Lesbók Morgunblaðsins - 05.11.1961, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
509
Þarna liggja 13 lík og eru 1900 ára gömul.
Þetta hafa eflaust verið góðir ná-
grannar, eins og títt er um fólk
sem heima á í úthverfum borga
og verður að sækja margt hvað
til annars.
Þegar voðinn skall á hefir þetta
fólk sennilega hópast saman,
haldið skyndiráðstefnu um hvað
gera skyldi, og ákveðið að leita
skjóls í stærsta húsinu og sterk-
asta, þar til eldhríðinni linnti.
Þarna hefir það svo hnappast
saman meðan grjóthríðin dundi
á húsinu.
Skyndilega breyttist allt til hins
verra. Grjóthríðinni slotaði ofur-
lítið, en í hennar stað kom önn-
ur hættulegri hríð. Þá kyngdi nið-
ur ösku sem var hlaðin eitruðum
gufum, er settust í augu oglungu
og ætlaði að kæfa menn.
Þá varð ekki vært þama. Þessi
litli hópur brauzt út úr húsinu
og ætlaði að flýa. Menn heldust í
hendur, því á hættunnar stund
hefir vinátta þeirra orðið sterk-
ari. —
Þetta var flótti í blindni, flótti
dauðskelfdra manna. Þeir óðu
ösku og vikur beint áfram, því
að nú var slétt af Öllu. Þeir hafa
kallast á í myrkrinu og reynt að
halda hópinn, þar til sér væri
borgið.
En björgunar var ekki að vænta.
Eitruð askan hlóðst á þá svo að
þeir gátu ekki náð andanum. Og
svo hnigu þeir hver af öðrum nið-
ur í öskudyngjuna. Seinast var
enginn uppi standandi, og ösk-
unni kyngdi niður.
Þarna fundum vér þá nær 1900
árum seinna, og ekki nemá svo
sem 30 metra frá heimilum sín-
um. En það er alveg ótrúlegt
hvernig þeir hafa varðveizt. Þarna
komum vér ekki niður á fúin
bein né slitur af klæðum. Þeir
komu þarna upp eins og þeir voru
þegar askan kæfði þá. Það mátti
sjá hvernig þeir höfðu verið
greiddii: og svipinn á andlitum
þeirra. Fötin sjást einnig og það
sem þeir hafa haft meðferðis. Þeir
bera það með sér hverja atvinnu
þeir hafa stundað og hvernig
heilsufari þeirra hefir verið hátt-
að. —
Leifar manna, sem fundizt hafa
í Pompei, eru með tvennu móti.
Þeir ríku, sem ætluðu að haldast
við í húsum inni, en dóu þar, eru
nú ekki annað en beinin. Það var
vikurinn, sem varð þeim að bana
og gróf þá þar. En vikurinn er
lau* í sér. Um hann hefir komizt