Lesbók Morgunblaðsins - 15.04.1945, Side 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
215
allt Þýskaland jafnharðan og Banda.
menn hernema |>að. TiL þessa hafai
Gyðingar verið bannfærðir og út-
skúfaðir í hinum hernumdu lönd-
um, en| nú eru þeir hreiknir af að
bera einkennismerki sín á almanna-
færi. Þegar jeg kom á skemtistað
Gyðinga í Briisseþ'varð jeg var við,
að fjölmargir hermenn, er báru ein-
kennismerki þeirra, voru ekki ,Gyð-
ingar. Er starfsemi þessi mjög vin-
sæl meðal hermanna, en þeir telja
skemtiatriðin þar miklum mun að-
gengilegri en á hinum venjulegu
skemtistöðum hersins.
Það vakti undrun mína þegar jeg
tók eftir því, að í Belgíu er engin
stofnun, sem hefur eftirlit með hag-
nýtingu vinnuaflsins, eins og á sjer
stað í Bretlandi Afleiðingin er sú,
að völ er á. nógum vinnukrafti til.
að starfa á gistihúsum, veitinga-
stöðum og við annan slíkan rekst-
nr, sem ekki getur talist nauð-
synlegur. Stundum varð jeg þess
var, að kvartað væri yfir því, að
Rretar og Ameríkumenn lokkuðir
til sín verkamenn með því að greiða
þeim hærri laun en almennt gerð-
ist. Annars staðar Arnr þessu þó
mótmælt.
Litlar skemmdir í Brússel.
ÞAÐ VAR mjer mikil tilbreyting
að koma frá London til annarra!
höfuðborgar, Briissel, þar sem litlar
sem engar skemmdir hafa átt) sjer
stað. Lituðu rúðurnar í St. Gudule
hafa sumar verið þaktai* með trjá-
borðum og nokkrar verið fluttar á
brott, en flestar eru óbreyttar eins
og þær áður voru. Mannekin Pis,
líkneskið fræga af litla drengnum
nakta á Grand Place, er með öllu
óskemmt. Jafnvel verslanir, sem
bera ]ensk nöfn, svo sem „Old Eng-
land“, og veitingahús sömuleiðis
með enskum nöfnum, hafa sloppið
algjörlega ósködditð. En hunangs-
kökubúðinar eru horfnar, og þær
fáu tóbaksbviðir, sem eftir eru, mega
heita tómar. Mjólk er ófáanleg,
nema dósamjólk og er hún mjög
leiðigjörn. Þá er það og mjög baga-
legt, að nýr fiskur sjest1 aldrei.
Yfir höfuð má þó segja, að al.
menningur í hinum stærri borgum.
Belgíu lifi í allsnægtum borið sam-
an við t. d. London og Manohester.
Ástandið er verra í Hollandi.
EN SNÖGG breyting verður sti-ax
þegar komið er yfir hollensku landa
mærin. llollensku bæirnir eru snotr-
ir og hreinlegir, ei^ íbúarnir þjást,
greinilega af vaneldi. Verslanir
mega heita þar tómar og berkla-
veiki mun vera orðin algeng. Hol-
lendingar eru stolt þjóð. Þeir
hafa aldrei gleymt Tromp s.jó-
liðsforingja og hernám . Þjóðverja
hefir komið mjög hart. niður á
þeim. En þrátt fyrir þetta virðist
hrifning Iíollendinga minni en
Betgíumanna yfir frelsuninni und-
an oki) Þjóðverja.
Eitt af því, sem mjer fannst
næsta nýstárlegt í Hollandi og'
Belgíu, var að ganga um sömu
gistihús, fkigvelli, hermannaskála
og önnur mannvirki, sem þýski
flugherinn hafðist við í, þegar hann
gerði hörðustu loftárásirnar á
London. Ef veggirnir í herbergjum
Palace Iíotel í Briissel mættu mæla,
gætu þeir sagt frá mörgu. Sama
máli gegnir'. um flugvellina í Eind-
hoven og Gilze, kaffihúsinu í Diest
og Louvain, strætin og torgin í
Antverpen. \
Sjerstaka athygli mína vöktu
flugvellirnir, sem þýskar flugvjelar
notuðu níutíu og sex nætur í röð>
til árása á London. Enn má sjá
þar (bjórstofur þýskra hermanna og
nöfn þeirra krotuð á veggina.
Uppáhald hermanna.
MARGIR breskir hermenn, sjer-
staklega flugmenn, hafa dýr í her-
búðum sínum og hafa á þeim mikiö
dálæti. I herbúðum flugsveitar
einnar, sá jeg geit, sem verið hafði
með flugsveitinni um langan ald-
ur. Geit þessi er hið mesta skað-
ræðisdýr; er hún mjög sólgin' í
áfengi. og á það til að verða þreif-
andi drukkin; jetur alt, sem tönn
á festir og veldur talsverðum skemd
umá ýmsumjútbúnaði. Foringi flug-
sveitarinnar sagði mjer, að í eina
skiftið, sem Billy, geitin, hefði
horfið í. heilan sólarhring, þá hafi'
sjö flugvjela verið saknað úr á-
rásarleiðangri.
Flugmennirnir eru því orðnir
mjög hjátrúarfullir gagnvart geit-
inn og gæta hennar eins og sjáald-
urs augna sinna.
Liðsforingjakhibbunum er fram-
úrskarandi vel stjórnað. Er það
mestmegnis að þakka irianni ein-
um, jsem Tony heitir. Var hanu
áður á Savoy-hótelinú í London.
Nú er hann nefndur Roncetti lið-
þjálfi. Skyldustarf hans er fólgið
í því, að fylgjast með sóknarherj-
'Unum og sjá um að/vistlegum sam-
komustöðum sje komið Upp jafn-
harðan. Hann hlýtur að hafa átt
mjög annríkt síðustu vikur. Það
er gaman að s.já liðþjálfa seg.ja
herforingjum fyrir verkum, skipa
þeim t. d. að bíðaj þangað til sæti
losnar fyrir þá.
Frábært starf herlögreglunnar.
EN SLÍKT er ]ió alls ekki óal-
geiigt. Yfirforingjap verða skilyrð-
islaust að hlýða boði og banni her-
lögreglunnar. Á vígstöðvunum varð
jeg vitni; að hinu ágæta starfi her-
lögreglunnar. 1 eldlínunni standa
lögreglumennirnir ótrauðir á verði
sínum og stjórna umferðinni, á-
kveðnir og' rólegir, rjett eins og
þeir stæðu á krossgötum í London
á friðartímum; þó vita þeir, að
einmitt krossgötup eru helstu skot-
mörk Þjóðverja, bæði flugvjela og
stórskotaliðs. Jeg veitti athygli ein-
um .þessara herlögreglumanna, í
i Framh. á bls. 224