Lesbók Morgunblaðsins - 12.01.1947, Blaðsíða 1

1. tbl.
Jltofgtiiiirlaft 0 im
Sunnudagur 12. janúar 1947.
■ XXII. árg.
Ii*{ol<tRrpr«uUmlðj» Lt
MEÐ UNGFRÚ í ÖRÆFAFERÐ
í JÚLÍMÁNUÐI sumarið 1999
kom hingað til lands ensk kona, Miss
Smith, i þeim tilgangi einum að ferð-
ast umhverfis Vatnajökul. Hafði hún
heyrt, að engum manni hefði telvist
að komast á þeim tíma árs yfir árn-
ar, sem falla austur og norður úr jökl-
inum, og jafnvel hefði annar eins
ferðamaður og Þorvaldur Thorodd-
sen, orðið að snúa aftur hjá Jökulsá
á Dal, þegar hann ætlaði að ferðast
meðfram austurbrún jökulsins. Fanst
henni því að það mundi verða mikil
frægðarför, ef sjer tækist að komast
alla þessa leið og var ákveðin í því
að gefast ekki upp fyr en í fulla hnef-
ana.
Það er alveg rjett, að i júlí og ágúst
eru venjulega svo miklar jökulleysing-
ar, að kunnugir telja að ófært sje
með öllu yfir þær nöfnurnar Jökulsá
á Dal, Jökulsá á Brú og Jökulsá á
Fjöllum, og jökulkvíslar þær, sem í
þær renna. Engin þekt vöð eru á
ánum því að þær breytast frá
ári til árs, nýar kvíslar myndast o|
aðalvatnsmagnið kemur undan jökl-
inum sitt á hvað. Ef miklir hitar eru,
brjóta þær jökulinn eins og gler, og
ryðjast fram með jakaburði og kast-
ar flugstraumur jökunum sitt á hvað
með dynkjum og brestum. Sumir jak-
arnir sporðreisast, aðrir fara í kaf og
kastast svo upp úr straumnum
nokkru neðar eins og kólfi sje skotið;
enn aðrir myljast sundur í þessum
Árni Óla skráði eítir frásögn
Stefáns Filippussonar
t
/ Skajtártungu.
hamförum og mylsnan úr þeim fyllir
upp á milli sem þykkui*grautur. I’á
er engri lifandi skepnu þar fært yfir
nema fuglinum fljúgandi og ferða-
maðurinn er heppinn ef hann er ekki
kominn inn á milli ánna, þegar þær
tryllast svo.
ÞEGAR Miss Smith kom hingað
sneri hún sjer til Geirs H. Zoéga og
bað hann að útvega fylgdarmenn,
hesta og ferðaútbúnað. Sneri Geir
sjer þá til Stefáns Filippussonar frá
Kálfafellskoti og bað hann að vcra
aðalfylgdarmann, en bróður sinn,
Kristján H. Zoéga, ætlaði hann að
senda með sem túlk og aðstoðarmann.
Stefán var orðinn svo kunnugur land-
inu og ferðalögum, að hann vissi að
þetta var hin inesta háskaför, og af-
sagði að fara nema hann fengi góðan
og æfðan ferðamann með sjer. ífann
sagði sem svo:
— Það getur vel verið að jeg drepi
mig í einhverju jökulvatninu, og
hvernig eru þau þá stödd, kona og
\