Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1936, Qupperneq 1

Þorsteinn Jósepsson:
Hinn heilagi eldur.
EÐAN á Ólympíu-
leikunum stóð var
umferðin á fjöl-
förnustu götum
Berlínarborgar svo
mikil, að það var naumast liægt
að þverfóta þar. Utyfir tók ef
einhver hinna frægu íþróttamanna
átti þar leið um, því þá hópaðist
mannfjöldinn utan um hann til að
taka af honum ljósmyndir eða
safna rithönd hans, og það mátti
heita svo að umferðin stöðvaðist
alveg.
Fyrir utan hina frægu íþrótta-
menn eins og Owens, Lovelock,
Salminen o. ’ s. frv., sem hvergi
höfðu friðland fyrir ljósmyndur-
um og rithandasöfnurum, var
einn fátækur grískur bóndi sem
aldrei fekk stundlegan frið hvert
sem hann fór, eða hvar sem hann
sást, fyr en þýska stjórnin var bú-
in að láta undir hann bifreið —
og í henni ók hann síðustu dagana
sem hann dvaldi í Berlín.
&
Jeg var 2. ágúst á gangi niður
í Neue Kantstrasse og sá þá hvar
hópur fólks stóð í þyrping um-
hverfis miðaldra mann, hrukkótt-
an í andliti en með svört skær
og fjörleg augu. Fólkið var með
vasabækur og brjefspjöld á lofti
og beið þess að maðurinn skrifaði
nafn sitt á það, enda virtist hann
vera góðvildin sjálf og ljet enga
óþolinmæði á sjer sjá. Jeg leit á
Sveitadrengurinn,
sem vann Maraþonhlaupið.
Hitler heilsar Spiridon Luis.
eitt brjefspjaldið sem hann hafði
skrifað á, og þar stóð með ljótu
kræklóttu letri nafnið LUIS. —
Það var alt sem maðurinn kunni
að skrifa.
Hver er þessi frægi Luis? verður
mjer á að spyrja.
Það er Spiridon Luis, Þannig