Lesbók Morgunblaðsins - 12.11.1961, Blaðsíða 3

Lesbók Morgunblaðsins - 12.11.1961, Blaðsíða 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 519 ig stendur á þessu geislavirka ryki eða úrfalli (fall-out) eins og það er einnig kallað? Hér skal sleginn varnagli. Lesandinn má ekki ætla að þetta geislavirka ryk sé mold- ryk, sem þyrlist upp og verði geislavirkt við sprenginguna. Það er annað, sem kemur til greina. En áður en við höldum lengra, skulum við slá fram annarri spurningu: Hvað er geislavirkni? í sambandi við kjamorkuna hefur verið mikið talað um úrani- um. Þetta er „þungt“ frumefni. í úraníumkjarnanum eru 92 protón- ur og 146 nevtrónur. Úraníum er geislavirkt, þ.e.a.s. það geislar frá sér kjarnaeindum og rafeindum. Það má orða þetta svo, að það sé að ,brenna út“. Þegar úraníum er „útbrunnið“ hefur það breytzt í radíum, en það er einnig geisla- virkt, eins og margir vita. Það er notað til lækninga, en það er hættulegt, sé ekki rétt með það farið, eins og öll geislavirk efni. Við sprengíngu kjarnasprengju myndast geysimikið magn af geislavirkum efnum, þar á meðal radíum. Reiknað hefur verið út, að við sprengingu 20 megatonna vetnissprengju myndist geisla- virkni innan einnar mínútu, sem nemur 8.2xl014 curies að geisla- magni, en ein curie jafngildir einu grammi af radíum. Heildar- geislavirknin mundi jafngilda hundrað þúsund milljón kílógr. af radíum! Við sprenginguna myndast fjöldinn allur af geisla- virkum isotopum, en það eru geislavirk afbrigði frumefnanna, og sum frumefnin hafa fleiri en einn isotop. Athugun leiðir í ljós, að eftir eina klukkustúnd frá sprengingunni hefur geislavirknin minnkað úr 8.2xl014 niður í 6.0x 101* curies. Eftir einn sólarhring •niður í 1.3xlOu; eftir einn mánuð niður í 2.3x10”; eftir eitt ár í l.lx ■ 10s; eftir tíu ár niður í 8x10*. — Þetta sýnir að eftir tíu ár frá sprengingunni er geislavirknin 8.000.000 curies. Þessi minkun geislavirkninnar fer eftir því hve „langlífir" isotoparnir eru, sem myndast við sprenginguna. Vitað er um lífsskeið allra isotopa, en það miðast við þann tíma, sem þeir eru að geisla frá sér helming geislaorkunnar. Sumir tapa helm- ing geislaorkunnar á nokkrum mínútum, aðrir ekki fyrr en eftir hundruð ára. Við sprenginguna losnar einnig talsvert magn af nevtrónum, og fari sprengingin fram hátt í lofti, myndast geisla- virkt kolefni, carbon-14 (C14), en hálf ævi þess er 5600 ár. Við sprengingu einnar megatonna vetnissprengju losna 10 kg. af nevtrónum, og ef nokkur hluti þeirra gengur í samband við köfnunarefnið (nitrogen) í loftinu, geta myndazt 280 kg. af radio- carbon, C14. Reiknað hefur verið út, að í andrúmsloftinu, háloftun- um og höfunum hafi myndazt um 80.000 kg. af C14 fyrir áhrif geim- geisla. í andrúmsloftinu eru talin vera um 1200 kg (1.5%). Af þessu verður ljóst að ekki þarf ýkja mikið til að tvöfalda magnið af C14 í andrúmsloftinu. Það er ekki ósennilegt að það sé þegar orðið. Þegar C14 sameinast súrefni, oxy- geni, loftsins, myndast geislavirkt carbon dioxyd. Nú er það vitað að við myndun blaðgrænu í plönt- um (photosynthesis) taka plöntur í sig carbon dioxyd úr loftinu, og það jafnt hvort sem það er geisla- virkt eða ekki. í gegnum plöntur og grænmeti getur geislavirkt kol- efni borizt inn í líkama manna og dýra, en kolefni er nauðsyn- legt í öllum lífrænum efnasam- böndum og fyrir alla vefi líkam- ans. Geislavirkt kolefni getur þess vegna verið ákaflega hættulegt komist það í hin lífrænu efna- sambönd frumulitninganna og kynfrumanna, en það getur haft skaðvænleg áhrif á afkvæmið. Við komum að þessu atriði síðar. Við kjarnorkusprengingu þeyt- ast hin geislavirku efni, sem eru í loftkenndu ástandi, upp í hin efri lög andrúmsloftsins, en það skiptir engu máli hversu hátt þau fara. Þau taka fljótlega að þétt- ast, hlaða utan um sig vatni, og falla til jarðar. Úrfallið byrjar fljótlega eftir sprenginguna. Þau geislavirku efni, sem berast upp í troposferuna, falla til jarðar á lengri tíma, og það kannski allt í tíu ár frá því sprengingin átti sér stað. Flest hinna geislavirku efna, sem myndast við sprenging- una hafa stutt „lífsskeið", og eru útbrunnin áður en þau ná til jarðar. Þó eru þeir isotopar nokk- uð margir, sem tapa ekki helm- ing geislaorku sinnar innan hálfs árs. Skulu hér nokkrir nefndir: Krypton — 85 .. Rubidium — 87 .. Strontium — 90 Ruthenium —. 106 Cesium — 137 .. Cobalt — 60 .... Manganese ....... . 10 ár . ð.lxlO10 ár . 28 ár . um 10 mánuðl . 33 ár . 5 ár . um 1 ár Þeir isotopar eru sérstaklega hættulegir. sem eiga langt lífs- skeið, tíu ár ög meira, og má þar nefna strontium - 90, cesium -137 og rubidium - 87. Þessi geisla- virku efni komast í jarðveginn og þaðan í ýmis matvæli manna. Menn hafa haldið því fram, og halda því fram enn í dag, að eng- in hætta stafi af geislavirku úr- falli. Halda þeir því fram, að hin geislavirku sprengiefni dreifist um háloftin og auki ekki að neinu ráði hina eðlilegu geislavirkni í náttúrunni, og að þau efni, sem falli til jarðar, séu svo dreifð og óveruleg, að af þeim stafi engin i <

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.