Lesbók Morgunblaðsins - 14.09.1952, Blaðsíða 4

432
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Drangarnir hjá Hítardal, líkastir nátttröllahöndum, sem dagað hefir uppi. —
Takið eftir aiidlitunum á klettunum.
legsteinn hans, sem enn er í Hítar-
dal.
Steinn Jónsson, síðar biskup,
þjónaði Hítardal um þriggja ára
skeið eftir hann, en þá kom þangað
hinn mikli fræðimaður séra Jón
Halldórsson, faðir Finns biskups.
Þjónaði hann Hítardal frá 1691 til
1736.
Seinasti prestur í Hítardal var
séra Jónas Guðmundsson 1872 til
1876.
---^------
Mörg einkennileg náttúru fyrir-
brigði er að sjá hér í Hítardal. —
Suður af bænum rísa upp af jafn-
sléttu tveir klettar miklir, sem
kallaðir eru Drangar. Tilsýndar er
mannsmynd á báðum, og eðlilegra
hefði virzt' að þjóðtrúin kallaði
þessi steinrunnu tröll Hít og Bárð,
heldur en myndirnar á kirkjustein-
unum. Það er engu líkara en að hér
sé jötnahjón og hafi verið á leið
þvert yfir dalinn, jötunninn á und-
an, en skessan á eftir.
Kippkorn suðaustur af bænum
er sandsteinsklettur allhár og ein-
kennilega veðraður og blásinn. —
Hann heitir Nafnaklettur. Og sann-
arlega er það réttnefni, því að flest-
ir ferðamenn, sem í Hítardal hafa
komið, hafa rist þar nöfn sín eða
fangamörk í mjúkan sandsteininn.
Er kletturinn allur útkrotaður hátt
og lágt*og væri það ærið verk, ef
skrá ætti, allt, sem á honum stend-
ur. Sjálfsagt eru margar elztu rist-
urnar af máðar, því að bergið er
lint víðast hvar og veðrast árlega.
Ekki veit eg hvaða ristur sjást þar
elztar, en þar hefur Ebenezer
Henderson skráð nafn sitt með
hebrezkum stöfum árið 1815. Lang-
flest eru nöfnin frá þessari öld.
Uppi í Bæarfellinu eru margir
■hellar, en merkastir þeirra eru
Fjárhellir og Sönghellir. Svipar
þeim til annarra sjálfgerðra mó-
bergshella, að í þeim eru afhellar
og skútar og skot upp um alla
veggi, þar sem bergíð hefur verið
linast og því veðrazt mest. Þeir eru
upp undir efstu brún fellsins.
Sönghellirinn dregur nafn sitt af
því, hve vel tekur undir í honum,
líkf og í nafna hans hjá Arnarstapa
á Snæfellsnesi. En þó eru þessir
hellar að ýmsu ólíkir að lögun. —
Þessi hellir er tvídyraður og er þar
komið inn í háan forhellli og er
bjart þar inni. En uppi í berginu
er afhellir allstór og reglulegur.
Þar er niðamyrkur og verður hann
ekki skoðaður nema menn hafi ljós
með sér. Fyrir hundrað árum vott-
aði fyrir einhverjum rúnum og
myndum í helli þessum, en voru
þá orðnar svo máðar að þær voru
óskiljanlegar og nú munu þær að
mestu eða öllu horfnar.
Fjárhellirinn er þar skammt frá.
Er svo sagt í sóknarlýsingu að hann
sé 21 alin á lengd inn í botn, en 27
alnir þvert um innan við dyrnar.
Að norðan er afhellir, en á móti
dyrum uppi í berginu er skvompa
3 alnir á breidd, 4 alnir á lengd og
3 alna há.
Konrad Maurer segir að þarna í
fellinu sé tveir hellar, sem heiti
Paradís og Víti, en hann gat ekki
fengið neinar upplýsingar um það
hvernig á þeim nöfnum stóð. Þetta
eru ekki nema smáskútar og við
gleymdum alveg að líta á þá.
—-4^ —
Degi var tekið að halla þegar við
komum að Hítardal og enn áttum
við langa leið og erfiða fyrir hÖnd-
um, því ákveðið var að fara inn
að vatni og gista þar í gangna-
mannakofa um nóttina. Akveginn
þrýtur hjá Hítardal, en þó var af-
ráðið að freista þess að komast
nokkuru lengra á bílnum, þar sem
hann var hár og sterkur og með
drifi á öllum hjólum. Var svo
klöngrazt inn fyrir fellið. Eru þar
vikursandar með köflum, en svo
tekur hraun við. Og eftir að hafa
sneitt nokkra stund milli klapo-
anna komum við að klifi, sem var
algjörlega ófært fyrir bílinn. Var
nú ekki um annað að gera en skilja
við hann og leggja allan farangur-
inn á bakið, svefnpoka og bakpoka.
Og svo var lagt á stað inn í
hraunið. Það er tröllavegur og við
vorum hálfa aðra klukkustund að
ganga upp að Hólmi, þangað sem