Lesbók Morgunblaðsins - 11.09.1955, Síða 16
500
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
+ 10 2
¥ Á K D G 5
♦ G 10 2
+ 432
A 3
¥ 10 8 6 4
♦ K 8 7 6 5
+ 987
+ Á 9 7 4
¥ —
♦ Á D 3
+ Á K D G 10 6
6 5
¥ 9 7 3 2
♦ 9 4
j. s
Sagnir voru þessar:
s V
1 lauf pass
2 sp. pass
4 lauf pass
6 lauf pass
N A
1 hj. 1 sp.
3 hj. pass
5 lauf pass
pass pass
V sló út S3 og S tók á ásinn. Hvernig
átti S nú að komast inn í borði til þess
að nota hjartaslagina? Hann tók það
ráð að ná fyrst trompunum af andstæð-
ingum og sló svo út TD. En V hafði
spilað bridge fyr og honum kom ekki
til hugar að drepa. Og fyrir vikið tap-
aði S tveimur slögum. Gat hann spilað
öðruvísi?
A sagði spaða, og þar sem S3 kom út
hjá V, þá mátti S vera viss um að hann
ætti ekki fleiri spaða. Hann átti því að
taka tvo slagi á tromp, en slá svo út
lægsta trompinu og láta V fá þann slag.
Þá neyðist V til þess að slá út hjarta
eða tigli, en það er sama hvort er, S
hefur þá unnið spilið.
ÚR SYNODUSRÆÐU 1849
Að vísu eru það margir á vorum dög-
um, sem vilja líkjast hinum fyrstu
kristnu í því að hafa allt sameiginlegt
(hinir svo kölluðu Communistar); en
þeir hirða ekki um að likjast þeim í
hinu, sem mest á ríður, að „vera sam-
huga í drottins musteri, neyta sinnar
ÁSBYRGI
Mynd þessi er
tekin inni í botni
Ásbyrgis. Með
því að virða fyr-
ir sér hæð fólks-
ins fremst á
myndinni, má
nokkuð ráða í
hve há eru björg-
in í þessu must-
eri, sem gert er
af náttúrunnar
höndum.
(Ljósm. Ól.K.M.)
fæðu með glaðværð og hjartans ein-
faldleik", og lofa guð og þakka honum.
Þeir vilja líkjast hinum fyrstu kristnu
í því, að hafa allt sameiginlegt, það er
að skilja: þegar þeir þiggja, en ekki
þegar þeir eiga að gefa, og gleyma því,
að hinir fyrstu kristnu voru ekki hrifn-
ir af ráns- og ruplunaranda, heldur af
kristilegum kærleiksanda, sem með
fúsu geði gjörðu þeim gott, er við
þurftu. (Nokkrar tækifærisræður eftir
P. Pétursson dr., Reykjavík 1857).
HANDRITAMÁLIÐ
FYRIR NÆR 2 ÖLDUM
í tillögum sínum til landsnefndarinn-
ar kemst Bjarni Jónsson skólastjóri í
Skálholti meðal annars þannig að orði:
— Ég leyfi mér að bera fram svohljóð-
andi tillögu: Það er alkunnugt að ís-
land hefur af hendi látið svo mikið af
fríðum fornfræðum og handritum til
Kaupmannahafnarháskóla ókeypis, þótt
þau rit öll muni vera mjög mikils virði.
Ég tala nú ekki um, hve mikið gagn er
að þessum ritum og hvílíka fræðslu er
af þeim að fá við fornmenjaiðkanir.
Það væri því vel til fallið endurgjald
fyrir svo mikinn greiða (af okkar
hálfu) og kæmi íslandi mjög vel, ef
lærðir og veglyndir íbúar Kaupmanna-
hafnar, sem eiga góð bókasöfn, vildu
góðfúslega efna til samskota góðra og
nytsamra bóka, til þess að auðga með
því fátæka og þurfandi skóla vora....
Það mundi verða til mikils stuðnings
fyrir stofnun þessa, ef konungi þóknað-
ist að bjóða, að eitt innbundið eintak
allra þeirra bóka, sem hér eftir verða
prentaðar í Kaupmannahöfn, yrði gef-
ið hverjum latínuskóla á íslandi.