Lesbók Morgunblaðsins - 03.11.1979, Blaðsíða 7

Lesbók Morgunblaðsins - 03.11.1979, Blaðsíða 7
Negrarnir eru náttúrufólk og í þorpunum halda þeir í ævaforna lífshætti. Karlmenn taka lífinu með ró, en konurnar sjá um ræktun matjurta. sér aö sjá fyrirtækjum fyrir nægu rekstrarfé til þess aö geta skilaö hagnaöi, — sem samsvarar ekki glæp eins og á íslandi." „Er pólitískt ástand uggvænlegt ( Suður Afríku?“ „Ég hef stórum meiri áhyggjur af pólitísku og efnahagslegu ástandi á íslandi en í Suður Afríku. Mér þykir þaö heldur uggvænlegt hér. Númer eitt er þessi ofsalega veröbólga. íslandi má líkja viö skip — fyrsta flokks skip meö úrvals áhöfn. En þaö eru bara 10 skipstjórar um borö og allir ósammála um stefnuna. Mér þykir einsýnt, aö íslendingar séu duglegasta þjóö, sem nokkursstaöar er til, en landið er að vísu erfitt til búskapar. Meö réttri stjórn á efna- hagsmálum er ég viss um aö ísland gæti boöiö þegnum sínum beztu lífskjör í heimi. Önnur lönd hafa átt viö meiri erfiöleika aö stríöa og tekizt aö sigrast á þeim; í því sambandi kemur mér fyrst í hug Frakkland undir stjórn de Gaulle. Hann rétti þjóöarbúskapinn viö á fáeinum árum og þaö gætuö þiö tekið til fyrirmynd- ar. Meinið er bara, aö íslendingar eiga aungvan de Gaulle. En þú varst víst að spyrja um pólitískt ástand í Suður Afríku. Jú takk, þaö er ekki sem verst. Þiö haldið aö aöskilnaöarstefnan eigi eftir aö leiða yfir okkur bióöbaö, en kjarni málsins er sá, aö negrarnir hafa jafnvel ennþá minni áhuga á samskiptum og blöndun viö þá hvítu en viö aö samlagast þeim. Þaö búa margar gerólíkar þjóðir í landinu og þær éta hver úr sínum poka og vilja hafa þaö þannig. Suöur Afríka er mjög kapítalískt ríki; ég skal þó ekki segja hvort þaö gengur lengst allra landa í þá áttina. Líklega ekki. En lönd meö frjálst efnahagskerfi eins og Japan og Vestur Þýzkaland hafa sýnt hvers þau eru megnug og þaö litla sem ríkisforsjáin hefur veriö að blanda sér í gang mála í Suður Afríku, þá hefur þaö orðið til ills eins. Sumt er haft á vegum ríkisins, til dæmis járnbrautir og sími. Þaö hefur oröiö til þess aö ríkiö neyöist til aö vernda járnbrautirnar meö óeölilegum höml- um á öllu flutningakerfi landsins. Og ríkisforsjá símans birtist í því, aö stundum veröur aö bíöa í þrjú ár eftir því aö fá síma.“ „Er einhverskonar velferðarkerfi á vegum hins opinbera?" „Jú, ekki er því aö neita. Nokkur stór sjúkrahús eru rekin á ríkisins vegum og reglan er sú, að gjaldiö fyrir meðferö og dvalartíma fer eftir tekjum sjúklinganna. Fátækt fólk borgar ekki neitt og fær ókeypis læknishjálp. Ríkiö er líka meö lífeyr- issjóö á sínum snærum, en aðeins ,,.M6r skilst þið verðiö aö vinna í rúma 8 mánuöi á ári til þess að halda ríkis- bákninu gang- andi“. handa þeim, sem engar eignir eiga. Skylda er aö greiöa 0,8% af launum í atvinnuleysistryggingu og allir laun- þegar gera þaö. En menn fá ekkert úr sjóönum fyrr en eftir 2 mánaöa atvinnuleysi og þá aðeins fjóröung af þeim launum sem þeir höföu og aöeins í sex mánuði. Sem stendur er tiltölulega lítiö atvinnuleysi meöal hvítra, en talið aö nálægt eina milljón svartra vanti vinnu. En þeir eiga aö fá atvinnuleysisbætur eins og hinir. Ég er ekki svartsýnn á sambúö hvítra og svartra í Suður Afríku og ég held aö vandamálið sé stærst í hugum Evrópubúa. Líkur á aö þróun- in veröi svipuð og í Rhodesíu, tel ég aö séu hverfandi litlar. Nú er í ráöi aö komiö veröi á þrískiptu þjóöþingi; fyrir hvíta, kynblendinga og Indverja. Fyrir svarta er veriö aö stofnsetja algerlega sjálfstæö ríki og tvö eru nú þegar komin á laggirnar: Transkei og Boputhatswana. Þar veröur engin aö- skilnaðarstefna og býr þar þó slang- ur af hvítu fólki. Vilji þaö flytjast á brott, kemur ríkiö til hjálpar og kaupir eignir þeirra. Önnur tvö veröa sjálfstæö á þessu ári, Venda og Qwa Qwa. Hin sex veröa sjálfstæö, þegar íbúar þeirra óska þess. Talsvert hefur veriö rætt um aö stofna bandaríki meöal þess- ara ríkja ásamt Suður Afríku og öðrum nágrannalöndum, sem kysu aö vera aðilar aö slíku sambandi. „Kannske er þaö ekki svo mjög sjálfur aðskilnaður hvítra og svartra sem gagnrýndur hefur ver- ið, heldur það, að þeir svörtu fái lítil tækifæri til að hefja sig upp úr öskustónni, eða komast til þroska. Þó ég þekki ekkert til, hef ég tilhneigingu til þess að efast um ýmislegt, sem þú segir, — ekki sízt eftir aö hafa nýlega séö sjón- varpsþátt um þjóðir Afríku og þar á meðal negrana í Suöur Afríku. Kannski eru þeir ekki mjög greind- ir, en ekki þarf aö meðhöndla þá eins og skepnur þar fyrir. í mynd- inni var til dæmis sýnt hverfi kassafjalakofa, sem svartir höfðu byggt — líklega í ónáö. Þá var bara komið meö jarðýtur og öllu mokað í burtu. Viö förum ekki einu sinni svona illa meö tófuna; viö látum þó grenin hennar standa. Það sem ég á viö er það, að ólíkar þjóöir verða að vera jafn réttháar, enda þótt þær búi við aðskilnaðarstefnu.“ „Ég held aö menn á Vesturlöndum skilji þetta ekki vel. Ég hef sagt áöur, aö þetta er náttúrufólk meö viðhorf, sem eru ekki í námunda viö okkar viðhorf. Ef slíkt fólk er glaðast í sinni sál þegar þaö fær aö búa á frum- stæöan máta og á sama hátt og forfeöur þess bjuggu og lifðu, — á þá endilega aö kenna því á tölvur og láta það vinna í bönkum eöa verk- smiðjum frá kl. 9—5? Margt mætti betur fara í sambúö- inni, satt er þaö. En þegar Evrópu- menn fara aö blanda sér í málefni Afríkuþjóöa, veröur árangurinn stundum broslegur. Mér kemur í hug aöstoö Svía og fleiri þjóöa viö Mosambique, þegar þaö hlaut sjálf- stæöi og losnaöi undan yfirráöum Portúgala. Sænska kirkjan studdi dyggilega uppreisnarmenn í Mosam- bique sem voru yfirlýstir kommúnist- ar. Þeim voru færö völdin og hvaö geröist? Fyrsti boðskapurinn var sá aö enginn fengi greidd laun í þrjú ár. Annar var sá aö engar kosningar færu fram. Og í þriöja lagi var þessum sænsku einfeldningum laun- að — meö því aö banna kirkjuna." „Stundum hafa heyrst fréttir af óeiröum og manndrápum í negra- hverfinu Soweto í Jóhannesarborg. Er varasamt fyrir hvíta að láta sjá sig þar?“ „Já þaö gæti verið varasamt, enda er hvítum haröbannaö aö fara þar um, nema hafa sérstakan passa frá lögreglunni. Einu sinni villtist ég þangaö og þaö var fróölegt aö sjá þann brag, sem þar ríkir, — og ég komst út án þess aö til tíöinda drægi. í Soweto búa um 700 þúsund negrar í allskonar húsum. Sum eru sæmileg, önnur eins og hreysi. Töluverður munur er á því, hve miklu meira er lagt uppúr fatnaði, enda leggja þeir svörtu oft mikið í fata- kaup og vilja hafa stælinn í lagi. En þaö gerir kannski minna til þó botninn vanti í buxurnar. Negrarnir viröast ekki þekkja stress. Þeir fleygja sér á gangstétt- unum og sofna og kasta af sér vatni hvar sem þeir standa. Auðséð er aö þeim líður vel; þeir eru félagslyndir mjög og einstaklega eölilegir í um- gengni, — ég held aö þeir njóti lífsins miklu betur en viö. Þeim er sama þó þeir búi svo þröngt, að þaö er næstum hver ofan á öörum og hugsa yfirleitt allt ööruvísi en viö. En þaö er rétt aö í Soweto hafa orðið óeiröir og þar eru framin 8—12 morö í viku hverri. í borgunum giftast negrarnir mjög ungir, en framhjáhöld þykja ekki alvarleg. Oftast eiga þeir einhver ósköp af börnum „En er ekki mikill fjöldi af þessu fólki starfandi sem þjónalið á heim- ilum hinna hvítu?“ „Jú þaö er rétt. Meira er um aö þaö séu konur, sem þannig ráða sig og búa þá yfirleitt í herbergi meö baði, sem byggt er áfast viö bílskúr- inn. Þær mega samkvæmt reglunum ekki hafa karla eöa aöra negra hjá sér, en þaö er þverbrotið. Við höfum haft þjónustulið af þessu tagi, en borgar sig varla; þaö veröur aö fylgjast svo gaumgæfilega með því, aö þaö skemmi ekki í stórum stfl, — ekki viljandi, en af klaufaskap. Láni maður þeim eitt- hvaö, er lagt í metnað sinn aö skila því; aftur á móti finnst þeim í lagi aö stela dálítiö." „Hverskonar trúarbrögð aðhyllist þetta fólk?“ „Þaö er nú fjölskrúöugt í meira Framhald á bls. 14. Suður Afríka er ekki einungis fagurt land, heldur eitt af aibeztu löndum jarðarinnar. Þar eru öll náttúrugæði nema olía, sem nú er keypt á Rotterdamverði eöa hærra, eftir að íranir tóku fyrir olíusölu til Suður Afríku. ©

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.