Lesbók Morgunblaðsins - 31.08.1947, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUN BLAÐSINS
255
10 km
HOFSJOKULL
Topographische Skizze
des
Hochlandes zwischen
iHofs* und Langjökull
in Island
Rannsóknarsvœöiö milli Langjökwis og Hofsjökuls
"LÁNGJÖKULl
lega 3—4 klukkustundir uppi á hverju
íjalli við mælingar og stundum miklu
lengur. Var það illt verk og erfitt að
rogast með mælingatækin, þar sem
ekki var hægt að koma hestum við,
því að þau voru mjög þung. Því var
farið með hestana þar sem komist
varð, t.d. upp á hátind Kjalfells.
í sjö vikur lágu þeir við þarna á
Hveravöllum. Veður var yfirleitt
mjög hagstætt allan tímann, sólskin
flesta daga, en kalt um nætur, svo aö
jörð hrímaði.
Alltaf var lagt af stað kl. 7 að
morgni, en þegar komið var í tjald-
stað, fóru þeir þýsku í tjald sitt og
heldu þar kyrru fyrir og vissi Stefán
ekki hvað þeim leið, nema jð þeir
væri að vinna þar að athugunum sín-
um. Ekki skildi hann þýsku, og vissi
því ekki hvað þeir töluðu um sín á
milli, en Iwan skildi og talaði íslensku.
Hveravatn höfðu þeir til matar og
drykkjar allan tímann, og Varð gott
af. Ekki hu^suðu Þjóðverjarnir piikið
um eldamennsku, nema hvað þair suðu
sjer grauta og steiktu flesk. Kaffi
drukku þeir aldrei. Stefán bregður því
við hvað þeir hafi gætt mikils þrifn-
aðar í tjaldstað; ekki mótti fleygja
svo miklu sem brjefsnifsi, alian úr-
gang, hverju nafni, sem nefndist, varð
að grafa niður. Sáust því ekki önnur
merki dvalar þeirra bæði sumurin, en
bælin undan tjöldunum. Segir Stefán
að mikill munur haíi verið að sjá þann
frágang, og ummerki annara, sem
víða höfðu tjaldað á þessum slóðum,
því að þar var fullt af rusli, ryðguð-
um pjáturdósum, glerbrotum, drusl-
um úr pappakössum, beinum o.s.frv.
HEIMSÖKN
Heldur fannst Stefáni dauflegt
þarna á f jöllunum að umgangast ekki
aðra, en þessa tvo útlendinga. En
einu sinni komu þó gestir. Voru það
þeir Árni Jónsson frá Múla, síra
Tryggvi Kvaran á Mælifelli og fylgd-
armaður þeirra, Stefán Björnsson frá
Sauðárkróki.
Þetta var fyrri hluta nætur. Veður
var þá vont, aldrei þessu vant. kulda-
næðingur, þoka og rigning. — Voru
ferðamennirnir illa til reika, mjög
hraktir og blautir af regni og viður-
eigninni við Blöndu. Auk þess höfðu
þeir villst í þokunni og komu þess
vegna svo seint til Hveravalla.
Stefán vildi taka sem best á móti
þeim eins og siður er á íslandi og
bjóða þeim inn, en ekki voru önnur
húsakynni en hesthúsið. Þar var upp-
hækkaður bálkur fyrir menn og kom-
ust þeir allir fyrir og voru fegnir að
komast úr vosklæðunum. En Stefán
gaf þeim brennandi heitt kaffi og fór
síðan með vosklæðin og breiddi þau á
heitt hverahraunið svo að þau þorn-
uðu um nóttina, en hafði einhverjar
tuskur yfir þeim, svo að ekki rigndi
í þau.
Morguninn eftir varð Stefán að vera
snemma á fótum, því að nú ætluðu
þeir þýsku að fara austur á Hofsjök-
ul og vera þar að mælingum 3—4
daga. Höfðu þeir tvo klvfjanesta,
annan undir koffort, en hinn undir
mælitækin. Stefán vildi ekki vekja
hina þreyttu ferðamenn, en skildi eft-
ir kaffi handa þeim. Fór hann svo með
Þjóðverjunum austur að Hofsjökli, en
þar voru engir hagar, svo að hann
varð að fara með hestana aftur til
Hvcravalla og kom þangað seint um
kvöldið. Þá voru ferðamennirnir
horfnir og vissi Stefán ekki meira um
ferðalag þeirra. En þetta voru einu
mennirnir sem fóru yfir Kjöl meðan
þeir voru þarna og aðrir komu þar
ekki, því að þá var ekki farið að tíð-
kast að fólk færi í skemmtiferðir til
Hveravalla.
Frh.
V ^ ^ ^ ^
^Jóíenóhan
Vegna þess að prentvilla varð i
vísu síra Gunnars Pálssonar í sein-
ustu Lesbók, er hún prentuð hjer
aftur:
íslenskan er eitt það mál
sem allir lærðir hæla,
og aldrei mun þín auma sál
annað fegra mæla.