tölublað.
Sunnudaginn 27. október 1935.
X. árgangur.
f»«fo1darprentmml<ya V t.

Davíð Stefánsson frá Fagraskógf:
Um Ólaf Davíðsson.
' ^uppvextinum dvaldi
jeg oft svo vikum
skifti á Hofi í
Hörgárdal, hjá afa mín-
um og ömmu, — for-
eldrum Ólafs Davíðs-
sonar.
Eftir að hann kom al-
íarinn heim frá Höfn og
settist að á Hofi, gafst
mjer því nokkur kostur
á að kynnast þessum ein-
kennilega og hljóðláta
manni.
Enda þótt jeg væri þá
barn að aldri, varð jeg
þess íljótt áskynja, að
hann var í ýmsum hátt-
ium ólíkur öllum, sem
jeg þekti.
Lærdóm hans og störf
lærði jeg síðar að meta.
Þeðar Ólgfur dvaldi
heima á Hofi, bjó hann
í suðurherbergi upp á
lofti, sat þar allan dag-
inn, og kom aðeins niður
til að borða, þegar á
hann var kallað, — og
talaði fátt. Það var eins
•og honum væri það óvið-
komandi, hvað gerðist á heimil-
inu og í sveitinni, við gesti ræddi
hann helst ekki, nema þá, sem
beinlínis komu til að heimsækja
hann.
Mig furðaði oft á því, hve þaul-
sætinn hann var upp á herbergi
sínu, þar lifði hann sínu lífi, einn
og sístarfandi. Mjer fanst ker-
stórar arkir og smáir
- búið í stórum borgum,
Seinasta myndin af Ólafi Davíðssyni. Grasatínan er gengið um græna skóga.
sá sama oy haaa rar með þcyar hami druknaði.l
bergi hans vera einskonar helgi-
dómur. Þar mátti enginn hafa
hátt, og enginn snerta við neinu.
Þá sjaldan að jeg kom þar inn
Jeg þóttist vita, að
hann væri lærðastur
allra, sem jeg hafði sjeð,
jafnvel lærðari en afi, sem las
gríska og hebreska doðranta sjer
til skemtunar. Af þessu hvoru-
tveggja urðu hugmyndir niínar
starði jeg hljóður á alt, sem fyrir um Ólaf miklar og auðmjúkar.
augun bar. Þar ægði öllu saman, En mest af öllu furðaði mig þó
en þó býst jeg við, að alt hafi ver- á einveru hans, og ef til vill var
ið í röð og reglu. það mikið hennar vegna, að jeg
Bækur og blöð lágu hj»r og þar, hugsaði nokkuð öðruvísi til hans,