Lesbók Morgunblaðsins - 30.05.1948, Blaðsíða 1

19. tölublaö
Iovgaiiltffitotit0
Sunnudagur 30. maí 1948

Sjera Jakob Jónsson:
f
UTTORMUR SKÁLD
EKKl man jeg, hvena:r íundum okkar
Guttorms bar fyrsí saman. Jeg mun
eftir honum í heimsókn hjá okkur í
Vatnabygöum og heima hjá [icirn
lijónum í Riverton, á Þjóðrækni' þingi
i VVinnipeg, og mig minnir jeg lika
sjá hann á kirkjubi.igi í Árborg og
Ieiksýningu einhversstaöar í Nýja-
íslandi. En þaö gildir einu, hvar mað-
urinn sjest. Iiann hlýtur að verða
minnisstæður fyrir margra hluta sak-
ir. Fyrst og fremst er hann hreinn og
ómengaður íslenskur sveitarmaður, og
harla ólíkur því, að hann hafi nokk-
urn tíma komið til Ameríku. 1 öðru
lagi er hann eins og hver annar
kandadiskur bóndi af norrænum stofni
og harla ólikur því að vera mennta-
maður eða unnandi íagurra lista. Og
í þriðja lagi er ómögulegt að vera
með honum í samkvæmi eða í góð-
vinalióp, án þess að finna, að þarna
er viðkvæm og þróttmikil skáldsál,
sein getur ýmist mýkst eða harðnað
eftir því, sem tileíni gefst til. Barns-
leg hrifni, grimm vandlæting, biturt
skop og græskulaus kímni sýnist allt
eiga jafnt heima á tungu þessa
manns. Frá samverustundum okkar
eru mjer minnisstæð nokkur smáat-
vik, sem mjer finnst Ij sa bæði mann-
inum og skáldinu. Slík atvik hafa ef til
Guttormur J. Guttormsson og jjölsky'da.
vili mlnni þýðingu, þegar sagt er frá
þeim, slitnum úr samhengi við um-
hverfið, og hin lifandí persóna skálds-
ins er ókunnug þeim, sem rætt er við.
Jeg man best eftir Guttormi þegar
hann kom vestur úr íslandsför sinni
árið 1938. Hugur hans var fullur af
fögnuði, svo barnslega djúpum, að eng
in orð gátu iýst. Hann var hrifinn af
íslandi, og ef til vili mest snortmn af
því, sem ílestir aðrir telja Island
skorta á við önnur lönd. Hann hafði
orð á því við mig að fyrra bragði,
hversu ranglátt það væri að telja land
ið gróðurlítið. „Gróðurinn er ekki
hár“, sagði hann. ,,En horfðu upp
eftir fjallshlíðunum, og allsstaðar þar
sem nokkur silla er i klettunum, þar