Lesbók Morgunblaðsins - 11.06.1983, Blaðsíða 15

HONDA
PRELUDE
Nýr og kraftmikill og hefur fengiö frábærar viðtökur
Það, sem nefnt er á ensku — og
að því er virðist hvaða máli sem er
— sport coupé, er orðið nokkuð
gamalþekkt fyrirbæri í bílaiðnað-
inum. Yfir þesskonar bíla er því
miður ekki til orð í íslenzku, en til
skilgreiningar má segja, að hér sé
ekki um alvöru sportbíl að ræða,
heldur sérstakar gerðir fólksbíla,
sem eru sportlegir í útliti, hafa
viðbótar vélarafl og aðra aksturs-
eiginleika en venjulegir fólksbílar.
Borið saman við Ferrari, Porsche
eða Aston Martin eru þeir það sem
enskir kalla „poor mans sport",
það er sportbílar fátæka manns-
ins. Um leið hafa þeir það framyf-
ir hina dýru gæðinga, að notagild-
ið er mun meira, eyðslan minni og
verðið töluvert viðráðanlegra.
Sportútgáfur hafa lengi fengizt
af amerískum bílum, en oft var
breytingin bundin við útlitið eitt.
Undantekningar eru þó til og næg-
ir að minna á sérstaka gerð af
Chevrolet Citation, sem lítið lætur
yfir sér en það er virkilega úlfur
undir sauðargærunni. Af öðrum,
sem eiga heima á þessum bás, má
nefna Scirocco frá Volkswagen,
Renault Fuego, Audi Coupé,
Mazda 626 coupé og Toyota Celica
Supra — og nú Honda Prelude.
Allir þessir bílar eru nokkuð
hliðstæðir, vandaðir og íburðar-
miklir með kraftmiklum 2 lítra
vélum og viðbragði í hundraðið
uppá 10,7—12,4 sek. Nema Honda
Prelude; hann er skarpastur og sá
eini sem brýtur 10 sekúndurnar,
með 9,7 sek. Og hámarkshraðinn
er 180 km á klst.
Því miður hefur ekki verið kost-
ur á að reynsluaka Honda Pre-
lude, en það sem hér er sagt er að
mestu byggt á grein í ameríska
tímaritinu Road & Track, þar sem
þessi bíll fær geysilega góða dóma;
sagður „simply terrific", eða ein-
faldlega stórkostlegur. Blaðið
nefnir það góða orð, sem farið hafi
BILAR
af Honda, en að sportgerðin
Honda Prelude hafi til þessa
hvorki verið fugl né fiskur. Hann
var vel teiknaður að ytra útliti en
þröngur að innan og skorti bæði
vélarafl og aksturseiginleika til að
standa undir nafni sem sport
coupé.
Nú hefur orðið á þessu gerbreyt-
ing, segir Road & Track, svo
Prelude er nú kannski það bezta
sem völ er á af þessu tagi, og bezti
bíll sem Honda framleiðir. Hann
hefur verið stækkaður frá því sem
var: lengdin er 4,29 m. Hondu-
einkennum hefur verið haldið og
má segja, að mest hafi verið feng-
ið að láni frá Honda Accord, en
útlitið hefur heppnazt svo vel, að
hér er að margra dómi bezt teikn-
aði bíllinn, sem Japanir framleiða.
Vélin er fjögurra strokka, þver-
stæð að framan og drif á fram-
hjólum. R&T telur að ný 2 lítra
vél, sem notuð er í Prelude, sé með
því bezta sem völ er á og helzt
sambærileg við jafn stórar vélar í
BMW 320 og Saab 900, sem þykja
skila beztum árangri í samanburði
við eyðslu.
Friðrik Guðni Þórleifsson Það Það kallar til þín, landið, klungrum og hraunum að koma að sínum innum, það langar til að sýna þér lífgrösin í tónum og leggja þér í hendur að bera þau mönnum
kallar Það horfir á þig, landið, hömrunum svörtu af heiðbjörtum tindum, þær sjónir til sín draga þín dulskyggnu augu að dvergrún þau nemi úr bergstáli hertu
Þinn hug nemur landið holtum ogsteinum íhvert sinn er þú mælir og græðir við hjarta sér á grundunum og blánum og geymir í kjarri látprúðu sýnum
Þú hlýðir þessu kalli, þú opnar þín augu, þú yrðir snjöllum rómi að laukar og rúnir um réttláta vegu ráðist og græðist í brigðulum heimi 4
Kvæðið var ort og flutt forseta íslands, Vigdísi Finnbogadóttur, í tilefni komu forsetans í Rangár- þing 20. mars 1983.
Þorvaldur Friðriksson I árdaga í árdaga er ylur sólar hrakti ísinn á flótta kom skógurinn kvikur af fuglasöng og traðki villisvína fiskur í vötnum en selir á skerjum.
o Kveldkul af hafi reykur af eldi hendur veiðimanns rauðar af blóði lauga hvessta odda spjóts og örva í svölum sjónum.
Skammt er að bíða tungls á himni ákall að færa selamóður og vættum veiðigaldur.
Nóttin er kyrr hljóðnaður skógur vær er svefninn þreyttum fótum en mettir eru magar og smábarn sýgur brjóst móður.
Höfundurinn stundar framhaldsnám í fornleifafræði við Gautaborgarháskóla í Svíþjóð.
Athugasemd
í rabbi sínu 7. maí sl. segir
Bolli Gústafsson að landlægt
dekur við sérfræðin sé á góðri
leið með að útrýma íslenskum
gagnfræðingum. Til marks um
það sé, að í umræðum sér-
fróðra manna um snjóflóðin á
Patreksfirði í vetur hafi hann
aldrei heyrt minnst á að til
væri gagnmerkt rit um skriðu-
föll og snjóflóð á íslandi, enda
höfundur þess hvorki háskóla-
menntaður veðurfræðingur né
jarðfræðingur, heldur búnað-
arráðunautur, Ólafur Jónsson
að nafni.
Það er mikill misskilningur
hjá Bolla Gústafssyni, að lít-
ilsvirðingar gæti hjá svonefnd-
um sérfræðingum gagnvart
Ólafi Jónssyni og verkum
hans. í umræðunum í vetur
kom nafn hans kannski ekki
oft upp, en í viðtali við einn
„sérfræðinginn" í Mbl. 25.
janúar, segir hann þó: „Þetta
gil sem nú hljóp úr á Patreks-
firði er ekki þekkt sem
snjóflóðafarvegur. Þess er
hvergi getið í skrám yfir
snjóflóð". Þarna er vísað til
skráa, sem auðvitað eru annál-
ar Ólafs Jónssonar. í útvarps-
þættinum Spútnik var viðtal
við sama „sérfræðing" þ. 15.
mars. Þar gat hann ólafs
Jónssonar og hins mikla rit-
verks hans, sem hann lýsti
sem grundvelli allra rann-
sókna á snjóflóðum á íslandi.
Ennfremur má benda á, að í
greinum um snjóflóð á íslandi,
í íslenskum og erlendum tíma-
ritum, er verka Ólafs Jóns-
sonar alltaf getið á viðeigandi
hátt (sjá t.d. Jökul 25. árg.
1975, Jökul 31. árg. 1981, Veðr-
ið 2. h. 21. árg. 1978 og J. of
Glaciol. Vol. 26, No. 94, 1980).
Það er því við aðra en „sér-
fræðingana" að sakast, ef Olafi
Jónssyni og verkum hans er
ekki sýnd tilhlýðileg virðing.
Hafliði Helgi Jónsson,
veðurfræðingur.
15