Lesbók Morgunblaðsins - 28.08.1949, Blaðsíða 8

380
LESBÓK MORGUNBLAÐSTNS
isfræðingur, sem fyrstur manna
benti á þetta. Hann hjet Charles
Eugéne Guye og dó 1942. Þetta lög-
mál hjálpar oss til að skilja margt,
og komast hjá því að gera ýmsar
alvarlega rangar heimspekilegar
ályktanir.
(Úr Human Destiny).
4/ ;W íW
Úr brjefi
frá Eiríki Magnússyni meistara í
Cambridge til Steingríms Thorsteins-
sen 1885: „Hafi maður fast princip
(stefnu) þá fær maður aldrei aðra til
að skilja það eða fallast á það, ef mað-
ur er altaf að venda því við, eftir þvi
sem mótstöðumenn beinast að mönn-
um til að fá því eytt. Sje principið á
órækum gi-undvelli staðfest, þá á að
halda því fram fast og þjett, ósveigjan-
lega, hvað sem vjeiað kann að vera
hinum megin. í þessari principfcstu
liggur ait bolmagn þeirra, sem ekki
hafa harðara gegn hörðu að beita en
röksemdum sannleikans. Það er hið
eina, sem mótstöðumennirnir virða; að
hringlandanum hlæja þeir.“
Hrædd við gesti
Árið 1821 braut hvalveiðaskip i isi
undan Grænlandi. Það var frá Holt-
setalandi. Komust menn 45 í báta og
var einn piltur 11 vetra. Þeir náðu vist-
um og brutust lengra en 50 rastir gegn-
um is, og komust ailir upp á Skaga og
að koti nokkru; urðu votir cr þeir lenlu;
en kari og kerling, er þar bjuggu fyrir,
hræddust og luktu að sjer. Bvutust þeir
þvi í útiskemmu og stóðu þar um nótt
og kóf marga, en einn varð ei ferða-
fær að sinni. Siðan varð þeim veittur
beini sem varð af Skagamónnum og
margir urðu til að gefa þeim, helst i
Skagafirði. Schram kaupmaður í Höfða
tók þá alla í hús, og fengu þeir sjer
hesta síðan og komust suður (Árb.)
Stórt kúabú
Eftir biskupsvísitasíu frá 1446 telur
sjera Gamli Björnsson, ráðsmaður á
Reynistað, fram (heima á klaustri
sjálfu); 50 kýr, 30 kálfa, 18 vetur-
gömul haut geld, 10 kvígur veturgaml-
ORLOFSFERHIR hafa verið með nokkuð öðrum hætti í sumar en að undan-
förnu. Fjökla fólks gafst kostur á h'i að skreppa nieð „Heklu“ til Skotlands,
og svo cr hitt áberandi. Iive margir hafa nú fcrðast mcð flugvjclum. En þetta
fólk, scm hjcr sjcst á tnyndinni, kaus að haga ferðum sínum svo, að það gæti
skoðað scm flcsta fagra staði á landinu. Það sló sjcr saman um stóra bíla,
bafði mcð sjcr vistir og tjöld og viðlcguútbúnað, og dvaldist svo cins lcngi
á hvcrjum stað cins og það lysti og var ckki upp á aðra komið mcð mat og
gistingu. Hjcr licfur það slegið tjöldum í hinni fögru Atlavík i Hallorms-
staðaskógi.
ar, 14 kvígur tvævetrar, 15 naut tvæ-
vetur, 2 graðunga þrevetra, 67 uxa
þrevetra, eða samtals 206 nautgripi.
Arnþór á Sandi
í Aðaldal var meðal hinna merkustu
kunnáttumanna i Norðurlandi á se.ytj-
ándu öld. Var hans oft lcitað til þess
uð fyrir koma afturgöngum og send-
ingum og veittist nonum það venjulega
auðvelt. Aðeins einu sinni er sagt að
liann hafi átt í vandræðum með send-
ingu er sótti að stúlku nokkurri. Varð
|>að seinast fangaráð hans að hann
hleypti sendingunni i lærið á sjer, konu
sinni og dóttur, og voru þau öll hölt
upp frá því.
Fyrsta búnaðarþing
hjer á landi var haldið í tReykjavík
fyrir 50 árum. Gekst Búnaðarfjelag ís-
lands fyrir því, en það var stofnað
þetta sama ár (1899) upp úr hinu
gamla „Húss- og bústjórnarfjelagi Suð-
uramtsins". Búnaðarþing þetta sóttu 12
fulltrúar og var þar kosin fyrsta stjórn
fjelagsins og varð Halldór Kr. Frið-
riksson fyrsti forseti þess.
Heimsvjelin
Ef vjer athugum gang heimsvjelar-
innar, eins og hún birtist oss nú á dög-
um, verðum vjer þá ekki að játa, að
eitthvað meira en lítið óJag hljóti á
henni að vera? Margir vilja taka hana
sundur og setja hana saman á annan
hátt. En mundi ekki sú umbótin verða
best og varanlegust, að liver maður
kappkostaði að finna, hvert hans hiut-
verk væri í vjelinni, og leysti það svo
samviskusamlega. af hendi sem hann
gæti, í fullri meðvitund þess, að vera
samverkamaður guðs og að guð má
ekki án hans vera, hve litilfjörlegt scm
honum kann að þykja hlutverk sitt
(Har. Nielsson).
60 ár
eru nú síðan að fullgerður var þjóð-
vegurinn milli Reykjavíkur og Kol-
viðarhóls. Stóð fyrir því verki norskur
vegaverkfræðingur, Hovdenak að
naíni.