Lesbók Morgunblaðsins - 02.12.1951, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
569
Hafið þið orðið vör við
DRAUGA
ar sjúklinganna og ills aðbúnaðar.
Varlega skyldu þeir, sem vaxa upp
í hóglífi nútímans, liggja hinum
viðkvsema líknanda á hálsi, þótt
honum yrði á að súpa full djúpt á
skálum Bacchusar til þess að herða
sig upp og breiða yfir vanmátt sinn
í því að mæta hinum fjarstæðu-
kendustu erfiðleikum.
Reynslan sýnir að engum er hætt
ara en læknum að leita huggunar
Bacchusar, enda þótt fáum sje bet-
ur kunnugt hið kuldalega innræti
hans.
Læknar geta einir allra sjaldnast
beðið byrjar þótt veður og færð
hamli, ef nokkur fylgdarmaður
fæst til þess að leggja á tæpasta
vaðið. Þó byrjar venjulega mestur
vandinn fyrir þá, þegar fylgdar-
maðurinn má ganga til hvílu.
Af eigin raun get jeg borið um
það að ekki er ætlast til þess að
læknir bíði byrjar. Einu sinni var
símað til mín í stórhríð og harð-
viðri og jeg beðinn að vitja konu,
sem veik var af heimakomu.
Mjer var vel kunnugt um það
að veður var ófært og jafn kunnugt
um að læknir mætti ekki afsaka
sig með því. Sá sem við mig talaði
var sonur veiku konunnar, harð-
duglegur maður á besta aldri. Jeg
stakk upp á því af klókindum, að
hann kæmi sjálfur og sækti lvf
handa móður sinni. En þá hraut
ósjálfrátt fram úr honum að veður
væri alveg blindófært bæja á milii
og ekki hundi út sigandi. Urðu svo
báðir ásáttir um að sitja kyrrir, en
sýrubakstur dugði konunni.
Það má telja vafalaust að Ólai'ur
læknir hefði ekki hikað við að
leggja út í stórhríðina og jafn vafa-
laust að honum hefði tekist með
karlmennsku sinni að komast alla
leið til sjúklingsins, þótt jeg og son-
ur konunnar teldu það með öllu
ófært.
Vafaminst af þessu er þó það, að
F Y RI R nokkru birti ameríska
frjettastofan Associated Press eft-
irfarandi áskorun í öllum blöðum
í Bandaríkjunum:
— Sendið oss upplýsingar um
það ef þjer verðið vör við drauga-
gang. Vjer óskum að fá upplýs-
ingar um alt, sem skeður heima
hjá yður, eða í nágrenni yðar og
er svo dularfult, að ekki er hægt
að skýra það eftir þektum náttúru-
lögmálum.--------
Það var ekki búist við því að
mikill árangur yrði af þessu. Marg-
ir halda að draugatrú sje þegar
horfin meðal mentaðra þjóða, og
það hafi verið hún, sem kom
draugasögunum á gang. Hjátrú og
hindurvitni hafi verið besta gróðr-
arstía fyrir slíkar sögur.
En reyndin varð önnur. Sögurn-
ar dreif að úr öllum áttum, og sje
miðað við hve margar þær voru
og höfðu víða gerst, þá er engu
líkara en að undarlegir fyrirburð-
ir sje að gerast um öll Bandaríkin
enn. Sögumenn segjast vera reiðu-
búnir að staðfesta frásagnir sínar
með eiði um það að þeir hafi sjeð
drauga eða afturgöngur og heyrt
í þeim, og að þeir hafi sjeð hluti
færast úr stað, án þess að nokkur
menskur maður kæmi við þá.
Sumum kann nú að virðast sem
slíkar sögur sje hjegóminn einber
og megi því ekkert mark taka á
utan úr stórhríðinni, myrkrinu og
kuldanum hefði hann borið með
sjer birtu og yl í bæinn og breytt
þar kvíða og þögn í hlátra og sköll.
Slík var æfi Ólafs læknis og æfi-
starf.
þeim. En hinn frægi eðlisfræðing-
ur, Richard C. Darnell, forseti sál-
arrannsóknafjelagsins (Society for
Parapsychology) er þar á annari
skoðun. Hann telur sögur þessar
mjög merkilegt rannsóknarefni.
Hann furðar ekkert á því að slíkir
fyrirburðir gerast, en hitt vakti
undrun hans hve geisilegan árang-
ur þessi áskorun frjettastofunnar
bar.
Darnell er nú hálffimtugur að
aldri, alvörumaður og enginn veifi-
skati. Hann er lærdómsmaður
mikill, eins og best má sjá á því,
að bandaríska stjórnin fól honum
1946 að vera vísindalegur ráðu-
nautur kínversku stjórnarinnar.
Nú rekur hann sjálfur vísindalega
leiðbeiningastarfsemi í Washing-
ton.
— Þegar talað er um dularfulla
íyrirburði, skiftast menn venjulega
í tvo hópa, segir hann. Menn, sem
eru öfgafullir í trúmálumi og kredd
-um gleypa venjulega við sögun-
um, en svo eru aðrir, sem éngii
vilja trúa og telja alí þesskonar
vitleysu. Jeg lít á þetta frá sjónar-
miði vísindanna og er jafnan reiðu-
búinn að rannsaka Internig á þess-
um fyrirbærum stendur. —
Það var út írá þessu sjónarmiði
að hann stofnaði sálaríannsókna-
fjelagið fvrir tveimur árum. í því
íjelagi er öll hjátrú bannfærð,
enda eru fjelagsmenn flesfir víg-
indamenn og fimti hv'er þeirra hef-
ur doktorsnafnbot. Fjclagið hcklur
uppi rannsóknum á íjurhrifum .gg
skygni, en sjerstaklega hefur það
kappkostað að rannsaka hvgð niuni
vera til í sögum um búálfa og
lreimilisdrauga, scm gcra allskunar