Lesbók Morgunblaðsins - 19.09.1954, Side 12
ir
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
y
584
HEIMKYNNI ROBINSONS CRUSOE
ÚTI í KYRRAHAFI, þrjú hundruð mílur undan ströndum Chile, er
eyan Juan Fernandes, þar sem brezki sjómaðurinn Alexander Sel-
kirk dvaldist aleinn um fjögurra ára skeið. Defoe ritaði útlegðarsögu
hans og nsfndi hann Robinson Crusoe, og er sú bók fræg um allan
heim. I þessari grein segir danskur maður frá eynni hans Robinson
Crusoe. Hann dvaldist þar um tíma og helt meðal annars til í helli
Robinsons.
TlfARGA dreymir dagdrauma um
það, að fá að lifa í friði á ein-
hverri eyðiey, langt frá öllum öðr-
um mönnum, þar sem sólin vermir
og fuglarnir syngja, þar sem maður
er laus við skarkala vélaaldarinnui,
skatta, og ógnir kjarnorkunnar. En
slíkir staðir eru nú ekki orðnir
margir á jörðu hér. Það væri þá
helzt að leita til eyarinnar, þar sem
hann Robinson Crusoe dvaldist
einn síns liðs. Hellirinn hans er enn
til, og þar getur hver sá, er vill
feta í fotspor hans, fengið afdrep.
Þarna eru engir skattar né ströng
lög, og engir erfiðleikar aðrir en
þeir, að afla sér fæðu. Og það er
í sjálfu sér ekki erfitt. í sjónum
umhverfis eyna er óþrotleg mergð
fiska, og jafnvel má segja að mað-
ur geti veitt þá á bera fingur sír.a.
Inni í fjöllunum er mergð veiði-
dýra og þúsundir dúfna eru á flugi
eða þær sitja kvakandi í klettun-
um. — Rétt hjá helli Robinsons
streymir fram tær lind og þar vex
villt grænmeti. Gnægð ávaxta er
á trjám í fjallahlíðunum og í dól-
unum eru kynstur af alls konar
berjum, sem hægt er að gera úr
ljúffenga svaladrykki. Náttúran er
gjöful við mann á þessari ey.
Eg tala hér af eigin reynslu. Ég
fór til Juan Fernandes fyrir nokkru
og lifði þar um hríð einsetulífi í
helli Robinsons og aflaði mér sjálf-
ur viðurværis eins og hann. Heilir
þessi er aðgreindur í tvennt með
vegg og er rúmgóður. Ég haíði
ekki annað með mér en rekkjuvoð,
haglabyssu, öngul, salt og eldspýt-
ur. Engan þurfti ég að spyrja leyíis
að setjast þarna að og ekkert þurfti
ég að borga fyrir að vera þar. Að
sjalísögóu yoru ekki nein nútíma
þægindi þar, en rétt fram undan
hellisdyrunum var hið óendanlega
blikandi Kyrrahaf, þar sem gott
var að baða sig.
í staðinn fyrir útvarp hefur mað-
ur fuglasöng kvölds og morgna
Engin áhöld voru þarna og ég varð
því að búa þau til sjálfur. Og aldi'ei
hef ég verið hreiknari af neinu sem
ég hef gert, en þegar ég hafði búið
mér til sófl til þess að sópa hellir-
inn.
Engir næturgöltarar voru þarna
til þess að halda fyrir manni vöku
með hávaða og illum látum. Á
kvöldin kom tunglið gullið að lit
upp úr sjálfu hafinu, beint á móti
hellismunnanum, og þá varð bjart
eins og um dag, og ekkert truflaði
hina himnesku ró og fegurð.
EYARSKEGGJAR
Þér munuð eflaust þegar hafa
rennt grun í að ég var ekki jafn
IWinningartafla,
sem brezki flotinn
lét setja á klett,
þar sem Alexand-
er Selkirk sat oft-
ast og horfði eftir
skipaferðum. — Á
töflunni stendur,
að hann hafi vsr-
ið settur þar á
land árið 1704, cn
verið bjargað 12.
febrúar 1709, eflir
að hafa verið
þarna aleinn í
fjögur ár og fjóra
mánuði.
V