Lesbók Morgunblaðsins - 17.06.1951, Blaðsíða 3

Lesbók Morgunblaðsins - 17.06.1951, Blaðsíða 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 319 urðsson i lifanda lífi. Þvi var ekki annars kostur fyrir þá, en að fara eftir myndum af Jóni. Þórarinn heitinn valdi sjer þá aðferð, að gera eftirmynd af mynd þeirri, sem var og er f Alþingishúsinu, máluð að Jóni lifandi, eftir danska málarann Molbeck. En Ásgrímur valdi hinn kostinn að mála sjálfstæða mynd af forsetanum, eftir þeim ljósmyndum, sem hann gat aflað sjer, og taldi rjettast að hafa sjer til leiðbeiningar. Þennan vetur hafði Ásgrímur vinnu- stofu sina í Vinaminni við Mjóstræti. Mjer var kunnugt um að hann vann lengi að forsetamyndinni. Heimsótti jeg hann nokkrum sinnum og hafði þá í fyrsta skifti tækifæri til að kynnast verki listmálara. DOMNEFNI) Þegar svo langt var komið að yið í samskotanefndinni þurftum að fá úr- skurð um, hvora myndina við ættum að taka handa skólanum, fengum við 5 menn í dómnefnd, til þess að úr- skurða það. Voru það þeir Tryggvi Gunnarsson, hann var formaður í minn- isvarðanefndinni, Þórhallur Bjarnarson biskup, Klemenz Jónsson landritari, Steingrímur Thorsteinsson rektor og Indriði Einarsson. Asgrímur Jónsson verðlagði sína mynd á 300 krónur. En þareð mynd Þórarins var „kopía'1, vildi hann ekki taka hærra verð fyrir hana cn kr. 250. Dómnefndin vaidi mynd Þórarins. Hef- ur hún siðan í þessi 40 ár, verið í há- tíðasal Mcntaskólans. Það mun vera fyrsta málverkið, sem þangað kom. Tryggvi Gunnarsson sagði mjer sið- ar, að hann einn af dómnefndarmönn- um hefði kosið mynd Ásgrims. Þegar litið er á þa$, hvað gerst hefur í islenskri málaralist á þeim 40 ár- um, sem síðan eru liðin, hugsa jeg oft til þess, að þá voru hjer aðeins tveir hstmálarar. Og það sem meira var. Menn töldu eðlilegt, að þeir myndu ekki verða öllu fleiri næsta mannsald- urinn. ERFITT IIM ÖFLUN BLÓMA Frá undirbúningnum að þessari há- tíðarstund í Mentaskólanum fyrir 40 árum, er mjer þetta einna minnisstæð- ast: Þá voru ekki blómabúðirnar i Reykja vík á hverju strái. En okkur fanst nauðsynlegt, að skrcyta hina veglegu Jón Sigurðsson, litil líkneskja, cr Einar Jónsson gerði 1911. samhhoa írummynií af líkncskjunni á Austurvelli. Myndin er nú eign fru líorghildar Björnsson. mynd, þegar hún vrði afhent skólan- um. Þá var það siður hjer í Reykjavík þegar mann vanhagaði um blóm, til skreytingar, að gengið var í hús til þeirra, sem höfðu gluggablóm og betl- að út af þeim, sem fyrir hendi var. Tveirn dögum áður hafði jeg lagt í ferðalag urn bæinn, ásamt hinni hjálp- söpiu konu, frú Cathincu Sigfússon. Á þeim árum bjuggu þau hjón i Menta- skólanum, Jóhannes Sigfússon kennari og frú hans Cathinca. Þau voru bæði altaf boðin og búin til þess að rjetta okkur skólapiltunum hjálparhönd, hve- næa- sem við leituðum til þeirra. Við frú Cathinca höfðum komist að þeirri niðurstöðu að rjettast væri að leggja aðaláhersluna á að safna bláum seneraríu-blómum til skreytingar á for- setamyndinni. Það var bláhvíti litur- inn, sem okkur fanst mest viðeigandi. Svo var að ganga um göturnar og skima upp í glugga, til að komast á snoðir um hvar væri seneraríur fyrir hendi. Suddarigning var þennan dag og ákaflega ömurlegt að ganga um göturn- ar. Við byrjuðum, man jeg, í Þing- holtsstræti og Ingólfsstræti, fórum svo um Skólavörðustíginn og Laugaveginn. Leiðangur okkar endaði langt inni í Skuggahverfi. Ekki man jeg hvar. Þá vorum við búin að safna saman það mörgum seneraríu-bJómum í pappirs- poka, sem við höfðum meðferðis, að okkur fanst að skreytingarþörf forscta- myndarinnar gæti orðið fuilnægt. Ekki man jeg hvort við höfðum nokkra aura meðferðis, eða buðum nokkra borgun fyrir blómin, eða þess væri óskað. Mjer er nær að halda að svo hafi ekki verið. En á sumum heim- ilum man jeg cftir að okkur var tekið með innilegum fögnuði. Fólki þótti vænt um að fá tækifæri til að leggja fram þennan Jitla blómaskerf úr stofunni sinni til hátíðahaldsins. HÁTÍÐAHÖLDIN hefjast Þennan 17. júní morgun, er jeg var snemma á ferli um bæinn, var skreyt- ingin á myndinni eftir. Leysti frú Cathinca hana af hendi með sinni ein- stöku alúð og smekkvísi. Bekkjunum var raðað í salinn eins og þurfti fyrir hinn tilsetta tíma, og alt í lagi. Nokkrir æðstu embættismenn þjóð- arinnar komu þar, kennaralið skólans alt að sjálfsögðu og flestir nemendur. En mig minnir að tiltölulega fáir gestir hafi verið þarna aðrir. Voru þeir ckki fleiri en svo að þeir rúmuðust vel á bekkjunum i salnum. Frú Cathinca Sigfússon

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.