Lesbók Morgunblaðsins - 04.05.1958, Blaðsíða 5
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
237
Svarti glæpamað-
inn var sá eini sem
komst lífs af i
borginni.
var hún höfuðlaus. Það skifti í tvö
horn — ýmist voru líkin hræðileg
útlits, eða það var eins og þau væri
sofandi.
VEGNA ÞESS að ein kona fannst
með lífsmarki í rústunum, var lagt
meira kapp á að leita, en fleiri
fundust ekki lifandi.
Svo var það fjórum dögum eftir
að fjallið sprakk, að tveir svert-
ingjar voru að ráfa um rústir borg-
arinnar. Þá heyrðu þeir að hrópað
var á hjálp neðan úr jörðinni. Þeir
urðu gráir af hræðslu fyrst f stað
En er þeir áttuðu sig hrópuðu þeir:
„Hver er þar? Hvar ertu?“
Og svarið kom: „Eg er niðri í
rústum dýflissunnar. Bjargjð
mér!“
Þeir grófu þar niður og komust
að dyrum kjallarans. Þeir brutu
hurðina, og þarna björguðu þeir
Auguste Ciparis, svarta glæpa-
manninum.
Nokkrum dögum seinna komu
þarna tveir bandarískir ‘ blaða-
menn, George Kennan og August
F. Jaccaci. Þeir voru komnir til
þess að skrifa um örlög St. Pierre
Þeim tókst að hafa upp á Ciparis
í þorpi nokkru inni á eynni. Hann
var hryllilega brenndur, en þe>r
útveguðu honum læknishjálp og
fengu svo sögu hans.
Þegar heitur stormurinn kom
inn í fangaklefann, fann Surtur að
hann brenndist, en hafði þá jafn-
framt vit á því að standa á öndinm
meðan þetta reið yfir og anda síð-
an með gætni. Hann vissi ekki hvað
skeð hafði, hann hafði ekki hug-
mynd um að hann var lifandi graf-
inn í rústum fangelsisins. Hann
vissi það eitt, að hann hafði verið
\Jorcfle&i
Nú er sól og sumardagur
svipur loftsins unaðsfagur,
bjartir sunnugeislar glitra
grundin brosir, lækir sitra,
lifnar allt og endurnærist,
óijós kennd í hjarta bærist.
Friður ríkir foldu yfir,
fagnar vori allt sem lifir.
Glæða vonir geislar bjartir
gróður vex, en skuggar svartir
víkja fyrir vorsins ljóma,
vorfuglanna söngvar hijóma.
Út við strönd og inn til dala
upp rís líf af vetrardvala.
Niður bjargið fellur fossinn,
funar blóð við ástarkossinn.
Klæðist jörð úr klakadróma
kátar vorsins raddir óma,
bráðnar mjöll í brúnum fjalla,
brekkulækir niður falla.
Ileiðavötnin svanir synda
silfurtæra gára mynda.
Land og sær í iogagylling
lofa alheims mikla sniliing.
EIRÍKUR EINARSSON
Réttarholti.
matarlaus í fjóra daga og liðið illa
af þorsta.
Samt var hann svo hress, þegar
hann var grafinn upp og hafði feng-
ið nægju sína að drekka, að þá gat
hann gengið til Morne Rouge, en
þangað voru sex km.
Hann var eini maðurinn sem
komst lífs af, af þeim 40 þús., sem
höfðu verið í St. Pierre. Það var
einstæð björgun.
(Úr bókinni „Disaster Fighters").
LEIÐRÉTTING
Ártalsskekkja varð i miðdálki á bls.
222 í seinustu Lesbók, 1918 í stað 1917,
eins og sjá má á samhenginu. Það var
í ágúst 1917 (ekki lðl8) að byrjað var
að brenna mó úr Kringlumýrinni i
gasstöðinnL