Lesbók Morgunblaðsins - 12.10.1969, Side 11

'
Lawtembo er fyrsta land-
svæSið, sem ríkisstjórn Zambíu
úthlutaði flóttafólki frá Angola
en það var árið 1966.
Flóttamannahjálp Sameinuðu
þjóðanna hefur með fjárframlög
um staðið að mestu undir upp-
Pyggingu flóttamannanýlendu,
sem nú telur um tvö þúsund
íbúa. Einnig hafa kirkjur
margra landa veitt ómetanlega
aðstoð.
Ýmsiir efl’fiðílieilkiar, sivo sean æitt-
flokkaóeirðir, hafa hindrað eðli
lega þróun en á miðju ári 1968
fór að rofa til. Vinnuvélar
ruddu skóga og runna og
breyttu í akra. Jarðvegurinn í
Lawtembo er eikiki frjósaimur,
en þó fyllast hlöðurnar smám
saman og nýtt land er tekið til
ræktunar.
Allar flóttamannabúðir í
Ziaimbíu hafia saimyrfcjuibúsíkap
með sameiginlegum vinnuvélum.
Þetta er í mótsetningu við þann
algenga sið afrískra bænda, að
rækta einungis smáskika, sem
fulllnægir þörfuim fjölskylidna
þeirra.
Þótt enn sé ekki lokið við
allar byggingar barnaskólans í
Lawiteimbo, stunldla börin þar
fullt nám og eru iðin og eftir-
tektarsöm. Skólastjórinn, sem er
hæfur og dugandi maður, er
ánægður með árangurinn. Hann
hiefur aafit sönigfDloiklk ag hyigigsit
■stoifinia sfclátadieóld og gairiðyrkiju-
flokk.
Börnin eru glöð og hraust og
þau sem standa sig vel í skól-
anum, hafa hlotið nokkuð gott
veganesti.í Lawtembo er sjúkra
skýli, sem flóttafólkið getur leit
að til vegna ýmissa smákvilla,
en vikulega kemur læknir frá
Balovale, sem meðhöndlar alvar
legri sjúkdóma.
íbúarnir gera sér grein fyrir
þeirri hjálp, sem þeir fá frá góð
villjuðiu fóillkii haindian haÆsiiim oig
sýma þiafclkJlætisiviortt aiinin m.a. í
naifingiifit aðiallisitrærtiilsiiinis, sem
kallast Genfstræti.
Flóttamannanýlendan
Lawtembo
Viff vatnsbóliff.
IVÍailer býr í hamingju-
sömu hjónabandi með Beverley
Bentley, fyrrum leikkonu, sem
er fjórða kona hans, og á hann
sex börn samtals með eiginkon-
um sínum. Hann hefur ánægju
af fjölskyldulífi en ekkert fær
að hinidiria störlf hainis, Á hieim-
ili sínu í Brooklyn Heights
vinnur hann í algerri einveru
uppi á loftherbergi, sem kom-
izt er í eftir kaðalstiga. Að
loknu dagsverki er hann
mann-hungraður á svipinn,
eins og einn vinur hans kemst
að orði, eins og hann sé að
koma úr langri einmana göngu
yfiir 'toirifæiruir oig fkinimdi,
Eftir tunglbókina mun Mail-
er án efa hefja á ný leitina að
skáldsögunni miklu, sem hann
finnur sig eiga til, þá sem á að
sameina tilfinningar hans,
dramatískt skynbragð og póli-
tískt innsæi í eina heild. Hvort
sem honum tekst þetta eða
ekki, er engum vafa bundið að
hann mun aldrei gera sig
ánægðan með minna.
12. ototóbea- 1969
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS H