Lesbók Morgunblaðsins - 07.01.1979, Page 10

Hákon Bjarnason
SKÓG-
RÆKTIN í
ÖSKJU-
HLÍÐ
Aðdragandi
Þaö er upphaf þessa máls að hinn 20.
maí áriö 1948 kom stjórn Skógrsektar-
félags íslands saman á fund. Á þeim fundi
voru Valtýr Stefánsson, formaður, H. J.
Hólmjárn, ritarí, Einar G. E. Sæmundsen,
gjaldkeri. Haukur Jörundarson, kennari,
dr. Helgi Tómasson, læknir og Hákon
Bjarnason, skógræktarstjóri. í niðurlagi
fundargerðar segir svo: „Þá var rætt um
skógræktarmálin á víð og dreif, m.a. um
framtíðarhorfur, ræktun barrtrjáa f stórum
stíl á Reykjanesskaga o.v. 'hér sunnan-
lands.
Undanfari þessarar umræðu var sá, að
um þetta leyti var friðun Heiðmerkur loks
komin í höfn eftir tíu ára þrotlausa baráttu
stjórnarfélagsins fyrir því máli. Lá því
nærri að hefjast handa um ný verkefni.
Þótt þess sé ekki getið í fundargerðinni
man ég það fyrir víst aö Valtýr Stefánsson
hóf máls á þessu, en síðan var þetta rætt
á síðari stjórnarfundum hvaö eftir annað.
Beindist athygli Valtýs einkum aö Öskju-
hlíöinni, en þar hafði breska hernámsliðið
valdið miklu umróti og skiliö sóðalega viö,
en íslendingar seinir til að þrífa eftir þá.
Ennfremur yar beitt fé í hlíðina og hross
voru þar á útigangi.
Hitaveitan hafði byggt geyma sína á
mógráum melkolli Öskjuhlíðar og var
umhverfið allt hið Ömurlegasta. Meö
samkomulagi við borgarstjóra, Gunnar
Thoroddsen, og hitaveitustjóra, Helga
Sigurðsson, tók Einar G. E. Sæmundsen
skógarvörður að sér aö gera tilraun meö
grasfræsáningu á Öskjuhlíðarkolli árið
1951, sem tókst mjög vel, en í framhaldi af
því skrifuðu þeir Valtýr og Einar borgar-
stjóra og gerðu tillögur um trjáplöntun
vestan og suövestan í hlíðinni. Borgar-
stjórn féllst á þær, og vorið 1952 voru
2.000 trjáplöntur ýmissa tegunda gróður-
settar í lítinn blett suðvestan við
Beneventum.
Mjór er mikils vísir hermir máltækið, en
hér hefur í fám orðum verið sagt frá
upphafi skógræktar í Öskjuhlíð.
Víkurholt
Áöur en lengra er haldið getur verið
forvitnilegt að líta aftur í aldir og sjá hvers
við verðum vísari um Öskjuhlíðina. í
ungdæmi mínu var hún ýmist nefnd
Öskju- eöa Eskihlíð, en hvorttveggja eru
síðari tíma nöfn. í Oddgeirsmáldaga frá
árinu 1397 stendur skrifaö, „aö Jónskirkja
í Vík eigi Víkurholt með skóg og selstöðu."
Að hér sé átt viö Öskjuhlíö en ekki
Skólavörðuholtið má ráða af því, aö það
var eign Arnarhóls og kennt við hann. í
Jarðabók Árna Magnússonar og Páls
Vídalíns frá árinu 1703 segir svo um
Reykjavík: „Selstaða er jörðinni eignuð,
þar sem heitir Víkursel undir Undirhlíöum.