Lesbók Morgunblaðsins - 14.06.1953, Blaðsíða 11

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
er garðurimi geisivíður. En um-
hverfis er síki, sem áin Tejo fellur
í. Er það ekki á mínu valdi að
lýsa þessum garði svo, að lýsing
in geti geíið neina hugmynd um
hann. Skulum vér því heldur gang:
inní höllina og svipast þar um.
Þar er þá fyrst anddyri mikið
og í því stendur forniálegur vagn.
l-’að er ekki að furða. því að hann
er kominn til ara sinna og er nú
orðinn l'orngripur. Þetta er drottn-
ingarvagninn, vagninn, sem henn-
ar hátign ók í milli Madrid og
Aranjuez. Inni í vagninum, sem
auðvitað er lokaður, er hægindi
hennar mjúklega útbúið með flos-
sessum. Til hliðar við það er sæti
fyrir hirðmey, og annað sæti fyr-
ir hirðmey aftur í gegnt drottning-
arsætinu. En til hliðar við það er
alveg sérstakt sæti. Það er kamar
drottningarinnar, því að auðvitað
gat hún ekki farið út úr vagninum
til þess að sinna þörfum sínum,
þegar slíkt kallaði að hjá henni
eins og hverjum öðrum dauðlegum
manni.
Uppi á lofti eru svo hallarsal-
irnir og er þar svo ofboðslegt óhóf
í herbergjaskrauti, að mesta furða
er ef nokkur maður hefir getað
haldið heilum sönsum að búa við
slikt prjál, glóandi gull og ofsa-
fengna liti. En margs konar lista-
verk eru þarna líka, og hefir þar
verið saínað saman svo mörgum
dýrgripum, að þeir verða ekki
metnir til neins verðs. Þar er
damask víða á veggjum, stórkost-
legar krystals ljósakrónur í lofti
og fjórar fornar klukkur, sín af
hverri gerð og sín á hverjum vegg
í flestum herbergjum og ganga all-
ar enn. Á einu herbergi eru vegg-
ir fóðraðir með platínu. Svo er
kínverski salurinn, þar sem bæði
loft og veggir er þakið með postu-
línsmyndum í kínverskum stíl og
eru engar tvær myndir eins. Þá
eru þar hljómlistarsalir, hásætis-
Þessar tvær myndir eru úr hinum
fagra hallarffarði.
salur, mótttökusalir, veislusalir o.
s. frv. og verður ekki á milli séð
hvar óhófið er mest. Þá eru svefn-
herbergi konungs og drottningar
ekki óglæsileg. Þar eru rúm úr
dýrasta viði og kórónur yfir. Her-
bergin eru sitt á hverjum gangi,
en innangengt er þó milli þeirra.

Svo er skrifstofa konungs, með dýr-
indis skrifborði og stól úr malakit,
sem er gjöf frá Rússakeisara, en
stólinn er þannig að setið er í hon-
um öfugum og snýr hann þá baki
að skrifborðinu. Sums staðar cr á
veggjum gulisaumað siD:i. en ann-
ars staðar eru veggirnir þaktir rneð
myndvefnaði (gobelin), eða þá
málverkútn eftir fræga málara.
Sá setn sýndi okkur hölliiia og
útskýrði það, sem þar var að sjá,
var svo nauðalíkur Alfons konungi
XIII. að hann gæti vel verið laun-
sonur hans. Hann var lítill vexti
og andlitsfallið nákvæmlega hið
sama. Tók maður einna bezt eftir
þessu er hann sýndi oss mynd af
konunginum í fullri líkamsstærð.
En ekki kallaði hann Alfons kon-
ung, heldur Don Alphonso.
BODEGA
Frá konungshöllinni heldum vér
svo „upp í sveit“, þar sem oss
var boðið að skoða vínbruggunar-
hús, sem hér kallast Bodega. Það
er ríkt fólk, sem á búgarðinn
þarna og býr þar ekki sjálft, held-
ur í höfuðborginni. En frúin var
komin sjálf til þess að taka á móti
oss. Var það ung og forkunnar fög-
ur kona með tindrandi augum.
Fyrst var íarið með oss í stórt
hús, sem er líkast hlöðu. Stóðu
þar meðfram báðum veggjunt biðu-
laga stórkeröld, um tveggja mann-
hæða há, og voru ÖO hvoru megin,
eða 60 alls. Hvert þeirra tók 4800
lítra. í þessi ker er safa vínberj-
anna safnað og fer þar fram fyrsta
gerjun. Má á þessu sjá að vínrækt
muni vera mikil þarna, þar sem
gert er ráð fyrir að 288 þúsundir
lítra fáist af vínberjalegi. En akr-
ana sáum vér ekki, þeir eru ekki
heima við.
Úr þessari stóru hlöðu var geng-
ið niður í tvo samliggjandi kjall-
ara eða neðanjarðar ranghala og
voru 20 samskonar stórkeröld í