Lesbók Morgunblaðsins - 02.03.1985, Blaðsíða 14

Kirsten Flagstad og Birgit Nils-
son. Eitt á söngkonan sameigin-
legt með íslenzka tenórnum Jóni
Þorsteinssyni: bæði fengust upp-
haflega við hjúkrun.
Mezzo-sópranhlutverk Mary,
hinnar öldruðu fóstru Sentu,
verður í höndum hinnar banda-
rísku Sylvia Stone. Hún hefur
numið m.a. við Eastman School
of Music og Staatliche Hoch-
schule fur Musik í Stuttgart og
kom fyrst fram á þýzkri grund
sem Cherubino í Figaro Mozarts
1965. Eftir það hefur hún sungið
fjöldann allan af mezzohlutverk-
um úr óperum og óratóríum
beggja vegna Atlantshafs.
Þýzki barítoninn Hartmut
Welker mun fara með hlutverk
Hollendingsins. Hann er rúm-
lega fertugur og hóf starfsferil
sinn við borgarleikhúsið í höfuð-
borg Karlamagnúsar, Aachen.
Eins og Balslev hefur hann verið
á lausum starfskili síðan 1983 og
komið fram m.a. á La Scala í
Mílanó, í Flórens, Madrid,
Moskvu, París, Múnchen, Genf,
Barcelona, Stuttgart og Dússel-
dorf. Á næstunni verður hann á
förum til Lundúna, Chicago og
fleiri staða.
Manfred Schenk syngur Dal-
and, föður Sentu. Hann hefur
sungið flest meiriháttar bassa-
hlutverk við óperur um þvera og
endilanga Evrópu og einnig í
Bandaríkjunum og þótt bera af
sem Heinrekur konungur í Lo-
hengrin og Hundingur í Die
Walkúre. Hann kom síðast fram
á íslandi á Fidelio-tónleikum
Sinfóníuhljómsveitarinnar í Há-
skólabíói sem Rocco fangavörður
í febrúar 1981. Einnig hefur
hann fengið lof fyrir túlkun sína
á Gurnemanz í Parsifal og berg-
risanum Fasolt í Rínargullinu. í
1983 vann hann það afrek að
syngja fyrir munn Franz Nent-
wigs neðan úr hljómsveitar-
gryfju La Scala í Lohengrin, þar
sem síðarnefndur söngvari var
illa fyrirkallaður í hlutverki
Telramunds og varð að láta
nægja að bæra aðeins varirnar.
Þetta er greinilega þaulvanur
Wagnersöngvari.
Tenórinn Ronald Hamilton er
hálffertugur, fæddur í Ohio í
Bandaríkjunum og menntaður
við ríkisháskóla sama fylkis.
Hann hefur nánast frá upphafi
starfsferils síns starfað í Þýzka-
landi, fyrst í Ulm, síðar í Dort-
mund og við þýzku Rínaróper-
una, fyrst sem lýrískur tenór,
seinna sem „jugendlicher Held-
entenor". Meðal annarra hlut-
verka hefur hann sungið Lo-
hengrin, Stolzing (í Meistara-
söngvurunum í Núrnberg), Flor-
estan (Fidelio), Bacchus, Hoff-
mann o.fl. Hann hefur komið
fram í Madrid, Mílanó og Leeds
auk margra staða í A- og
V-Þýzkalandi. Hér á fimmtudag
mun hann syngja Erik, hinn
vonsvikna biðil Sentu.
í hlutverki stýrimannsins
verður þýzki tenórinn Heinz
Kruse sem er uppalinn og
menntaður í Slésvík. Hann hóf
feril sinn í Stuttgart 1966, réðst
síðan til Basel 1968, en hefur
verið fastráðinn við ríkisóperuna
í Hamborg frá árinu 1970 sem
svokallaður Tenorbuffo, þ.e.
„skoplegur", léttur, tenór. Hann
befur komið víða fram í Mið-
Evrópu (m.a. í Bayreuth) auk
ísraels. Á hljómplötu er rödd
hans m.a. að finna í upptöku af
Töfraflautu Mozarts undir
stjórn Herberts von Karajan.
Stjórnandinn, Klauspeter Seib-
el, er íslendingum þegar að góðu
kunnur frá síðustu áskriftartón-
leikum Sinfóníuhljómsveitar ís-
lands þ. 21. febrúar sl., auk þess
sem hann stjórnaði m.a.
Brahms-tónleikum hér á starfs-
árinu á undan. Hann er frá
V-Þýzkalandi og gegnir þremur
stöðum þar: aðalstjórnandi sin-
fóníuhljómsveitarinnar í Núrn-
berg, fyrsti hljómsveitarstjóri
ríkisóperunpar í Hamborg og er
auk þess prófessor við tón-
listarbáskólann á sama stað.
Rlkharður Örn Pálsson
er tónlistarmaöur I Reykjavík.
greiða þessa dagana: Subaru
Turbo. Hann er eins að flestu
leyti, nema vélin er búin afgas-
forþjöppu og kemur til skjal-
anna strax við 1.700 snúninga,
afar mjúkt og með þeim hætti,
að sá bíll er vitaskuld ósambæri-
lega miklu skemmtilegri. Enda
þótt nákvæmar tölur vanti þar
um, má ætía að viðbragðið sé
eitthvað undir 10 sek. í hundrað-
ið og hér er allur grófleiki vélar-
innar fyrir bí. Hún suðar bara
eins og fínar vélar eiga að gera
og þarna er vissulega komið
tæki, sem hefur æði margt til
brunns að bera og til þess að
gera góðan bíl betri er bægt að
bækka hann um 5 sm; það gerist
með dælubúnaði og tekur
skamma stund.
í þessum sparifötum kostar
Subaru 725 þúsund og það er
synd, hvað miklu er látið muna á
verðinu fyrir þetta litla apparat,
forþjöppuna. En hún gerir líka
duglegan smalahest að góðhesti.
Suharu 1,8 DL — Hreinlegt og einfalt útlit og álfelgur sem setja svip á hílinn. Lesbók/Júiíus.
GÍSLI SIGIJRÐSSON
almennt gerist og ber talsvert á
því í lággírum, til dæmis upp
brekkur og þegar tekið er af
stað. Hún er einnig sein að ná
eðlilegum gangi, þegar bíllinn er
ræstur kaldur og aö mínu mati
er hún ekki nógu spræk fyrir
sjálfskiptingu, sem þó er völ á og
kostar kr. 30 þúsund aukalega.
Mér þótti miklu skemmtilegra
að aka Subaru með beinskipt-
ingu og 5 gírum áfram. Þá er
viðbragðið allt annað, en Japanir
gæta þess vel að birta aldrei töl-
ur um viðbragðshraða. Sé vél-
inni haldið í 3.000 snúningum í 4.
gír, er virkilega skemmtilegt að
aka þessum bíl (þá er hraðinn að
Mælaborð úr Subaru.
Subam Station
Fjórhjóladrif hefur grei-
nilega vaxandi fylgi og
það er ekki bara á ís-
landi, að menn hafa séð
augljósa kosti þess. Svissneska
bílabókin Revue Automobile
nefnir 30 framleiðendur, sem
gefa nú kost á uppundir 50 gerð-
um af bílum með drifi á öllum
hjólum. Jeppar eru þar í meiri-
hluta, en um það bil 20 gerðir af
fólksbílum fást nú með fjór-
hjóladrifi og þeim fjölgar með
hverju árinu.
Subaru er einskonar auka-
búgrein hjá stórri iðnaðarsam-
steypu, sem kennir sig við eld-
fjallið Fuji. Á þeim bæ voru
menn svo framsýnir að byrja
strax á því að framleiða fjór-
hjóladrifinn fólksbíl, Subaru, en
nýjasta og stærsta gerð hans
verður gerð að umtalsefni hér
eftir reynsluakstur. Subaru hef-
ur á hendi óumdeilanlegt tromp:
Fjórhjóladrif og þyrfti það í
rauninni að vera á hverjum bíl,
sem til íslands er fluttur. Fyrstu
gerðirnar af Subaru voru sér-
stæðari í útliti en nú er orðið, en
ekki að sama skapi skemmtilegir
bílar. En jafnframt því sem Sub-
aru hefur stækkað, hefur hann
batnað að öllu leyti og munurinn
á þeim fyrstu og þeim dýrasta,
sem nú er völ á, Subaru Turbo,
er vægast sagt geysilega mikill.
Nýjasta gerðin, Subaru 4WD
Statión Wagon 1,8 DL, er orðinn
rúmgóður alvöru skutbíll, 4,18 m
á lengd og 162 sm á breidd. Verð-
ið, kr. 576.000 með beinskiptingu,
skipar honum í miðjuna á mið-
flokknum, svo það má með réttu
segja, að hann sé hvorki dýr né
ódýr. Vélin er fjögurra strokka
og nú með yfirliggjandi knastás
og afkastar 90 hestöflum. Hún er
óvenjuleg í þá veru, að strokk-
arnir liggja láréttir, tveir hvor-
um megin með sveifarásinn á
milli sín. Þetta er hentugt rým-
isins vegna og lækkar auk þess
þyngdarpunktinn. Ekki veit ég
þó hvort það er vegna þessa, að
vélin er lítið eitt grófgengari en
vísu 100 km á klst.), og maður
setur hann án þess að kúpla í
lágadrifið og eins í drif á öllum.
Hann virðist vera mjög öruggur
í lausamöl og fjöðrunin er svo
góð — nú eru það gormar á öll-
um hjólum — að það er ekkert
mál að láta hann sigla yfir veru-
lega holóttan veg. Þetta er ótví-
rætt öryggi, en einmitt þetta at-
riði hefur verið til umræðu uppá
síðkastið og vakið spurningar
um, hvað sé akandi fólki fyrir
beztu. Það hefur sumsé komið í
ljós í útlöndum, að mönnum
hættir til að aka miklu ógæti-
legar á bílum, sem eru fram-
úrskarandi með tilliti til öryggis,
t.d. með ABS-hemlakerfi og raf-
eindastýrt veggrip, sem tekur
aflið af vélinni, ef hjólin fara að
spóla og skrika. Sumir telja, að
Afbragðsgóð sæti og frágangur, stýri, sem hægt er að hækka og lækka.
þarna sé um falskt öryggi að
ræða, því bezt sé að ökumaður sé
að minnsta kosti mátulega
hræddur við það óvænta.
Ég sá, að þessi hætta gæti ver-
ið fyrir hendi á Subaru. Með
drifinu á öllum er hægt að aka
honum hraðar en hollt er á til-
tölulega slæmum malarvegi. Allt
virðist mjög öruggt, bíllinn bítur
sig niður, en allt í einu er blind-
hæð framundan og þá er ekki
víst að ráðrúm sé til þess að
sleppa við árekstur, komi bíll á
móti.
Vitaskuld er ekki þar með
sagt, að maður þurfi að aka eins
og gert væri í rallakstri, þótt
bíllinn hafi eiginleika til að loða
vel við veginn. Hann er mjög
góður í stýri og hæðarstilling er
á því, hemlarnir eru laufléttir,
nákvæmir og í alla staði þægi-
legir. Mun liprari gírskipting er
hinsvegar til í sumum japönsk-
um bílum, en þessi er þó ekkert
til að kvarta yfir. Allur frágang-
ur að innan er smekklegur,
mælaborðið vel og ríkulega út-
fært og sætin eru mjög góð.
Subaru er teiknaður á einfald-
an og látlausan hátt. Þar er ekki
um neinn frumleika að ræða;
þetta útlit gæti verið þversumm-
an af bílaiðnaðinum í heild. Um
leið er óhætt að gera því skóna,
að það muni höfða til mjög
margra. Þakinu er lyft lítilshátt-
ar aftantil, en þetta smáatriði,
sem raunar er eldgamalt trix og
ættað frá Könum, setur svip á
bílinn. Ég á ekki von á því, að
neinum þyki hann ljótur. Álfelg-
ur eru hentugar í þá veru að
minnka loftmótstöðu, en þær eru
tvímælalaust einnig til prýði.
Skrifarinn tók aðeins í sjálft
leynivopnið, sem var verið að af-
Kostir
• Drif á öllum hjóium
• Stefnufastur og góður í stýri
• Góð og hæfilega mjúk fjöðrun
• Góö framsæti
Gallar
• Vélin nokkuö hávær og gróf-
geng í lággírum
• Vélin of lengi aö ná upp eðli-
legum gangi og vinnslu þegar
hún er köld
Wagon 1,8 DL
Skutbíll sem þræðir hinn gullna meðalveg, bæði í útliti og hvað verð
snertir og ætti að henta mjög vel fyrir íslenzkar aðstæður.
14