Lesbók Morgunblaðsins - 26.11.1944, Qupperneq 3

LESBÓIv MORGUNBLAÐSINS
4G7
um skurðum, en eftir mun vcra
;ið grafa um i'jórum sinnum lcngri
aðalskurði. Lokræsi verða sctt mcð
JO m. millibili og hafa nokkur þeg-
ar vcrið grafin. Landið hcfir verjð
girt traustri girðingu. Sjálfsagt cr
að hraða öllum undirbúningi sem
mcst,, því að enda þótt mrkill kostn-
aður sjc samfara allri vinnu nú,
þá er hins að gæta, að með hverju
árinu, seni líður án aukningar trjá-
plöntuuppeldis, er dj'rmætum tíma
á glæ kastað. Gera má ráð fyrir,
að stöðin muni vcrða all dýr, þeg-
ur hún er upp komin með öllum
nauðsynlegum mannvirkjum. Mun
ngi fjarri Iggi að áætla stofnkostn-
jðmn um kr. 200.000 með nú-
gildandi verðlagi, en þa a hún líka
að geta gefið af sjer allt að tvær
fuilljónir trjáplantna árlega þegar
stöðjn er komin í fulla rækt.
Áður en skilist er við þetta at-
riði er rjett að taka tvennt fram.
Það er hréinasta neyðarúrræði að
taka upp innflutning erlendra
plantna cftir ófriðinn, nema þegar
um nýjar tegundir er að ræða, og
þá ætti fremur að flytja inn fræ
cn plöntur, þar sem þess er kostur.
Það er aldrei loku fyrir það skolið,
að ýmsir plöntusjúkdómar geti
liorist hingað með lifandi trjám og
plöntum. Ennfuemur tskal þess gqt-
ið. að það skiptir engu máli, hvar
trjáplöntur eru aldar upp hjer á
Jandi nema íyrsta anð eftir að
þær eru gróðursettar annars staðar.
Það er uppruni fræsins, sem allt
er undir komið, en gott eldi í
gróðrarstöð getur valdið of örum
vexti árið sem þær eru fluttar á
aðra staði. Þetta kemur þó varla
að sök nema þegar illa árar og
haustfT'ost leggjast snemma að.
InniL frjáfegunda
Óþari'i er að fjölyrða um nuuð-
syn á innflutningi erlendra trjá-
tegunda. í Arsriti Skógræktarfje-
lags Islands 194B er lýst þeim skil-
vrðum, sem hlíta verður við inn-
flutning erlendra trjáa og hverjir
möguleikar eru á því, að ýmsar
erlendar tegundir geti náð góðum
þroska hjer. Þar eru færðar Jíkur
fyrir því, að hjer megi rækta 15
barrtrjátegundir og 7 lauftrjáteg-
undir frá suðurströnd Alaska og
vesturströnd Noi'ður-Aiueríku. Enn-
fremur hafa bæði skógarfura úr
Norður-Noregi og lcrki frá Norð-
ur-Rússlandi gefið svo góða raun
á llallormsstað, að tilraunir með
]>au verða að haida áfrarii í stærri
stíl. Loks má bcnda á, að á aust-
urströnd Síberíu og allra syðst í
Suður-Ameríku má cf til vill finna
trjátegundir, sem vert væri að
reyna hjer á landi.
Eigi verður hjá því komist, að
töluverður kostnaður sje samfara
því að komast í góð sambönd til
íræöflunar \íðs vegar á jafn fjar
lægum stöðum og lijer er um að
ræða. Því ekki fæst fullkominn ár-
angur af innflutningi erlendra teg-
unda ncma mcð því að senda menn
hjeðan á þá staði, sem til greina
koma.
1 samabandi við innflutning og
gróðursetnipgu erlendra trjáa er
rjctt áð taká skýrt fiam, að hjer
;i landi getur eigi komið til mála
að tróðursetja þau a bersvæðy Til
þess að arangur náist, verður að