Lesbók Morgunblaðsins - 23.02.1980, Blaðsíða 14

Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
a sióustu kross^átu
Mrtu eNU- U u. r. t-SKU PiSK- H M E i C.
i £. b 0. u R K D fí n H k
7fá) ic. A L 1 R r.rriH S IX K ÉMNfl F 'A P
r-= r ,, BoRíl H Cl \ R £> 1 N (* "M- Afc«i AA £ y R 'A
r AriroM t N DU k et*nÍM "n" T s> T A R £CC- K Rj } T
5KK 1 F- !\?'H \% l r A R 1 N tí M/fffJ- K 1 V 3 H I ÞlC- T
rni 'ns 0■■ £ u Ð 1 WT' Aí A F A R JmRT KotU- A’ R F fl
LflUA AÐI 3 A Ð A •£> 1 BI-rf.Ai IfOMMT £> HCV- DBtir- AR R A K i £ 1>R- KoMfl
3 ieeir- 1 LL- IHN yiTLMí úío'llí R A K5 c. U R u ró'«» -eia WIOUM n E r R \ R
Mi.ec- A L (k E fJ 0. u 8 ToV iLirr- T' H \ K- L ‘E r I
| • R E V 5 y'íAlc'- rXHI 'oifc’ A L H JÉFflR Æ R K tL r ÍT.- e-tr- Utffl T
m K f? l 5 T U R I.MH } L l M r I N

T L 1 £> N A 5Kfi- lifflN R 'o T N mr R £ i f) l
Auli ♦ AT- poxn 'A N 1 : M X N A £> U R SPIL- IB T 7 T N
UMD IÐ 5 N 7t 1 ■£> KrS SKR/N A 8 A M T / NÍ
V L I ST- £«/Eí>l T' FÆfilfi v, For T iT £ 1 i/iú g
(b O m Fö F/J
4 o SrÁv- aR- L^ÍÁ/C áR poR- jKFVri
5Kol| e u d - TÆÐI
V FöluR ÁTR
OR.Ð
HoL- 5KfFt UR rÆTr- IR afkA ÆTM I A'vJ'xr- uR/m
FUÚL K 'PI í?í-- fUCUfJb)
'Bji' ZFrET m-
DACft £LP- JTÆfl
HLiFlR AOA'LM- U (Z. FfKrffJ KR. TpÖ- flit
T C. w FtÁ* HC£/W$A FOR- FA'- ITomK' AR
MNAfí. f(CL %
ML^- í?ÓTfl í Ko M- u i K/CKTAÐ LflÉJ 0
UU HlFAR ?AiC- /MN 'v i 5uND FO e - ÍítM- > h-C
S IT |K E? I Kf'/R KV- ÆÐ I L rÓÐ IÐ
6Í41<> 'of’RB « A/oLOOK KTí?
rllH LÍWLD a eeiN- IML Í£l-T ÍKfi- fí
h uy. S K-erfl- J> v' F
EP-F- lf> - I 5 ®l ■
Ikr'ok- I AK jtáv- Acsýf2- fíSK- UR
Leiöangur um
fen og gresjur
Afríku
Flugmaöur haföi veriö á dýraveiöum og
skiliö Cessnu sína eftir í rjóörinu, nú
dustar hann af henni rykiö og býöur
okkar aö setjast inn. Hreyfill er ræstur og
farkosturinn viröist í lagi þótt rykfallinn
só. Vélin hefur sig á loft og skríöur yfir
trjátoppana, og veiöiáhugi flugmannsins
kemur skýrt fram, þegar hann rennir sér
hvað eftir annaö yfir hjaröir af fílum og
vísundum til þess aö við getum séð
viöbrögö þeirra. Síöan hækkar hann
flugið og sléttan viröist endalaus og
villugjörn. Feröin á aö taka 35 mínútur,
en viö höfum flogiö í þrjá stundarfjórö-
unga og erum farin aö óttast, aö flogiö
hafi verið framhjá bakka Kwai-árinnar.
Svo er þó ekki. Framundan sést áin og
búöirnar. Viö lækkum flugið og lendum.
Hér ætlar Bernharð prins aö veröa
eftir, þar sem hollenzka sjónvarpiö mun
halda áfram aö taka heimildarmynd um
þátt hans í starfi World Wildlife Fund í
friðunaraðgerðum og rannsóknum á
dýralífi og umhverfi Okavango-fenja og
Kalahari-eyöimerkur.
Viö snæöum hádegisverðinn meö hon-
um undir stráþaki, og ræöum saman um
þessa ferö okkar og rifjum upp fyrri
leiðangra um Afríku, Asíu og Suöur-
skautslandiö. Viö kveöjum síöan feröafé-
laga okkar og stígum um borö í flugvél,
sem ber okkur áleiöis til Jóhannesar-
borgar. Framundan er þriggja tíma flug
yfir Kalahari-eyöimörkina, sem þékur
milljón ferkílómetra svæði af gulum og
rauðleitum sandi, þar sem sandlagiö er
allt að 100 m að þykkt ofan á berggrunni.
Á stöku stað eru runnar og gresjur og
furöu mörg dýr lifa þar í vinjum. Jafnvel á

KALAHARI
EYÐIMÖRK
Við morgunsár úr rökkri rís
hin roðagullna sól.
Og hrásvalt næturkuliö kýs
aö koma sér í skjól.
Því sérhvert dýr viö dögun flýr
og dregur sig í hlé
frá hitans ógn og undan snýr
sér inn í skuggans vé.
En líf, sem á hér ævidvöl,
og ekki finnur ráö
viö þurrki, fer á vonarvöl
og veröur sól aö bráö.
Því hvergi dropi deyfir jörö
né döggvar skorpna grund.
Viö þrotiö vatnsból hjartarhjörð
þó hjarir enn um stund.
Þaö skammvinn fróun aðeins er
en ekki lífsvon nein.
Og væntanlega veröa hér
til vitnis skinin bein.
Sem molna undir sollinn sand
er sólin þerrar blóö,
en vindur blæs um bliknaö land
og breiöir yfir slóö.
Því stööugt vinnur vindsins afl
og veörar bergiö traust
í duft, sem hrannast skafl við skafl
og skefur endalaust.
Og máir út hinn eina vott
um örsmá fótaspörk
viö gula sandsins suðupott
og sviöna eyðimörk.
Sturla Friöriksson.
J
sandauðnum leynast lífverur undlr yfir-
boröi, sem skríða upp í nætursvala og
súpa daggardropa, en hverfa viö sólar-
upprás.
Búskmenn
Fundizt hafa fornar leifar eftir frum-
menn f Botsvana og álitiö er aö búsk-
menn hafi veriö hinir gömlu frumbyggjar
landsins, menn með gulleitan hörundslit
og barnslegt andllt. Þeir höföu ekki fasta
búsetu heldur voru veiðimenn og safnar-
ar, sem lifðu á rótum, skordýrum,
nagdýrum og fuglum, en gátu einnig veitt
sér antilópur sem þeir skutu meö eitur-
örvum eöa stungu meö spjótum og
snöruðu. Þeir eru taldir sérstaklega
næmir á aö rekja slóöir eftir veiöidýr og
finna vatnsból í eyöimörkinni. í þurrkum
fá þeir vökvun úr safaríkum rótum og oft
Eintrjáningur, nm innfnddir nota tii
þeas að komast um síkin.