Lesbók Morgunblaðsins - 22.08.1971, Síða 9

og bar af. Við vorum allir sam-
máia um, að María væri alveg
sér á parti og: að fegurð lienii-
ar ætti sér miklu dýpri rætur
en fríðleiki ýmissa þeirra ungu
stúlkna, sem við vorum þá að
taka myndir af öðru livoru.
Það var þáttur í starfinu við
blaðið að mynda eða Iáta
mynda þessar stúlkur, sem
gáfu kost á sér til þátttöku í
liinni ártegii fegurðarsam-
keppni, en mér fannst þó allt-
af og finnst enn, að slík sain-
keppni sé lieimskulegt og
næsta fáránlegt fyrirbrigði.
Tilviljun ein réð því, að við
fórum í Lidó þetta kvöld og sá-
um Maríu. I>að var einnig til-
viljun, sem réð því að lnin
varð Ijósmyndafyrirsæta síðar.
I>á var þcssi l'egurðarsam-
keppni umliðin og eina ferð
hafði hún farið á vegum for-
ráðamanns keppninnar til Suð-
ur-Ameríku. En þessi tilviljun
númer tvö, ef svo mætti orða
]iaö, varð á heimleiðinni í
Paris. I>ar lieimsótti María
frænku sína. Og eins og gerist
og gengur, fór María á hár-
greiðslustofu. I>á var ]>að að
sagan endurtók sig. Einliver
ókunn kona fór að stara
á liana. María tók eftir því og
fannst það fremur óviðkunn-
anlegt. En þá gerðist það, að
konan g>ekk tll hennar og
kynnti sig; hún spurði, livort
María hefði ekki áliuga á að
gerast ljósmyndafyrirsæta.
Ónei, María Guðmundsdóttir
iiafði hreint engan álmga á
því. En konan lét sig ekki,
fékk lienni nafnspjald og bað
Iiana að lmgleiða málið. Á nafn
spjaldinu stóð Dorian Leigh,
sem er stórt nafn þar úti og
enn fór svo að lögmál tilvilj-
unarinnar tólc í taumana;
María lét til leiðast og var
send að vörmu spori suður í
Alpafjöll til að sitja fyrir jafn
skjótt og liún kom inn úr dyr-
uuiim á umboðsskrifstofunni.
Síðan liefur mörgum kílómetr
um af filmum verið eytt á
Maríu við sundurleitustu kring
umstæður: Við höfum séð and-
lit hennar prýða ýmis tízku-
rit heimsins; það eitt að kom-
ast þar á forsíðu er takmark,
sem fjöldi framgjarnra Ijós-
myndafyrirsæta nær aldrei.
Við sjáum Maríu í glóöheitri
eyðimörk í Mexíkó, berfætta í
síðkjó!. Við sjáum hana i gervi
pelskheddrar lieimskonu, þar
sem hún horfir yfir stál- og
asfaltfrumskóginn á Manliatt-
an, dálítið köld og ópersónu-
leg og ólík þeirri Maríu, sem
við vitum að býr þarna á bak
við. Hún liorfir til okkar dul-
arfullu augnaráði af forsíðum
blaða eins og Jardin des Modes
og Mc Calls og ef til vill verð-
ur liún livergi eðlilegri en á
Við sundurleitar kringumstæður: I kyrrstæðri svigbeygju,
horft yfir New York og á forsíðu þýzka vikublaðsins Stern.
hestbaki; þar er auSséS aS
hún er enginn viðvaningur.
Nýlega prýddi hún forsíðu
Jiýzka vikublaðsins Stern; þar
liggur lnin á sundlaugarbarmi,
eða livort það er bara sjálft
Miðjarðarhafið. I>að hefur
jafnvel verið sérgrein Maríu
að sitja fyrir í bikini og sund-
fötum. En liún varð fyrir
óhappi liér heima: Fótur henn-
ar skaddaðist i bílslysi, og
liefði þó getað farið verr. En
fyrirtæki, sem kaupa dýran
tíma fyrirsæta á borð við
Maríu, gera þá kröfu, að eng-
in lýti séu sjáanleg. Þess
vegna hefur María orðið að
draga í land og afþakka, þeg-
ar sundföt eru annars vegar.
I>að varð á sínum tíma frægt,
að María liafnaði tilboði um
kvikmyndaleik, vegna þess að
benni fannst hándritið ómerlti-
legt. Af óteljandi ljósmyndum
má þó ráða, að hún búi yfir
innlifunarhæfileika, sem raun-
ar er nauðsynlegur, ef góður
árangur á að nást í starfi fyr-
irsætunnar. í bröderuðum sam-
kvæmiskjól frá sjálfum Pierre
Balmain verður hún fágunin
uppmáluð, eilítið köld og fjar-
ræn, en fögur eins og grísk
styt-ta. Allt annað verður að
koma til skjalanna í auglý&-
ingamynd fyrir skiðafatnað.
Við sjáum Maríu einbeitta á
svip i svigbeygju; mjöllin þyrl-
ast upp af hraðanum. En hér
eru tæknileg brögð á ferðinni.
María þurfti ekki að fara í
loftköstum niður svissnesku
Alpana til að ljósmyndarinn
næði því, sem beðið var um.
Sannleikurinn er sá, að mynd-
in er tekin inni í stúdíói og
Maríu stillt upp líkt og hún
væri í síðasta liliðinu eftir
óhemju vel lukkað svig og
lieimsmetið í stórliættu, ef ekki
þegar fallið. En snjódrífan?
Líklega plast eða eitthvert
gerviefni, sem blásið er á
Maríu af miklum krafti.
Á annarri mynd sjáum við
austurl'enzka gyðju; liún situr
í einslíonar jógastellingu með
krosslagða fætur, hárið kembt
beint aft-ur og augnaráðið fullt
af leyndardómum. Hér er
María í kjól, sem líklega er úr
Tliaisilki eða einliverju austur-
lenzku efni og í næst-u andrá
birtist hún í síðri Zhivagó-t-ízku
eða jafnvel pínupilsi.
En hvað segir María um þær
breytingar, sem orðið liafa á af
stöðunni til auglýsingarinnar
og fyrirsætunnar á þessum ára
tug? Jú, þetta gengur í liring
eins og margt annað i mann-
lifinu, segir hún. Á elztu
myndunum, sem María á í fór-
um sínum, er greinilega lögð
áherzla á fágun. Hún segir, að
núna séu fyrirsæturnar orðnar
yngri; liárið sé haft laust og
látið fiaksast. Auglýsendur
leggja áherzlu á það frjálslega
og eðlilega. Þegar María byrj-
aði, var þessi breyting að
byrja. Stífar uppstillingar
voru eklti lengur I takt
við tímann; þá var leitað eftir
22. ágúst 1971
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 9